Η Αγάπη!
Ως ίαση, ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ, πάντα! Σ’ όλες τις κοινωνίες, σ’ όλες τις εποχές! Η Αγάπη όταν μορφοποιείται σ’ ένα χάδι, σ’ ένα άγγιγμα σε μια παρηγοριά! Ν’ ακούσεις, να ζήσεις να συμπονέσεις τον άλλον, κι εκείνος εσένα! Όπως συνέβη στο γραφείο του διάσημου ψυχιάτρου, που βρέθηκαν οι ασθενείς του συγχρωτιζόμενοι τόσο, ώστε να… διέλθουν τον πλουραλισμό μιας σύσφυξης, που απεδείχθη ζωογόνα! Με τον γιατρό ανάμεσά τους, εν αγνοία τους! Κι όταν ενεδύθη την λευκή μπλούζα του, όλα τα ερωτήματα απαντήθηκαν, κι όλα τα εμβλήματα άνθισαν!
Ωραία πράγματα! Και στο story, και στο παλκοσένικο. Μας εξήγησε, ο Νίκος Τριποδάκης, μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου και ψυχολόγος, τη διαφορά Ψύχωσης – Νεύρωσης. Κι αφού ο νευρωτικός εννοεί το πρόβλημά του, συγκίνηση κι ενσυναίσθηση, διαχύθηκαν από την σκηνή, για να βρουν τους θεατρόφιλους, που γέμισαν τον Δήμο έξι βραδιές.
…“Περιμένοντας τον γιατρό”, λοιπόν η νέα παραγωγή της “Πρόβας Τετραώρου” του Ερασιτεχνικού Θεατρικού Σχήματος του Φιλολογικού! Ο συγγραφέας του Λωρέντ Μπαφί, είναι εδώ!
Η ταυτότητα της παράστασης.
Βασίλης: Λευτέρης Τριανταφυλλάκης. Ο… “ορισμός” της αυθεντικότητας! Ρόλος φορτισμένος αβαντάζ, βέβαια, που όμως τα αξιοποίησε εξαιρετικά!
Φώτης: (1η διανομή) Σπύρος Παππάς. Σταθερή δύναμη της “Πρόβας” και στην βωμολοχία, δεκτικός.
Φώτης: (2η διανομή) Κωστής Κυριτσάκης. Το εκτόπισμά του, “συνηγόρησε” στο τολμηρό λεκτικό, της γλωσσικής αυθάδειας!
Νίτσα: (1η διανομή) Ουρανία Αργυροπούλου. Σταθερή δύναμη, άξια από χρόνια.
Νίτσα: (2η διανομή) Ευαγγελία Πατελάκη. Ωραία στάθηκε στην πρώτη εμπειρία της!
Μαρία: (1η διανομή) Ινώ Γεωργακάκη. Μια… δωρική θρησκόληπτη, σταθερή αξία για χρόνια, και στην σκηνοθεσία δοκιμασμένη.
Μαρία: (2η διανομή) Μάντυ Βαρουχάκη Μία… σκερτσόζα θεούσα, εμμονική, που κινήθηκε πολύ άνετα.
Μπάμπης: Χάρης Κοκολάκης. Επίσης παλιό καλό μέλος του θιάσου, από χρόνια, ο Χάρης.
Λίλη: Αργυρώ Χαραλαμπάκη. Προσπόρισε κι εκείνη στον ρυθμό, στην συνοχή, στο τέμπο.
Γραμματέας: Ίριδα Βεστάκη, που και σε μεγάλους ρόλους ήταν μια χαρά!
Τι να πω τώρα για τον σκηνοθέτη, Θανάση Τριανταφύλλου; Με τις ατέλειωτες ώρες δοκιμών, για έξι μήνες, να “γονιμοποιήσει” τον ψυχισμό των ηθοποιών του και να “δοκιμοποιήσει” την σεξιστική τόλμη στην άθρωσή τους πάνω στην σκηνή; Όσο πληθαίνουν οι εκδοχές του, τόσο βαθαίνει το αποτύπωμά του, στην Πολιτισμική αγορά της περιοχής, και δικαιούται την ευγνωμοσύνη μας. Εξ’ άλλου, η πρόεδρος κα Ελένη Γεωργακάκη, το υπερτόνισε θερμά, ότι όλα τα παιδιά, όλοι οι συντελεστές, προσφέρονται… ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ!
Στα ωραία σκηνικά του Θοδωρή μας του Παρασκάκη, κινήθηκαν όλοι με ευελιξία, όλοι μα όλοι, έβαλαν την πινελιά τους… Μουσική, φωτισμοί, μακιγιάζ, κομμώσεις…
…Για την Αγάπη ρε!! Λένε με έμφαση. Λόγος δραστικός δίχως γλυκασμό! Με νεύρο, ειλικρίνεια, λεβεντιά! Κι εμείς σας αγαπούμε παιδιά. Συγχαρητήρια.
Υ.Γ. Την Τετάρτη 8/6 και την Κυριακή 12/6, το έργο θα ξαναπαρασταθεί! Προλαβαίνετε.
Μ’ ενθουσίασε, πάρα πολύ όμως, η μετάφραση του έργου από τον Γιάννη Δεσύπρη! Μπόρεσε να φέρει τα κείμενα, στον αρχέγονο χυμό της γλωσσικής δύναμης, των Ρωμιών, ως και να είχε γραφεί πρωτογενώς, σε ελληνικότατη γλώσσα με ιδιώματα του βορρά, ενίοτε.
