Μακρύς και άχαρος μήνας ο Ιανουάριος. Διαρκεί πολύ, και είναι συνυφασμένος στη μνήμη μου με άσχημα συμβάντα. Για τους φοιτητές αποτελεί περίοδο προετοιμασίας για τις εξετάσεις του εξαμήνου, ενώ για τους μικρούς μαθητές μακρύς ο δρόμος ακόμη μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Κάνουν που και που καμιά κοπάνα απ’ τα μαθήματα για να χαρούν ξέγνοιαστοι μια στιγμής ανεμελιάς, ελευθερίας. Αλλά κι αυτό το τόλμημα στην παιδική παρανομία πάει να στριμωχτεί και να χαθεί. Από δω και στο εξής θα ενημερώνονται με μήνυμα στο κινητό τους αυθημερόν οι γονείς για οποιαδήποτε παρασπονδία. Η κοπάνα μια έμμεση αλλά δραστική κριτική στο συμβατικό εκπαιδευτικό μοντέλο, που όλο και πιο πολύ παράγει εργαλεία αντί ανθρώπους, περιχαρακώνεται. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η κοπάνα είναι μια πρόταση «από-εκπαίδευσης» χάριν της γνώσης, όταν βλέπω μικρά παιδιά να τριγυρνούν στο ηλιόλουστο μες το καταχείμωνο λιμάνι την ώρα που θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο.
Ένα πράγμα δεν μαθαίνεται στα σχολεία: το θάρρος ν’ αλλάξεις τη ζωή σου χωρίς να φοβάσαι, όταν έχεις το χρόνο με το μέρος σου, και πάνω απ’ όλα, το να ανακαλύπτεις το δικό σου ξεχωριστό στιλ και τον τρόπο που θέλεις να ζήσεις. Και οι μαθητές κατ’ εμέ οι πιο σκληρά εργαζόμενοι, μπορεί να έχουν το χρόνο με το μέρος τους, καταπιέζονται όμως αφάνταστα. Ας βλέπουν όμως κάθε εμπόδιο για καλό. Σαν μια συγκαλυμμένη ευλογία. Κάτι καλό που είναι καμουφλαρισμένο. Κι αν το σχολείο τους αχρηστεύτηκε από πρόσφατο σεισμό και τους έταξαν νέο που μένει στα χαρτιά, μην απογοητεύονται. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν κακοτυχία, αλλά στο τέλος ίσως αποδειχτεί ότι είναι προς όφελος τους. Θυμάμαι στα μαθητικά μου χρόνια κάναμε μάθημα σε μια νοικιασμένη αίθουσα δίπλα από ένα κρεοπωλείο.
Τίποτα θεωρητικά δεν είναι σίγουρο. Και οι καλύτερες συνθήκες και προϋποθέσεις μπορεί να φέρουν τα χειρότερα.
Τους νέους το υπάρχων σύστημα τούς φοβάται. Αποτελούν αστάθμητο παράγοντα. Ειδικά τώρα που έρχονται εκλογές. Άλλοι ευελπιστούν στην ψήφο τους, κι άλλοι εξυφαίνουν σχέδια, ακόμη και με την ημερομηνία των εκλογών, προκειμένου να τους αποτρέψουν να ψηφίσουν.
Αλλά ακόμα είναι Γενάρης, μέχρι την Άνοιξη βλέπομε.
*Ο Αριστείδης Αρχοντάκης
είναι συγγραφέας, φυσικός
