Η ανάληψη της «πολιτικής» ευθύνης από τον κ. πρωθυπουργό, έστω και πολύ αργά, θυμίζει την ανάλογη “ευθιξία” του Κ. Καραμανλή (2007). Δηλαδή τίποτε! Είδατε κανέναν από τους αρμοδίους της μεγάλης πυρκαγιάς στην Πελοπόννησο να μπαίνει φυλακή; Οχι βέβαια… Ούτε και τώρα θα δούμε, διότι υπάρχουν “στεγανά” στην απόδοση πραγματικών ευθυνών. Εξάλλου, “η πολιτική ευθύνη” αφεαυτής είναι μια αφηρημένη έννοια που σηματοδοτεί την “προστασία” των συνεργατών του (εκάστοτε) πρωθυπουργού. Δηλαδή, μια “ευθύνη” ανεύθυνη…
Αλλά και για τον απλό πολίτη, μια “ανάληψη” πολιτικής ευθύνης (Καραμανλής – Τσίπρας) δεν σημαίνει ουσιαστικά τίποτε, αφού δεν συνοδεύεται από την ανάλογη πρακτική. Ναι! Ο λαός αισθάνεται απέραντη οργή γιατί πληρώνει τόσους φόρους για να μην έχει… τίποτε, ούτε καν μια στοιχειώδη εκπαίδευση για την προστασία του, όταν τη χρειαστεί!
Ετσι, αν δεν αλλάξουν οι δομές λειτουργίας των κρατικών οργανισμών, αν δεν αξιοποιηθούν σοβαρές επιστημονικές μελέτες (Κ. Συνολάκης), αν κάθε χρόνο δεν γίνονται “εικονικές” ασκήσεις εκκενώσεων χώρων και διαφυγής, αν δεν βάλουμε σε τάξη την ψηφοθηρική άναρχη δόμηση σε όλη την επικράτεια, όσες ηρωικές “εξόδους” από μνημόνια κι αν “γιορτάσουμε”, τα ανεξίτηλα σημάδια από τέτοια εγκλήματα θα παραμένουν ζωηρά στη μνήμη μας. Εστω κι αν εμείς οι Ελληνες, έχουμε μνήμη με κοντά ποδάρια.