Οι Αλκυονίδες Ημέρες

Αλκυονίδες ημέρες λέγονται από τους Έλληνες οι ημέρες του Ιανουαρίου, κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός και ηλιοφάνεια.
Οι ημέρες αυτές έλαβαν το όνομά τους από τους μύθους της ελληνικής μυθολογίας. Οι σχετικοί μύθοι είναι πολλοί και σε όλες τις εκδοχές τους μιλούν για τους θεούς που προσφέρουν τις μέρες αυτές στο πουλί Αλκυόνη.
Ο Αίολος, ο άρχοντας των ανέμων, είχε μια όμορφη κόρη, την Αλκυόνη, και την πάντρεψε με τον βασιλιά Κύηκο. Το ζευγάρι ζούσε πολύ ευτυχισμένο και η αγάπη τους ήταν πρότυπο για όλους. Το ζευγάρι όμως αυτό είχε την αλαζονεία να συγκρίνει τον εαυτό του με τους θεούς Δία και Ήρα και «ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται».
Μια μέρα ο βασιλιάς Κύηκας βγήκε στο πέλαγος για ψάρεμα. Μάταια η Αλκυόνη τον παρακαλούσε να μην πάει γιατί είχε ένα άσχημο προαίσθημα. Εκείνος πήγε και όντως σηκώθηκε δυνατός άνεμος και βύθισε το πλοίο του.
Η Αλκυόνη που παρακολουθούσε από μακριά τη σκηνή, μόλις είδε το πλοίο να χάνεται, μέσα στην απελπισία της έπεσε από έναν βράχο και σκοτώθηκε.
Επειδή η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, οι θεοί τους λυπήθηκαν και τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά, τις γνωστές αλκυόνες.
Μάλιστα, επειδή οι αλκυόνες γεννούν τα αυγά τους μέσα στους βράχους, ο Δίας επέτρεψε στον ήλιο να λάμπει δυνατά και να ζεσταίνει τις αλκυόνες μέχρι να επωάσουν τα αυγά.
Οι ζεστές αυτές μέρες του Γενάρη ονομάστηκαν γι’ αυτό το λόγο Αλκυονίδες ημέρες.
Από μετεωρολογική άποψη οι αλκυονίδες ημέρες καλοκαιρίας ως φυσικό φαινόμενο εξηγούνται από το γεγονός ότι στο γεωγραφικό πλάτος που βρίσκεται η Ελλάδα κατά την περίοδο του χειμώνα (15 Δεκεμβρίου μέχρι 15 Φεβρουαρίου) παρατηρείται υψηλή βαρομετρική πίεση με συνέπεια να δημιουργούνται άνεμοι και ο καιρός να είναι ψυχρός και ηλιόλουστος, λόγω της αντικυκλωνικής κατάστασης.
Οι ημερομηνίες έναρξης και λήξης της διάρκειας των αλκυονίδων ημερών δεν είναι σταθερές, όπως επίσης μπορεί να μην υπάρξουν αλκυονίδες ημέρες.
Εμείς όλοι τις περιμένομε κάθε χρόνο με λαχτάρα ως προάγγελο του ερχομού της άνοιξης.
Χρόνια πολλά να τις απολαμβάνομε!