Μικρό, πολύ μικρό αποδείχτηκε το Πολύκεντρο Σούδας για να φιλοξενήσει την αγάπη που ξεχείλισε από τις καρδιές των ανθρώπων, τούτη τη βραδιά που το ημερολόγιο γράφει Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022 στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σούδα. Δίπλα του βρέθηκαν με ανάλογες δράσεις το εθελοντικό Κοινωνικό Σωματείο « Στήριξις», το Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Σούδας, η Αδελφότητα Μικρασιατών Νομού Χανίων « Άγιος Πολύκαρπος», η χορωδία του ΚΑΠΗ Σούδας και τα σχολεία της περιοχής.
Μια εκδήλωση προϊόν του «εμείς» με τη μαγική πρόθεση συν να κυριαρχεί που κάνει τη διαφορά σε ανάλογες δράσεις συνέργειας, ενεργούς συμμετοχής, συνεισφοράς και συνεργασίας για καλό σκοπό, σε μια προσπάθεια συμπαράστασης και στήριξης των συνανθρώπων μας που μας έχουν ανάγκη.
Όχι μόνο τούτες τις άγιες ημέρες, αλλά και όλες τις μέρες του χρόνου, γιατί η φτώχεια έχει διάρκεια και είναι σκληρή η καθημερινότητα για πολλούς συνανθρώπους μας. Γεγονός που υπαγορεύει την προσφορά και την αλλελεγγύη προς το συνάνθρωπο που κλείνει πληγές παντού και πάντοτε ως τρόπος ζωής.
Σε τούτο το κλίμα λοιπόν, μικροί και μεγάλοι, αυτό το βράδυ άφησαν πίσω τους τις βασανιστικές σκέψεις που κατακλύζουν την ψυχή τους για τον πόνο που απλώνεται στον κόσμο ολόγυρα, ξέκοψαν από τα μονοπάτια της δυστοπίας των καιρών και ακολούθησαν το φωτεινό μεγάλο δρόμο της αγάπης και της ελπίδας, που καταλήγει στο σπήλαιο της γέννησης του Χριστού.
Οδηγοί στο μυσταγωγικό ταξίδι οι φωνούλες και τα χαμόγελα των παιδιών του Ιδιωτικού Δημοτικού σχολείου του Ναυστάθμου, του Γυμνασίου Σούδας, και του 1ου και 2ου Δημοτικού που με τα θεατρικά, χορευτικά και μουσικά δρώμενα, αλλά και με τη βοήθεια των άρτια δομημένων κειμένων που έγραψαν για τη περίπτωση οι συντονίστριες της εκδήλωσης, Βάκκα Αικατερίνη και Μαρία Βενιανάκη, άγγιξαν και αιχμαλώτισαν τις ψυχές των παρευρισκόμενων.
Δεν έλειπε επίσης το χρώμα της παράδοσης, μέσα από τα κάλαντα διαφόρων περιοχών της Ελλάδας που ακούστηκαν από τα παιδιά και τη χορωδία του ΚΑΠΗ Σούδας, αλλά και μέσα από τη ξεχωριστή αναφορά της φανερά συγκινημένης προέδρου της Αδελφότητας Μικρασιατών Χανίων, Στέλλας Γκοζάνη Χαριτάκη που υπερήφανη για τις ρίζες της μίλησε για τα Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Σμύρνης.
Συμβολική και ουσιαστική η παρουσία τόσο της Αδελφότητας Μικρασιατών στην εκδήλωση, όσο και η παρουσία του Εθελοντικού και Κοινωνικού Σωματείου « Στήριξις» που στηρίζει το Παράρτημα Προστασίας Παιδιών και Νέων Κρήτης, το γνωστό και ως Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Αρρένων Χανίων, αλλά και με το παλαιότερο όνομά του ως Εθνικό Ορφανοτροφείο Αρρένων Χανίων, που ιδρύθηκε το 1923 για να στεγάσει τα ορφανά του πολέμου.
Και τούτο γιατί η Σούδα εκείνα τα δυστυχισμένα για την πατρίδα μας Χριστούγεννα του 1922, όπως χαρακτηρίζονται στο κύριο άρθρο της Εφημερίδας των Αθηνών « Ελεύθερον Βήμα» στο φύλο της 25ης Δεκεμβρίου, είδε το μικρό της τότε πληθυσμό να διπλασιάζεται με ρακένδυτους Μικρασιάτες που εγκαταστάθηκαν προσωρινά και σε άθλιες συνθήκες σε δημόσια κτίρια, γύρω και εντός του Ναυστάθμου, αλλά και σε αυτοσχέδιες παράγκες στην ύπαιθρο.
Και ήταν τόσο άθλιες οι συνθήκες που ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Αγαθάγγελος απηύθυνε έκκληση προς τους φιλανθρώπους των Χανίων στον τύπο της εποχής για να συνδράμουν τους πρόσφυγες που τους περιγράφει ως περιφερόμενες σκιές.
Λίγο αργότερα προσβλήθηκαν από μεταδοτικές ασθένειες λόγω των συνθηκών αυτών, άλλα και εξαιτίας των ελών που υπήρχαν άφθονα στην περιοχή.
Ακόμα προσβλήθηκαν, από επιδημικό οφθαλμολογικό νόσημα για το οποίο χρειάστηκε να παρέμβει με αποστολή φαρμάκων ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός, ενώ αρκετά παιδιά και γέροντες άφησαν εκείνη την περίοδο την τελευταία τους πνοή.
Και, όμως στάθηκαν όρθιοι, παρά το φοβερό χτύπημα της μοίρας οι συμπολίτες μας Μικρασιάτες πρόσφυγες γιατί κάποιοι, έστω και λίγοι τους αγκάλιασαν με αγάπη εκείνες τις δύσκολες μέρες, μέχρι την τελική τους εγκατάσταση από την Επιτροπή Αποκατάστασης των Προσφύγων στον τουρκικό οικισμό της Κάτω Σούδας, στα Μετόχια του Μελισσόκηπου, του Βλητέ και στα Τσικαλαριά.
Αυτή την αγάπη έχουν ανάγκη και οι συνάνθρωποι μας, σήμερα, στον καιρό της οικονομικής κρίσης και της ανέχειας, όπως πηγάζει από το μήνυμα της γιορτής των Χριστουγέννων.
Αυτό μας μας έδωσαν να καταλάβουμε τούτο το βράδυ και τα παιδιά με τις αθώες φωνούλες τους.
Ευχή όλων μας, με αφορμή τούτες τις άγιες ημέρες να μην ξαναζήσουμε ως λαός τέτοιες οικτρές στιγμές προσφυγιάς και εξαθλίωσης.
Σε κάθε περίπτωση η πανανθρώπινη γοητεία της γιορτής των Χριστουγέννων βρίσκεται στο αισιόδοξο μήνυμα της αδελφοσύνης και της ειρήνης των λαών, μιας προσδοκίας που είναι για όλους μας σημαντική στους εύθραυστους παγκόσμιους καιρούς που ζούμε καθώς αποτελεί προϋπόθεση για την πρόοδο και την ευημερία της ανθρωπότητας.
*Η Μαρία Μαράκη είναι φιλόλογος,
ΜΔΕ στην Εκπαίδευση Ενηλίκων
