«Ο Χριστός λέει: ∆εν χρειάζοµαι τα κεριά σας, το θυµίαµα σας, δε χρειάζεται ο κλήρος να ντυθεί µε αυτά τα ακριβά ρούχα για λογαριασµό µου. Ας δώσει ο καθένας το χέρι του αδερφού του και να ζήσει µε αγάπη και αλήθεια».
Πετάρ Ντενόφ
Η µόνη µας δύναµη είναι η αγάπη µας προς το Θεό και το συνάνθρωπο µας, άσχετα εάν αυτός είναι καλός ή κακός. Μόνο τότε θα αποκτήσουµε ελευθερία. Αυτό βέβαια είναι πάρα πολύ δύσκολο, αφού το εγώ µας έχει µάθει να εννοεί την ελευθερία µε εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Ο κόσµος µας έµαθε ότι µόνο αυτός που διαθέτει δύναµη και γήινο πλούτο µπορεί να είναι ελεύθερος. Να µετράς περισσότερο από ότι ο διπλανός σου, να έχεις περισσότερα από αυτόν, να απολαµβάνεις πιο πολλά από ότι ο γείτονας σου, µόνο αυτό φαίνεται στο εγώ µας να κάνει τη ζωή αξιοβίωτη. Ο Ιησούς όµως αντιστρέφει τα πάντα όσα ζητάει ο κόσµος. Ορίζει σαν το µοναδικό δρόµο που οδηγεί στην ελευθερία, το δρόµο της ταπεινότητας. Όλη η πορεία του επάνω στη Γη αυτό επιβεβαίωσε και αυτό δήλωσε όσο πιο τρανταχτά µπορούσε. Εµείς αυτό το βρίσκουµε εξαιρετικά δύσκολο. Ποιος είναι εκείνος που µπορεί να εκπληρώσει αυτό που απαιτείται από έναν πραγµατικό χριστιανό; Ακόµη κι όταν φτάνεις να φαντάζεσαι τον εαυτό σου ταπεινόφρονα, η ταπεινοφροσύνη σου συχνά αποτελεί µια καλυµµένη υπεροψία, εάν πιστεύεις ότι µε αυτόν τον τρόπο είσαι καλύτερος από τους άλλους. Το όλο πράγµα παρουσιάζεται σαν µια µάταιη προσπάθεια, εάν δεν µας δοθεί το έλεος από ψηλά. Ο Θεός υπολογίζει ακόµα και την καλή θέληση. Η ικανότητα να αντιστέκεται ο άνθρωπος στο κακό είναι συνέπεια της ροής της Θεϊκής ∆ύναµης. Για αυτό και αυτή η αδιάλειπτη και άνευ όρων παραίτηση εκφράζεται από τον Ιησού µε την φράση : «Γενηθήτω το θέληµα Σου». Για να προκληθεί η εισροή του ρεύµατος της Αγάπης και της Θέλησης του Θεού, προαπαιτείται από τον άνθρωπο να αποβάλει την εγωιστική του θέληση. Αυτή στην ουσία είναι η πραγµατική ταπεινότητα.
Οι δρόµοι του Θεού είναι πραγµατικά περίεργοι, είναι άπειροι στον αριθµό και κάθε δρόµος τον οποίο χαράζει ο Θεός µε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, είναι ένα νέο θαύµα το οποίο παραµένει ανεξιχνίαστο. Εύκολα τείνει ο άνθρωπος να κρίνει και να καταδικάζει, αλλά ας αναρωτηθούµε στα σοβαρά τελικά τι γνωρίζουµε. Γνωρίζουµε αυτά που γνωρίζει ο Θεός; Ο Απόστολος Παύλος είχε πει, ότι ο άνθρωπος, χάρη στο πνεύµα που κατοικεί µέσα του, είναι σε θέση να γνωρίσει ακόµα κι αυτά τα βάθη της θεότητας. Τώρα βρισκόµαστε στο κατώφλι που µας οδηγεί από το φόβο και τη δεισιδαιµονία, προς το άπλετο θεικό Φως της κατανόησης. Κι αν αυτή τη στιγµή φαίνεται ότι εδώ στη γη έχει παραγίνει το κακό, σηµαίνει ότι το καλό έχει φτάσει στην αντίστοιχη ωριµότητα. Η ένταση που υπάρχει ανάµεσα στον Θεό και στον αντί-Θεό έχει κορυφωθεί και εκδηλώνεται εξωτερικά στον µέγιστο βαθµό. Η εκπλήρωση του σκοπού του ερχοµού του Χριστού στη Γη είναι µια ανάσα µακριά µας.
