Σ’ αυτή τη χώρα έχουμε αποδεχθεί τα πάντα ως φυσιολογικά. Δεν μας ήταν περίεργη ποτέ η κατάσταση των Νοσοκομείων ούτε και των σχολείων μας. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Η πολεοδομική αναρχία, η ανοργανωσιά της Δημόσιας Διοίκησης δεν μας απασχολεί. Από συνήθειο. Η ανεργία σαν τον ήλιο το καλοκαίρι. Η κοινωνική αδικία σαν τη βροχή τον χειμώνα. Ολα αυτά ένα σύνηθες φαινόμενο φίλε μου αναγνώστη…
Ο Καστοριάδης έλεγε πως στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει εποχή που ο λαός να έχει επιβάλει, έστω και στοιχειωδώς, τα δικαιώματά του…
Αμάν βρε Κορνήλιε, αμάν… Θα μας τρελάνεις τώρα…
Δηλαδή να μην περιμένουμε τίποτα πια; Τι στο καλό φώναζε ο Καζαντζάκης πως «κάθε Ελληνας που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίδει τη ράτσα του»; Γιατί, λοιπόν, δεν την παίρνουμε ποτέ αυτήν τη γενναία απόφαση; Γιατί ο Ελληνας συνεχίζει να μην προσπαθεί να δημιουργήσει μια στοιχειώδη πολιτική κοινωνία;
Εσένα… να ξέρεις πως το μειδίαμά σου το είδα…
Μου λες πως ο Ελληνας, εκτός του γονιδίου της γενναιότητας, κατέχει και το ιδίωμα να ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και τίποτα άλλο. Πως αυτή του η ιδιοτέλεια είναι και ο λόγος της συνεχούς αποχής του από την προσπάθεια δημιουργίας μιας στοιχειώδους πολιτικής κοινωνίας και πως αυτός είναι ο λόγος που στηρίζει συνεχώς αυτόν που θα του δώσει λίγο από αυτό το καταχθόνιο αγαθό που λέγεται χρήμα ή βόλεμα…
Μου το είπες κάπως ειρωνικά, μα δεν θυμώνω…
Δεν ζω στο φεγγάρι. Βλέπω μπροστά μου, καθημερινά, τα επιχειρήματά σου να επαληθεύονται…
Μα εκεί παίρνω το θάρρος να σου πω μήπως, λέω μήπως, αν ο Ελληνας είχε μια επιλογή, να διαλέξει μεταξύ μιας πολιτικής που θα του μοίραζε κάποια οικονομικά ή άλλα προνόμια και μιας πολιτικής που θα βελτίωνε άρδην το συλλογικό συμφέρον πιστεύω πως θα επέλεγε τη δεύτερη.
Γελάς και με ρωτάς πού είναι αυτή η πολιτική να πας ν’ αγοράσεις λίγη…
Πάλι με ειρωνεύεσαι…
Καμία πιθανότητα δεν δίδεις να εμφανισθεί μια τέτοια εξέλιξη. Η πολιτική για σένα είναι ταυτόσημη με αυτήν της διασφάλισης των ατομικών συμφερόντων και μάλιστα συγκεκριμένων ατομικών συμφερόντων… Αντε, στην καλύτερη περίπτωση, να απαρτίζεται από τίποτα παρεάκι ανίκανων ανθρώπων που δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα από τα ζητούμενα.
Ισως…
Ισως να μην έχουμε αυτήν τη στιγμή κάποια άλλην επιλογή. Μα πάλι σκέφτομαι ότι αξιόλογοι πολίτες στη χώρα μας υπάρχουν χιλιάδες.
Τι είναι αυτό που τους κρατά και δεν το κάνουν;
Μα αγαπητέ μου φίλε η απάντηση είναι εσύ.
– «Εγώ θα διορθώσω το ρωμέικο;».
– «Ναι, κύριε, εσύ θα διορθώσεις το ρωμέικο, στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι», να μιλήσεις στον δίπλα σου και να τον πάρεις να μπείτε μπροστά…
Αυτοί εδώ, φίλε μου, έχουν πολύ λιγότερα από ό,τι έχεις εσύ.
Λαλίστατος ήσουν πριν, μα τώρα δεν σε βλέπω να μιλάς…
Γιατί δε μιλάς;
*οικονομολόγος Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης
E-mail: eurohania@yahoo.gr
