Ο κ. Ερντογάν με την μεγαλομανή πολιτική του έκανε αρκετούς εχθρούς αλλά επίσης τα έβαλε με τους τελευταία προστάτες του, τις ΗΠΑ.
Τώρα όμως, στις ΗΠΑ κυβερνά ο κ. Trump, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του κάθε κυρίου Ερντογάν.
Για μιαν εποχή, οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών ήταν πάρα πολύ τεταμένες, τώρα όμως, κατά μερικούς αναλυτές, έχουν κάπως ηρεμήσει αλλά όχι στο σημείο που να λυθούν οι διαφορές των δύο χωρών, οι οποίες δεν είναι και λίγες (βλ. Burak Bekdil, “Turkey and US: Conflict Contained, Not Resolved”, Middle East Forum, November 20, 2018).
Υπάρχουν πάμπολλες διαφορές μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Το πρώτο παρόλα αυτά είναι ότι δεν φαίνεται να αρέσουν στο κ. Trump οι φιλοδοξίες του κ. Ερντογάν για τον ίδιο και τη χώρα του. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη Συρία, κυρίως σχετικά με τους Κούρδους, οι οποίοι για τον κ. Ερντογάν είναι κόκκινο πανί ενώ ο κ. Trump θέλει να τους χρησιμοποιήσει στα σχέδια του, για την πολιτική έναντι στο Ιράν και για άλλα πολλά θέματα, χωρίς να ξεχνά κανείς την υπόθεση του Fethullah Gulen, του μεγάλου ανταγωνιστή του κ. Ερντογάν.
Παρόλα τα φαινόμενα πιστεύω ότι η απελευθέρωση από την Τουρκική Κυβέρνηση του Αμερικανού Πάστορα Andrew Brunson έδειξε ποιος είναι ο “μάστρος”: ο κ. Trump είπε με τον τρόπο του στο κ. Ερντογάν ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει, το γενικό πρόσταγμα, όμως, τελικά το έχει ο ίδιος.
Αυτή είναι για μένα απλά και εκφρασμένη με στοιχειώδη τρόπο η σημερινή σχέση μεταξύ των ΗΠΑ του κ. Trump και της Τουρκίας του κ. Ερντογάν.
Δεν νομίζω ότι ο κ. Trump είναι άνθρωπος με τον οποίο μπορεί να παίξει μαζί του ο όποιος κ. Ερντογάν. Και ίσως θα ήταν στο συμφέρον και του ίδιου του κ. Ερντογάν αν αντιλαμβανόταν και έπραττε σύμφωνα με την κατάσταση που επικρατεί.
Είναι δε καιρός και οι άλλοι παίχτες στη περιοχή να αντιληφθούν την επικρατούσα κατάσταση και να πράξουν ανάλογα.
*Ο Δρ. Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι δικηγόρος,
διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών
Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης, Ελβετίας),
πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ.
