Κατά τα ειωθότα εν Ελλάδι, οι πολίτες των Χανίων μετά από μια θεομηνία έχουν μάθει να περιμένουν, έναν μήνα, δυο μήνες, τρία τέρμενα.
Αυτή η ιώβεια άσκηση στην υπομονή “αγιοποιεί” τους πολίτες και εξιτάρει τις τοπικές ηγεσίες που φλερτάρουν με μια μεταφυσική δικαίωση.
«Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε… τη Δευτέρα Παρουσία».
Η μεταφυσική βέβαια δεν παρηγορεί τους κατοίκους του κάμπου, των διερχόμενων οδηγών από τον Σταλό, τα δημοσιεύματα της εφημερίδας για τις υδραυλικές βλάβες στις γεωτρήσεις και τα αντλιοστάσια με ορατό τον κίνδυνο να πουν οι “υπομονετικοί” το νερό – νεράκι το καλοκαίρι.
Τα έχει αυτά μια θεομηνία· σου δίνει την ευκαιρία να αγιάσεις περιμένοντας.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, μπορεί η προσπάθεια να είναι εργώδης, εν τούτοις μέσα, μηχανικοί, μηχανήματα και πόροι δεν επαρκούν, απ’ ότι φαίνεται.
Και καλά όλα αυτά, αλλά να κορακιάσουν κιόλας το καλοκαίρι, μετά από πανευρωπαϊκό ρεκόρ βροχοπτώσεων, είναι παγκόσμιος άθλος…
Η… αγία υπομονή της θεομηνίας
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε, όσοι έχουν ζήσει σε οργανωμένες χώρες του εξωτερικού νοιώθουν μελαγχολία με αυτά που συμβαίνουν στον τόπο μας ,όπως επακριβώς τα περιγράφετε.Διαβάζοντας το κείμενο σας θυμήθηκα ένα γεγονός που συνέβη σ΄ένα μικρό προάστειο έξω απο την Βέρνη στην Ελβετία και επιβεβαιώνει ότι πολλά πράγματα δεν είναι θέμα χρημάτων για να υλοποιηθούν ,αλλά οργάνωσης και σχεδιασμού.Το εν λόγω προάστειο(Koeniz)επρόκειτο να εντάξει μία περιοχή στο σχέδιο πόλεως.Κάλεσε λοιπόν(ώς οφειλε διά νόμου) στο αμφιθέατρο του Δημαρχείου όλους τους κατοίκους της περιοχής προκειμένου να τους παρουσιάσει το εκπονηθέν σχέδιο προκειμένου να τύχει της εγκρίσεως τους.Παρουσίασαν μία μελέτη που είχε προβλέψει τα πάντα.΄Οπως π.χ. πρός την πλευρά του βουνού οι σωληνώσεις απορροής να είναι μεγαλυτέρας διαμέτρου,λόγω του μεγαλύτερου όγκου των υδάτων, είχε προβλεφθεί χώρος επέκτασης των αιθουσών του σχεδιαζόμενου σχολείου σε περίπτωση που η αύξηση του πληθυσμού είναι μεγαλυτέρα της προβλεπομένης,που θα επαναφυτευτούν τα δέντρα που θα έπρεπε να μετακινηθούν λόγω των έργων,την προβλεπόμενη χιλιομετρική απόσταση υπηρεσιών,φαρμακείων,ιατρείων.Εννοείται ότι όλες οι υποδομές ,ηλεκτρισμός,ύδρευση,αποχετεύση και αγωγοί υποδαπέδιας θέρμανσης, η οποία εξασφαλιζόταν από την λειτουργία
των βιομηχανικών μονάδων και εργοστασίων της περιοχής,θα ήταν εκεί πρίν εκδοθεί η πρώτη άδεια οικοδομής.Μετά το τέλος της παρουσίας πλησίασα τον πολεοδόμο και του είπα ότι έτσι όπως εργάζονται αυτοί η ανεργία θα πάει στα ύψη ,δεδομένου ότι όταν τελειώσουν τα έργα δεν ξανασχολούνται για τα επόμενα 100 χρόνια.Γεμάτος απορία με ρώτησε γιατί.Τότε του εξήγησα πως δουλεύουμε εμείς.Του είπα ότι κτίζουμε χωρίς σχέδιο πόλεως, υποδομές κλπ κουτουρού.Μετά φτιάχνουμε τους δρόμους,στην συνέχεια έρχεται η ΔΕΗ και ξηλώνει,μετά ο ΟΤΕ και ξηλώνει,η ύδρευση και σκάβει,εν τω μεταξύ πέφτει κανένα αυτοκίνητο η κανένας χριστιανός στο χαντάκι,έτσι έχουν δουλειά τα συνεργία,οι γιατροί και ξανά η οδοποιία να κλείσει τις λακούβες.΄Ετσι έχουμε ένα ράβε-ξήλωνε διαρκείας που μπορεί να κοστίζει κάτι παραπάνω αλλά καταπολεμά την ανεργία.Ο τότε συνομιλητής μου θα πρέπει να γελάει ακόμα……Χρόνια πολλά στην πατρίδα μας για την μεγάλη εορτή του γένους των Ελλήνων.Με εκτίμηση