Η αναμονή του λαού

Κύριε διευθυντά,
εδώ και αρκετό καιρό και συγκεκριμένα 5 και πλέον μήνες, ο ελληνικός λαός ψήφισε μια νέα κυβέρνηση για πρώτη φορά αριστερή, όπως η ίδια φρόντισε με κάθε μέσο να διατυμπανίσει και περίμενε να δει αλλαγή διακυβέρνησης της χώρας και γενικά να διορθώσει τα “κακώς έχοντα”.
Η βασική διακήρυξη της «νέας» ήταν: «πρώτα ο λαός» και ό,τι αυτός θέλει. Τέλος στην ανεργία, διορισμοί, επαναπροσλήψεις, αυξήσεις, επαναφορά των κατακρεουργημένων συντάξεων, επαναφορά των κομμένων δώρων κ.λπ. Ολα τα υποσχέθηκε.
Τίποτα δεν έμεινε χωρίς να το υποσχεθεί προεκλογικά βέβαια. «Οποιος είναι έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει», λέει ο σοφός λαός μας. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι οι υποσχέσεις θα ’μεναν ανέφικτες, αλλά η ελπίδα «πεθαίνει τελευταία», λέει πάλι ο σοφός λαός για την ευτυχία του οποίου κόπτονται όλοι.
Τώρα όμως που έφτασε «ο κόμπος στο χτένι», φαίνεται καθαρά ποιος ήταν και είναι ο σκοπός των «σκληρών οπαδών του κόμματος».
Εάν ο ελληνικός λαός δεν καταλάβει πού βρίσκεται, αν δεν διαβάσει και μάθει τη γνήσια ιστορία του, τότε τον περιμένουν πολύ χειρότερα. Αν οι νέοι δεν πάψουν να παρασύρονται από το νεανικό ενθουσιασμό τους, δεν πρόκειται να ξημερώσει άσπρη μέρα. Υπάρχει ακόμη καιρός. Ο νους πρέπει να ξανάρθει στην κεφαλή μας. Μπορούμε και τώρα να βρούμε τους καλύτερους που μπορούν και αγαπούν πραγματικά τη χώρα;
Γιάννης Κ. Κουτουλάκης,
συνταξιούχος εκπ/κός,
τ. δήμαρχος