Η 14η Σεπτεμβρίου 1922 στον Χανιώτικο Τύπο

«Υπεδέχθη και ο Νομός μας τας πρώτας αποστολάς των Μικρασιατών προσφύγων. Περίλυποι μέχρι θανάτου και με τον τρόμον εζωγραφισμένον ακόμη επί των μορφών των αποβιβάσθησαν επί του εδάφους της πατρίδος μας οι διασωθέντες εκ του πυρός, όπερ αποτέφρωσε την περικαλλή Σμύρνην, και εκ της μαχαίρας των αιμοβόρων τεράτων των κεμαλικών ορδών[…]Αλλά δεν αρκεί σήμερον η εκδήλωσις μόνον οδύνης δια τον σφαγιασμών των αδελφών μας Μικρασιατών[…]Από όλους τους ελεύθερους αδελφούς μας, ημείς οι Κρήτες γνωρίζομεν περισσότερον τι θα ειπεί προσφυγία και τι σημαίνει βίαιος εκπατρισμός[…]Οι Κρήτες οφείλουν να πρωτοστατήσουν εις τον ιερόν σκοπόν της περιθάλψεως και ανακουφίσεώς των. Και δεν αμφιβάλλομεν ότι θα πράξουν ούτω[…]». Αυτό είναι ένα μέρος από το πρωτοσέλιδο άρθρο της εφημερίδας «Κήρυξ» της 14/9/1922, το οποίο αναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή. Την ίδια ημέρα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Νέα Ερευνα” με τίτλο “ΕΠΙΚΑΙΡΑ. ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΝ ΠΑΙΓΝΙΔΙ” αναφέρεται στο πολιτικό και στρατιωτικό παιγνίδι των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, δηλαδή της Γαλλίας και της Αγγλίας, στον Ελλήσποντο, την Κωνσταντινούπολη και τη Θράκη. Η εφημερίδα αναφέρεται στη Μικρασιατική Καταστροφή στη δεύτερη σελίδα με το μικρό άρθρο “ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΤΕΓΑΣΙΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ”, αναφέροντας ότι 1500 πρόσφυγες διαβιούν στην ύπαιθρο του Νομού και χρειάζονται στέγη και σίτιση. Η τρίτη εφημερίδα, η οποία σώζεται στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης και καταγράφει πληροφορίες για την 14η Σεπτεμβρίου του 1922, είναι ο «Εσπερινός Ταχυδρόμος». Με τον πρωτοσέλιδο τίτλο “ΜΟΝΟΝ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ”, ο αρθρογράφος αναφέρεται σε γαλλικά πρωτοσέλιδα («Ζουρνάλ», «Παρισινός Χρόνος»), τα οποία εκθειάζουν την προσωπικότητα του Βενιζέλου και την σημαντική συμβολή του στην επίτευξη ειρηνικού συμβιβασμού Ελλάδας-Τουρκίας. Η μόνη αναφορά στους πρόσφυγες γίνεται στην τρίτη σελίδα με τη μορφή ερώτησης, «Μας ερωτούν και ερωτώμεν», όπου ο δημοσιογράφος μεταφέρει την απορία συνδρομητών σχετικά με τον πιθανό οπλισμό των προσφύγων και συγκεκριμένα αν αυτά έχουν κατασχεθεί. Από τα παραπάνω γίνεται φανερός ο αντίκτυπος και η αντίδραση της τοπικής κοινωνίας στη μαύρη επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής με επίκεντρο την καταστροφή της Σμύρνης. Οι παραινέσεις των δημοσιογράφων για υποστήριξη και βοήθεια στους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες είναι αξιέπαινες αν και στον «Εσπερινό Ταχυδρόμο», όπως προαναφέρθηκε, υπάρχει μια καχυποψία σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις στην τοπική ειρηνική συμβίωση, λόγω του πιθανού οπλισμού των προσφύγων.