» Ομάδα γονέων παιδιών σχολικής ηλικίας στο Κέντρο Πρόληψη Εξαρτήσεων Π.Ε. Χανίων
Η οικογένεια με παιδιά αποτελεί μία κοινωνία σε μικρογραφία. Οι σχέσεις που αναπτύσσει τόσο το ζευγάρι των γονιών μεταξύ τους όσο και τα αδέλφια προεικονίζουν για το άτομο, μοντέλα σχέσεων για τη μελλοντική κοινωνική του ζωή.
H ψυχολογία έως σήμερα έχει επικεντρωθεί στη σχέση γονείς – παιδί μελετώντας τη σημασία της στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου. Λιγότερα κείμενα έχουν αφιερωθεί στη σχέση μεταξύ αδελφών και στο πώς αυτή η σχέση επηρεάζει τη δόμηση της προσωπικότητας και της ταυτότητάς μας.
Ο Φρόυντ, όμως, ο πατέρας της ψυχανάλυσης, δεν παραλείπει να περιγράψει στα κείμενα του πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις μες στην οικογένεια και τα αισθήματα που αναπτύσσονται με την εμφάνιση ενός αδελφού ή μιας αδελφής.
Καθώς γεννιέται ένα παιδί ζει μία αποκλειστική σχέση με τους γονείς του και κατά κύριο λόγο, αρχικά, βιώνει την εμπειρία της αποκλειστικότητας της μητέρας και στη συνέχεια, και του πατέρα. Έρχεται λοιπόν, η στιγμή, που ενώ το παιδί ζει και βιώνει αυτήν την αποκλειστική σχέση με τους γονείς του, εμφανίζεται στο οικογενειακό περιβάλλον ένα νέο μέλος, ένας αδελφός ή μια αδελφή. Η εμφάνιση αυτή αλλάζει το σκηνικό και θα γίνει η αρχή για μια σειρά από συναισθήματα πρωτόγνωρα για όλη την οικογένεια. Εκείνο που είναι αρχικά αναμενόμενο είναι να νιώθει το παιδί ότι το νέο μέλος της οικογένειας είναι ένας παρείσακτος. Ζήλια, φθόνος, μίσος, εχθρότητα είναι μόνο κάποια από τα συναισθήματα που νιώθει. Και είναι απολύτως φυσιολογικά, γιατί ο αδελφός ή η αδελφή εκ των πραγμάτων, απειλεί την μέχρι τώρα αποκλειστικότητα και διεκδικεί μια θέση στην οικογένεια.
Όταν ο Λακάν περιγράφει το “σύμπλεγμα της παρείσφρησης”, αναφέρεται “στην εμπειρία που βιώνει το υποκείμενο, όταν βλέπει έναν ή περισσότερους από τους ομοίους του να συμμετέχουν στην οικιακή σχέση, ή για να το πούμε διαφορετικά, όταν γνωρίζει αδελφούς”. Ο Λακάν επίσης, παραθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από τις “Εξομολογήσεις” του Αγ. Αυγουστίνου σχετικά με την παιδική ζήλια: “είδα με τα μάτια μου, λέει ο Αγ. Αυγουστίνος, και παρατήρησα καλά έναν μικρό, θύμα της ζήλιας δεν μιλούσε ακόμα και δεν κατάφερνε παρά να ωχριά μπροστά στο πικρό θέαμα του μικρού αδελφού”.
Η ζήλια, επομένως, είναι συναίσθημα φυσιολογικό για τα αδέλφια, γιατί πρέπει να μοιραστούν, ενώ δε θέλουν, την αγάπη και την αγκαλιά της ίδιας μητέρας. Το μοίρασμα, αυτό που είναι απειλητικό και ανεπιθύμητο, θα γίνει αυτό που ενώνει τα αδέλφια. Εφόσον κανένα από τα αδέλφια δεν μπορεί να έχει αποκλειστικά τη μητέρα, νιώθουν ότι έχουν κάτι κοινό. Ταυτίζονται το ένα με το άλλο και έτσι, εκτός από ζήλια και ανταγωνισμό αρχίζουν να νιώθουν αγάπη το ένα για το άλλο. Αντιλαμβάνονται ότι μοιάζουν σε κάτι, στο ότι μοιράζονται τη γονεϊκή αγάπη και προσοχή. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, το οποίο δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε χρονικά, αλλά εξαρτάται από το βίωμα του καθενός αλλά και από την στάση των γονιών, δημιουργείται μια συμμαχία μεταξύ των αδελφών.
Όλα τα παραπάνω θέματα που έχουν να κάνουν με τη μητρότητα και την επίδραση της σε θέματα διάπλασης και διαπαιδαγώγησης θα συζητηθούν στη ομάδα έχει διάρκεια 10 εβδομαδιαίων συναντήσεων, με ημερομηνία έναρξης την Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020 και ημερομηνία λήξης την Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2020, και η οποία θα πραγματοποιείται 10 έως τις 11.30 το πρωί, στο χώρο του Κέντρου Πρόληψης (οδός Μιχελιδάκη 17 – 1ος όροφος ). Η συμμετοχή στην ομάδα δεν απαιτεί καμία οικονομική επιβάρυνση.
Συντονίστρια της ομάδας θα είναι: η κυρία Κουράκη Ελένη, Ψυχολόγος.
Οι γονείς οι οποίοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην ομάδα γονέων, μπορούν να δηλώνουν καθημερινά συμμετοχή στη γραμματεία του Κέντρου Πρόληψης στα τηλέφωνα 2821028166 και 2821051214, μέχρι και την Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2020 από 8:30-13:30 και στην ιστοσελίδα www.prolipsichania.gr.
Επειδή η ομάδα θα είναι ολιγάριθμη, θα κρατηθεί σειρά προτεραιότητας.
