Kύριε διευθυντά,
«Σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες…» όπως έλεγε η κρυστάλλινη φωνή της Ρένας Κουμιώτη. Το ρολόι, της Αγοράς δείχνει εδώ και πολύ καιρό 12:55. Μένει πεισματικά εκεί, σταματημένο με τους δείκτες του ακίνητους. Είναι λυπηρό, απογοητευτικό, να βλέπεις αυτό το μνημείο της πόλης να παραμένει απογυμνωμένο, σιωπηλό, έρημο, λυπημένο για την εγκατάλειψη, να παραμένει καρτερικά την κάθε αρμόδια υπηρεσία να προχωρήσει για να αρχίσει να ολοκληρώνεται και στη συνέχεια να αποπερατώνεται η ανάπλαση της. Οποιαδήποτε εμπόδια πρέπει να ξεπεραστούν ώστε να τελειώσει.
Προς το παρόν υπάρχει σιωπή, η εγκατάλειψη, ο τεράστιος γερανός που δεσπόζει ψηλός, αγέρωχος, επιβλητικός, θυμίζοντας ότι γίνονται… έργα. Τίποτα δεν γίνεται προς το παρόν. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται. Οι φωτογραφίες που είναι στα κιγκλιδώματα, υπάρχουν ακόμη με την αρχική κατασκευή της Αγοράς. Σαν σταφύλια κρέμονταν πολλοί εργάτες από το σιδερένιο σκελετό της οροφής και δούλευαν ασταμάτητα. Το έργο αυτό για την εποχή εκείνη ήταν μεγαλειώδες. Μαγαζιά, κόσμος, εμπορεύματα, άμαξες, σταματημένα λεωφορεία, στο κέντρο της πόλης. Βλέπουμε και τις φωτογραφίες που θα υλοποιηθεί το έργο. Σίγουρα θα είναι πολύ όμορφο το αποτέλεσμα. Ας προχωρήσει όμως. Προς το παρόν θυμίζει η αγορά αρχαίο ερείπιο με “παρταλιασμένες”, “ρακοποιημένες” τις πρασινάδες που καλοπροαίρετα τοποθέτησε η δημοτική Αρχή, και κατηγορήθηκε για αυτό, από κάποιους, πλαστικούρα και όχι, φυσικό πράσινο, στα κιγκλιδώματα. Το ρολόι πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί. Να δείχνει ότι υπάρχει ζωή, κίνηση, έργο. Η Αγορά να τελειώσει να αρχίζει να ζει.
Τα μαγαζιά να έχουν την πραμάτεια τους, οι επισκέπτες να ψωνίζουν και να θαυμάζουν αυτό το μνημείο όμορφο, σικάτο, σεμνό, υπερήφανο, μεγαλόπρεπο και ζωντανό. Είναι η αρχόντισσα της πόλης μας. Είναι το καμάρι μας για πολλά χρόνια. Ας μην καταντήσει ένα κουφάρι παραμελημένο όπως ο ιταλικός καμένος στρατώνας, όπως τα ετοιμόρροπα Νεώρια και πολλά αλλά μνημεία της πόλης μας.
Με εκτίμηση,
Μαυροματάκη Μαριάνα
τίποτα δεν θα είναι όπως πρώτα, φτιαχτή δεν φτιαχτή