Η Αγιά Σοφιά ως προοίμιο εξελίξεων

Η μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί θα δηλητηριάσει για πάρα πολλά χρόνια τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί τον Ερντογάν τώρα που κορυφώνεται το “πόκερ” στη Λιβύη;
Σίγουρη απάντηση δεν έχω, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, ο Ερντογάν συνεχίζει στο ίδιο εμμονικό μοτίβο, λίγο νοιάζεται για τον διεθνή περίγυρο και στο τέλος πάντα πιστεύει ότι ο κλάψας ο Τραμπ θα του κάνει το χατήρι.
Σκεφθείτε για τι επίπεδο Αμερικανού προέδρου μιλάμε, όταν ο πρώην σύμβουλός του ο κ. Μπόλτον αποκάλυψε ότι τον ρώτησε ο Τραμπ αν η Φινλανδία είναι κομμάτι της Ρωσίας;
Για το μόνο που νοιάζεται ο Τραμπ ο κλάψας είναι για τις εκλογές του Νοεμβρίου και φοβούμαι μέχρι τότε μην δημιουργήσει τετελεσμένα ο Ερντογάν.
Πάμε παρακάτω.
Ο Ερντογάν γνωρίζει γιατί δεν είναι βλαξ ότι μια συμβολική κίνηση (με τον Χότζα στον Μιναρέ) στην Αγιά Σοφιά θα διχάσει τους λαούς μας, όσο τίποτε άλλο. Αυτό για την Ελλάδα δεν είναι θέμα εθνικιστικής δεξιάς, ούτε αριστερού λαϊκισμού.
Απλά δεν το καταπίνουμε.
Διότι στο ελληνικό υποσυνείδητο (και έχουμε μπόλικο τέτοιο) η Αγία Σοφία έχει ένα ιδιαίτερο συγκινησιακό φορτίο.
Οπότε οι Τούρκοι δεν μπορούν να ξαναγράψουν την Ιστορία…
Ο Ερντογάν έχει μια πατριαρχική αντίληψη της πολιτικής και όταν διαβάζει τις δημοσκοπήσεις έχει το δικό του στυλ.
Τον ενδιαφέρει πολύ να δώσει τροφή στα άκρα.
Εμείς τι κάνουμε;
Κατ’ αρχάς δεν κάνουμε βήμα πίσω, δεν τρέχουν μέλι τα σάλια μας στις κουτοπόνηρες δηλώσεις Τσαβούσογλου για διάλογο, δεν τσιμπάμε στην προβοκάτσια.
Καλά κρασά, αγαπητέ Ερντογάν.