Η αναγκαιότητα(;) του… ξεπουλήματος

Να που φθάσαμε αισίως στο τρίτο, ….αριστερό πλέον μνημόνιο. Και βεβαίως η επικρατούσα άποψη είναι ότι μπορεί αυτό το μνημόνιο να είναι το πιο δυσβάστακτο από τα δύο προηγούμενα, αλλά ήταν απαραίτητο εάν θέλουμε να παραμείνει η χώρα στη ζώνη του ευρώ. Να παραμείνουμε λοιπόν στην Ευρωζώνη, αφού πλην της πλειοψηφίας των κομμάτων, αυτό θέλει και η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως, ότι αυτός ο διακαής πόθος των Ελλήνων μπορεί να πραγματοποιηθεί, υπό τον όρο, ότι τα συμφωνηθέντα μνημονιακά μέτρα θα υλοποιηθούν στο ακέραιο. Αν ανατρέξουμε όμως σε δηλώσεις γνωστών οικονομολόγων και σε αυτά που έλεγε ο πρωθυπουργός σαν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμα και σαν πρωθυπουργός μας είπε ότι… τα μέτρα αυτά δεν τα πιστεύει, τα μνημονιακά μέτρα του τρίτου μνημονίου, δεν είναι εφαρμόσιμα, ή πολύ δύσκολα υλοποιήσιμα. Επομένως όταν θα έρθει η αξιολόγηση των τροϊκανών και δεν διαπιστώσει πρόοδο παραμένει ορατός ο κίνδυνος να μας απειλήσουν πάλι με GREXIT.
Και γιατί άλλωστε να μη θέλoυν την εκδίωξή μας από το γερμανικό Club του Βορρά; Θα τους είμαστε πλέον άχρηστοι, αφού θα τους έχουμε μεταβιβάσει όλες τις υποδομές όλες τις υπεραξίες της χώρας μας.
Στο τρίτο “αριστερό” μνημόνιο είναι με λεπτομέρεια καταγεγραμμένα τι ακριβώς θέλουν να υφαρπάξουν οι ξένοι. Από δίκτυα και υποδομές, έως ενέργεια, υπόγειο ορυκτό πλούτο, λιμάνια και αεροδρόμια. Διαβάζοντας την ερώτηση των 29 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, προς την κυβέρνηση, διαπίστωσα ότι πλην των γνωστών προσθέτουν και νέα πολύ σοβαρά επιχειρήματα κατά της πώλησης των αεροδρομίων. Και εφόσον καταγγέλλουν αυτήν την σύμβαση 29 κυβερνητικοί βουλευτές σαν “αδιαφανή” δεν θα πρέπει να ψάξει η δικαιοσύνη για το κατά πόσον ευσταθεί αυτή η βαριά κατηγορία; Και συνεχίζουν οι βουλευτές να προειδοποιούν την κυβέρνησή τους ότι τυχόν ολοκλήρωση του ξεπουλήματος των αεροδρομίων«θα αποτελέσει αντικείμενο μελλοντικής διερεύνησης οικονομικού σκανδάλου».
Κι εδώ που τα λέμε γιατί να μην υποπτευόμαστε,ότι εδώ υπάρχει οικονομικό σκάνδαλο, όταν: Ο πωλητής στην περίπτωση μας το ΤΑΙΠΕΔ έβαλε τιμή εκκίνησης και για τα 14 αεροδρόμια τα 350 εκατ. ευρώ, ποσό μικρότερο κατά 50 εκατ. που είχε αγοράσει η ίδια εταιρεία το αεροδρόμιο της Λουμπλιάνα, του οποίου η επιβατική κίνηση είναι η μισή του αεροδρομίου Χανίων. Γι’ αυτό άλλωστε ξεκίνησε ερευνά η εισαγγελέας διαφθοράς.
Οταν από το εξευτελιστικό τίμημα του 1.2 δισ., που αντιστοιχεί σε κέρδη τριών ετών, όπως μας λένε οι βουλευτές, η χώρα θα επιστρέψει 500 εκατ. στην Ε.Ε. για τα έργα που γίνονται στα αεροδρόμια Χανίων και Θεσσαλονίκης καλά καταλάβατε δυο από τα μεγαλύτερα αεροδρόμια που εκποιούνται ήδη αναβαθμίζονται και εκσυγχρονίζονται με χρήματα του Ευρωπαίου πολίτη, μέσω Ε.Σ.Π.Α. Επομένως ο επενδυτής τι θα επενδύσει σε αυτά;
Και καλά τα υπόλοιπα αεροδρόμια χρειάζονται υποδομές, τις οποίες η… ψωροκώσταινα δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει…. γιατί άραγε μέρος από τα περίφημα 35 δισ. του πακέτου Γιούνκερ για ανάπτυξη δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί γι’ αυτά; Το “Δασκαλογιάννης” και το “Μακεδονία” που δεν χρειάζονται επενδύσεις γιατί δεν εξαιρούνται;
Οταν το μίσθωμα που θα καταβάλει η “Fraport” τον χρόνο είναι ο ετήσιος τζίρος του αεροδρομίου Κέρκυρας, 23 εκατ. ευρώ; Ερωτούν ακόμα οι βουλευτές τι κάνει η κυβέρνηση με το 1,4 δισ. που χρωστά η γερμανικών συμφερόντων εταιρεία “Hochtief” από τη διαχείριση του αερολιμένα Αθηνών και που επιμένει να μην τα πληρώνει και ακόμα, πώς θα επιβιώσουν τα υπόλοιπα μικρά αεροδρόμια της χώρας που επιδοτούνταν από τα κέρδη των αεροδρομίων προς πώληση.
Και ρωτώ κι εγώ με τη σειρά μου, που είναι οι…. μπροστάρηδες Συριζαίοι, βουλευτές πλέον, που έμπαιναν μπροστά εναντίων του ξεπουλήματος των αεροδρομίων και μας διαβεβαίωναν, ότι σαν αυριανή κυβέρνηση κάτι τέτοιο δεν θα επιτρέψουν να γίνει; Τέλος γιατί απουσιάζει η υπογραφή τους από την επερώτηση των 29 συναδέλφων τους;