Ο πολίτης είναι πάντα σε κάθε περίπτωση το θύμα. Το λέω αυτό γιατί όλοι μιλούν για έσοδα και είσπραξή τους, για αριθμούς και νούμερα που δήθεν εμφανίζουν καλύτερες προοπτικές για τη χώρα. Κανείς από τους ιθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών όμως δεν παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια από πού προέρχονται αυτά τα έσοδα και με ποιο τρόπο. Και αν αυτό το κάνει κάποτε, το περνά με τέτοιο τρόπο σα να πρόκειται για μια και μόνο φορά κατ’ εξαίρεσιν όταν προκύπτει υπερφορολόγηση.
Ομως το ίδιο γίνεται τα τελευταία οκτώ χρόνια και όλες οι κυβερνήσεις εμφανίζουν πλεόνασμα στα έσοδα. Την ίδια τακτική τηρούν και για τη διαφθορά, ισχυριζόμενοι ότι αφουγκράζονται τη θέληση του λαού για την καταπολέμησή της. Μάλιστα λένε πως κάθε φορά τη χτυπούν στον πυρήνα της. Στην ίδια ευθεία με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ποιο είναι όμως το θέμα; Οτι ο πολίτης μένει τελευταίος και κανείς δεν τον ρωτά.
Το επόμενο νομοσχέδιο τον αφορά όμως, αυτόν και όλους όσους δεν πιστεύουν ακόμη ότι τα έσοδα που παρουσιάζονται ως λύτρωση με την υπέρβαση των καθορισμένων στόχων, έχουν να κάνουν αποκλειστικά με την δική του συμβολή. Αυτό είναι το θέμα. Και κανείς δεν πληροφορεί τους πολίτες πως από δική τους αφαίμαξη προέρχονται οι εισπράξεις, που οι κυβερνήσεις παρουσιάζουν ως επίτευγμα.
