Κύριε διευθυντά,
με αυτόν τον τίτλο αρχίζει την επιστολή του ο κ. Δημήτριος Γεωργιακάκης από το Σφηνάρι Κισσάμου, καθηγητής Φιλολογίας.
Στα κείμενά του, ο κ. Γεωργιακάκης προσπαθεί να μας δείξει την αλήθεια και την ομορφιά του Ριζίτικου, χωρίς να βάζει δικά του λόγια, πέρα από τον τίτλο των σπουδών του.
Στον κ. Γεωργιακάκη, θα πω ότι από το χωριό του ήταν ένας από τους κυριότερους συνεργάτες και βοηθούς μου όταν είχα τη Σχολή Ριζίτικου, ο Γιάννης Χατζάκης. Ο συγκεκριμένος ήταν ένας λάτρης του Ριζίτικου που σεβόταν τις γραμμές διάδοσης και διάσωσης του Ριζίτικου, και θέλω να πιστεύω ότι και ο κ. Γεωργιακάκης θα ακολουθήσει τις ίδιες γραμμές και θα τιμήσει τη μνήμη του αείμνηστου Γ. Χατζάκη.
Θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Γεωργιακάκης θα δει ακόμη πιο σοβαρά το θέμα, θα φροντίσει να πλουτίσει τις γνώσεις του ακόμη περισσότερο, και θα ασχοληθεί επιστάμενα με την προώθηση του Ριζίτικου τραγουδιού στην ΟΥΝΕΣΚΟ, όπως ζητούν οι οργανώσεις και γράφει ο κ. Γεωργιακάκης στο τέλος της επιστολής του:
«Εύγε στην Ομοσπονδία Συλλόγων και φορέων Ριζίτικου Χανίων που υπέβαλαν αίτηση – πρόταση στην ΟΥΝΕΣΚΟ του ΟΗΕ για να αναγνωριστεί το Ριζίτικο τραγούδι ως μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς».
Η πρόταση της ομοσπονδίας των οργανώσεων του Ριζίτικου τραγουδιού είναι πολύ σωστή, καθώς το Ριζίτικο τραγούδι είναι παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο τραγούδια που έζησαν 1.000 χρόνια και πλέον χρόνια, όπως το Ριζίτικο.
Εδώ θα ευχαριστήσω τις οργανώσεις που μου δίνουν την ευκαιρία να γράψω και πάλι τις απόψεις μου.
Για να φτάσει, αγαπητοί μου φίλοι, το Ριζίτικο τραγούδι, στην ΟΥΝΕΣΚΟ, πρέπει πρώτα να περάσει από τις τοπικές αρχές, να το εγκρίνουν, και μετά από το κράτος (και πιο συγκεκριμένα το υπουργείο), και το κράτος μετά θα το προωθήσει στην ΟΥΝΕΣΚΟ και θα ζητήσει την αναγνώρισή του σαν παγκόσμια πολιτιστική κληρνομιά.
Αν οι οργανώσεις θέλουν να πάει το Ριζίτικο στην ΟΥΝΕΣΚΟ, πρέπει πρώτα να το εγκρίνει ο λαός. Ο λαός, αγαπητοί μου, το έχει ήδη εγκρίνει, αν διαβάσετε το βιβλίο μου, από τη σελίδα 44 μέχρι 65, θα δείτε ότι ο λαός λέει ότι αυτό που έκανα εγώ έπρεπε να το κάνουν οι αρχές, οι οποίες όμως ούτε βλέπουν ούτε ακούν.
Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν και οι οργανώσεις. Να ζητήσουν από τον λαό να εγκρίνει το Ριζίτικο και μετά να εγκριθεί από τις αρχές του τόπου, γιατί είναι τοπική κληρονομιά, και μετά μέσω του κράτους να το μεταφέρει στην ΟΥΝΕΣΚΟ. Αν φτάσει εκεί το Ριζίτικο, είναι σίγουρο ότι θα φέρει παγκόσμια βραβεία.
Αυτό όμως πρέπει πρώτα να στηριχτεί από την τοπική αυτοδιοίκηση γιατί τα έξοδα είναι πολλά, και δεν τα αντέχει ούτε ένας ιδιώτης, ούτε μια οργάνωση. Το περισσότερο βάρος για την τύχη του Ριζίτικου πέφτει στους δημάρχους.
Εγώ σκέφτομαι να βάλω ακόμη ένα λιθαράκι, αν προλάβω.
Σκέφτομαι να οργανώσω έναν διαγωνισμό Ριζίτικου τραγουδιού, με άτομα που είχαν λάβει μέρος σε κάποιους από τους διαγωνισμούς που είχα κάνει πριν 30 χρόνια, με παιδιά τότε.
Αυτά τα παιδιά, που σήμερα είναι 30, 40, ή 50 χρονών, προφανώς τα τραγούδια που διαγωνίστηκαν ίσως τα έχουν ξεχάσει. Τα τραγούδια όμως αυτά είναι στην ιστοσελίδα μου, γραμμένα όπως τα τραγούδησαν τότε που διαγωνίστηκαν. Έτσι, αυτός που θέλει να λάβει μέρος στο διαγωνισμό πρέπει να μπει στην ιστοσελίδα μου, να ακούσει το τραγούδι που είχε διαγωνιστεί και αν το ξέχασε να το ξαναθυμηθεί και να διαγωνιστεί ξανά με το ίδιο τραγούδι.
Πρέπει βέβαια να έχει υπ’ όψη του ότι την ώρα του διαγωνισμού πρώτα θα ακουστεί το τραγούδι όπως το τραγούδησε μικρός και μετά θα ακουστεί όπως το ξέρει σήμερα. Ξέρω βέβαια ότι τα παιδιά που έλαβαν τότε μέρος στους διαγωνισμούς σήμερα έχουν οικογένειες και δουλειές και θα χρειαστεί να διαθέσουν και χρόνο και χρήμα, οπότε θα πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά.
Για αυτό πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά. Τουλάχιστον ένα χιλιάρικο για έξοδα μετακίνησης και άλλο ένα ως βραβείο για καθέναν που θα λάβει μέρος στο διαγωνισμό.
Αυτός είναι ένας τρόπος να ξαναβρεί το Ριζίτικο τραγούδι το δρόμο του και να φτάσει στην ΟΥΝΕΣΚΟ. Για να φτάσει όμως εκεί, πρέπει να πάει τραγουδιστά για να φέρει παγκόσμια βραβεία, γιατί πρέπει να ακουστούν να τραγουδηθούν για να πάρουν βραβεία.
Πρέπει όμως να το προωθήσουμε ακόμη περισσότερο στο λαό, για να φανεί ότι ο λαός ενδιαφέρεται για το Ριζίτικο, καθώς μόνο τότε θα κερδίσει βραβεία.
Χανταμπάκης Γεώργιος
