Το 1971 το μουσείο Rosicrucian στην Καλιφόρνια πρόσθεσε στα ευρήματα του ένα σφραγισμένο αρχαίο αιγυπτιακό φέρετρο που περιείχε την καλοδιατηρημένη μούμια ενός Αιγύπτιου άντρα υψηλού κύρους. Πάνω από δυο δεκαετίες αργότερα μια ομάδα επιστημόνων έκανε μια συγκλονιστική ανακάλυψη. Στην μούμια εντοπίστηκαν ενδείξεις προηγμένης χειρουργικής επέμβασης που πραγματοποιήθηκε πριν από 2.600 χρόνια! Μέσα στο αριστερό γόνατο βρέθηκε ένα μέταλλο 9 ιντσών, μια ορθοπεδική καρφίτσα για την συγκράτηση του οστού. Ήταν τοποθετημένη με τόσο προηγμένη μέθοδο για εκείνη την εποχή που αρχικά οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να διακρίνουν αν είναι παρέμβαση της σύγχρονης εποχής.
«Usermontu» μια μούμια αγνώστου προελεύσεως
Όταν το μουσείο παρέλαβε το αρχαίο αιγυπτιακό φέρετρο την δεκαετία του ’70 κανείς δεν γνώριζε για την ύπαρξη της μούμιας. Επιπλέον έρευνες που πραγματοποιήθηκαν λίγο καιρό αργότερα απέδειξαν ότι η μούμια δεν ήταν ο «αρχικός ιδιοκτήτης» της σαρκοφάγου. Ανήκε στον ιερέα «Usermontu». Για άγνωστους λόγους, πολλά χρόνια αργότερα η μούμια τοποθετήθηκε στο ίδιο φέρετρο.
Τον Αύγουστο του 1995, ο καθηγητής Γκρίγκς από το Πανεπιστήμιο της Γιούτας, μαζί με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων που πέρασε από ακτίνες τις 6 μούμιες που φιλοξενούνται στο μουσείο έμειναν έκπληκτοι όταν ανακάλυψαν την ύπαρξη της ορθοπεδικής καρφίτσας και ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι ακόμα μέσω των σύγχρονων μηχανημάτων ήταν αδύνατον να καταλάβουν από την πρώτη στιγμή αν τοποθετήθηκε στην σημερινή εποχή για να συγκρατήσει το οστό με το υπόλοιπο σώμα..
Προκειμένου να διερευνηθεί η φύση του εμφυτεύματος, μια ομάδα γιατρών και επιστημόνων με επικεφαλής τον Γκρίγκς διαπέρασαν προσεκτικά το οστό για να τοποθετήσουν μια ειδική μικροκάμερα για να εξετάσουν το μέταλλο και την παλαιότητα του.
Προηγμένες επιστημονικές μελέτες απέδειξαν ότι η επέμβαση πραγματοποιήθηκε πριν από 2.600 χρόνια. Όπως δήλωσε ο επικεφαλής της ομάδας: Αυτό που μας εξέπληξε περισσότερο ήταν ότι εκείνη την εποχή βρέθηκε τρόπος να κατασκευαστεί με σχεδόν με βιομηχανικές αρχές αυτό το εμφύτευμα. Το τελείωμα του μοιάζει με τιρμπουσόν, το άλλο άκρο του έχει τρεις φλάντζες που εμποδίζουν την περιστροφή του εμφυτεύματος μέσα στο οστό.
Πριν ή μετά το θάνατο;
Μετά την αξιοσημείωτη ανακάλυψη, η εύλογη απορία ήταν αν όλη η διαδικασία έγινε όσο ο ιερέας ήταν εν ζωή. Δημοσιευμένη έρευνα του πανεπιστημίου απέδειξε ότι η επέμβαση έγινε λίγο μετά τον θάνατο και πριν ταφεί το σώμα του. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν σε μια φυσική ανάσταση μετά το θάνατο στην οποία το σώμα ήταν ένα όχημα για την ψυχή στη μετά θάνατον ζωή. Έτσι φρόντιζαν τον νεκρό με τόση λεπτομέρεια.
(Πηγή: www.mixanitouxronou.gr)
