Η ανέγερση του Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου

Β’ μέρος

Ο ναός αποπερατώθηκε γρήγορα χάρη στις δωρεές χριστιανών και μουσουλμάνων. Συγκεκριμένα, ο Μουσταφά πασάς, όπως προαναφέρθηκε, έδωσε 100.000 γρόσια, ο γιός του Βελής πασάς 30.000 γρόσια, ο έμπορος Αθανάσιος Βλούμ ένα πλοίο σαντορινιού χώματος, ο Ιωάννης Συμακός δώρισε δυο χρυσά μανουάλια, τα οποία τοποθετήθηκαν εκατέρωθεν της Ωραίας Πύλης, κ.ά. Ο Αγγελής έδωσε την παλιά εικόνα της Παναγίας στον ναό των Αγίων Αναργύρων και στη συνέχεια με πομπή, στην οποία επικεφαλής ήταν ο Επίσκοπος Κυδωνίας και Αποκορώνου Κάλλιστος, μεταφέρθηκε στο Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου.

Παρόλα αυτά δεν έλειψαν τα εμπόδια, ειδικά από τους μουσουλμάνους περίοικους του ναού. Ο Ντολμάς δεν ήθελε να χτισθεί το Άγιο Βήμα, διότι θα έβλεπαν το χαρέμι του! Επίσης, τον ενοχλούσε το κωδωνοστάσιο, το οποίο ήθελε να είναι χαμηλότερο από την ταράτσα του σπιτιού του. Διαμαρτυρήθηκε στον Βελή πασά, πήγε και στον Βεζίρη στην Κωνσταντινούπολη, αλλά μάταια, δεν εισακούστηκε. Τότε συνέβησαν δυο ατυχή γεγονότα στο παιδί του, πρώτα τον καταπλάκωσε μια μεγάλη πέτρα από αυτές που χρησιμοποιούσαν στο κτίσιμο του ναού και στη συνέχεια το παιδί τρελάθηκε. Ο Ντολμάς απέδωσε τα ατυχήματα σε θαυματουργή παρέμβαση της Παναγίας και μετανόησε για τη στάση του, δωρίζοντας δυο ασκιά με λάδι στο ναό και μια λαμπάδα ίση με το ανάστημα του παιδιού του. Ο σχολάρχης-ποιητής Αντώνης Αντωνιάδης σε ανάμνηση αυτών των περιστατικών αφιέρωσε ένα ποίημα στη Θεομήτορα, το οποίο χαράχθηκε σε μαρμάρινη πλάκα πάνω από την κύρια είσοδο του ναού:

«Tης Θεομήτορος Ναόν
ω, Διαβάτα, βλέπεις
ον τέκνα ωκοδόμησαν
πιστά της Εκκλησίας
προσφεύγοντα πτηνά δειλά,
εν μέσω τρικυμίας,
υπό αυτήν την πτέρυγα
της ουρανίας σκέπης».

Ο ήχος της καμπάνας, επίσης, αποτέλεσε σημείο τριβής και έντασης μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Οι μουσουλμάνοι υποχρέωσαν τον χριστιανό υπάλληλο της διοίκησης να κατεβάσει την καμπάνα, αλλά το ίδιο βράδυ ένας άλλος ευσεβής χριστιανός την επανατοποθέτησε. Στη συνέχεια, οι χριστιανοί ζήτησαν να αγοράσουν το κτήμα του Τσουρούνη αγά, το οποίο βρισκόταν απέναντι από την εκκλησία για να μεγαλώσουν την αυλή της εκκλησίας, αλλά ο Τσουρούνης πείσμωσε και έχτισε ένα ψηλό τοίχο για να φράξει την υπάρχουσα αυλή. Την ημέρα έχτιζε ο Τσουρούνης και το βράδυ γκρέμιζαν οι χριστιανοί μέχρι που απογοητεύθηκε ο αγάς και πούλησε το κτήμα του στην Πηνελόπη Χαλβαδάκη έναντι του ποσού των 4.000 χρυσών τουρκικών λιρών. Η Χαλβαδάκη δώρισε το κτήμα στην Εκκλησία και σε αυτό κτίστηκαν αργότερα τα κοινοτικά καταστήματα, τα οποία αποτεφρώθηκαν κατά τη διάρκεια των ταραχών στις 23 και 24 Ιανουαρίου του 1896, αλλά ξανακατασκευάσθηκαν από τον τσάρο Νικόλαο Β’ της Ρωσίας («Κήρυξ» 1/1/1933). Από τα παραπάνω γίνονται φανερά ο πολύχρονος αγώνας και τα έξοδα που χρειάστηκαν για την ανέγερση της μητρόπολης Χανίων.
Τέλος