Όλοι πια γνωρίζουν ότι τον ερχόμενο Οκτώβριο, θα γίνουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές.
Έχουμε ένα νέο εκλογικό νόμο για την αυτοδιοίκηση που είναι η βελτιστοποίηση των πολιτικών εφαρμογών.
Κρίνω σκόπιμο, λοιπόν, να εντοπίσω τον κύκλο της δημοτικής Αρχής των Χανίων για μια τετραετία που ολοκληρώνεται.
Εξυπακούεται ότι όλοι ζούμε στην ίδια πόλη και βλέπουμε με τα μάτια μας τα ίδια γεγονότα.
Τι, όχι;
Συμπεραίνω σε μια πρώτη ανάγνωση ότι η Δημοτική Αγορά των Χανίων, η μαρίνα της Νέας Χώρας, το στρατόπεδο Μαρκόπουλου, το κτήριο του παλιού ΙΚΑ, η… “ανάπλαση” του κέντρου, είναι ένα “κόκαλο στο λαιμό” της πόλης αλλά και της δημοτικής Αρχής.
Επιχειρώ με αυτόν τον τρόπο να καταδείξω ότι οι “ψιθυριστές” στην πολιτική ποτέ μα ποτέ δεν παράγουν ουσιαστικό έργο και ότι όλα τα κορυφαία ζητήματα της πόλης είναι ανοιχτά.
«Τους επινίκιους θριάμβους των Ρωμαίων αυτοκρατόρων συνόδευε ένας τύπος που ψιθύριζε στο αφτί του θριαμβευτή ότι δεν πρέπει να ξεχνάει ότι είναι θνητός».
Αυτά για τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Από τις πληροφορίες που συλλέγω, υπάρχει μια κινητικότητα και ένα ενδιαφέρον για τον δήμο Χανίων και το μέλλον της πόλης.
Τι θα προκαλέσει το εκλογικό σουέλ (βουβό κυματισμό) για τον δήμο Χανίων;
Μα φυσικά η εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, ένα σχέδιο κι ένα όραμα για την πόλη.
Διότι χωρίς σχέδιο, τίποτα δεν γίνεται.
Τι θα κάνουν από σήμερα είναι καταφανώς δική τους υπόθεση.
Θα κριθούν εκ του αποτελέσματος.
Διαισθάνομαι, όμως, ότι δεν θα επιτρέψουν οι Χανιώτες να πάμε σε ένα σενάριο «μια παράταξη και κάτι ψιλά».
