Στις 30 Ιουλίου 1920, όπως είναι γνωστό, έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του πρωθυπουργού της Ελλάδας στο σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επέστρεφε στην Ελλάδα μετά την επιτυχημένη διαπραγμάτευση και υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών, η οποία δημιούργησε την Ελλάδα των 5 θαλασσών και των 2 ηπείρων. Οι επίδοξοι δολοφόνοι ήταν δύο βασιλόφρονες απότακτοι αξιωματικοί, ο υποπλοίαρχος Απόστολος Τσερέπης και ο υπολοχαγός του Μηχανικού Γιώργος Κυριάκης. Οι δέκα πυροβολισμοί τραυμάτισαν ελαφρά τον Βενιζέλο, ο οποίος σώθηκε σαν από θαύμα. Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα στην Ελλάδα κι είχαν ως αποτέλεσμα την εκτέλεση του Ίωνα Δραγούμη από Βενιζελικούς στρατιώτες υπό τις οδηγίες του Παύλου Γύπαρη την επόμενη ημέρα.
Η εφημερίδα “Νέα Έρευνα” στις 2/8/1920 με πρωτοσέλιδο άρθρο «Η απόπειρα του Βενιζέλου» καταδικάζει τη δολοφονική απόπειρα: «[…]Η πράξις είναι αποτρόπαιος και εντελώς αήθης εις τα χρονικά των πολιτικών αγώνων εν Ελλάδι, θέλωμεν δε να πιστεύσωμεν ότι εις την απενενοημένην ενέργειαν των οι ελεεινοί δράστες αυτής, εκκινήθησαν εξ ευτελών κριτηρίων ταπεινής προσωπικής εκδικήσεως και όχι εκ πολιτικής ιδεολογίας, ήτις πρέπει να ήμεθα βέβαιοι ότι ουδέν κοινόν θα έχει με εν τόσον απαίσιον έγκλημα». Είναι φανερό ότι ο συντάκτης του άρθρου προσπαθεί να ηρεμήσει τα πολιτικά πάθη, αναφερόμενος στα προσωπικά κίνητρα των δραστών, καθώς οι δράστες είχαν διωχθεί από το στράτευμα λόγω των φιλοβασιλικών τους πεποιθήσεων. Άλλωστε, η σύγκρουση Βενιζελικών και Αντιβενιζελικών ήταν διαρκής με αυξομειούμενες εντάσεις από το 1915 που άρχισε ο Εμφύλιος Διχασμός.
Στη δεύτερη σελίδα ο αρθρογράφος αναφέρει ότι η είδηση έφτασε πολύ γρήγορα στα Χανιά και συγκεκριμένα στις 7 το απόγευμα της 31ης Ιουλίου από το τηλεγράφημα που έστειλε ο έμπορος Μανουσάκης από το Παρίσι στον αδελφό του που έμενε στα Χανιά. Ακολούθησαν τηλεγραφήματα προς του συγγενείς του πρωθυπουργού που ζούσαν στα Χανιά, αναφέροντας ότι το θύμα ήταν καλά στην υγεία του. Μόλις έγιναν γνωστά τα νέα «[…]μέχρι βαθείας νυκτός ο κόσμος κατέκλυζε το τηλεγραφείον ως και τα γραφεία της Γενικής Διοικήσεως, ζητών νεωτέρας πληροφορίας περί του γεγονότος». Ο ανταποκριτής της εφημερίδας στην Αθήνα έστειλε με ανταπόκριση τα ονόματα των δραστών, τα οποία όμως δεν δημοσιεύθηκαν στον Τύπο για να μην οξυνθούν τα πολιτικά πάθη. Έτσι εξηγείται και η απουσία αναφοράς στη δολοφονία Δραγούμη.
Η εφημερίδα στη δεύτερη σελίδα αναφέρει ότι το πρωί της 1ης Αυγούστου ήχησαν οι καμπάνες της Τριμάρτυρης και συγκεντρώθηκε κόσμος στην πλατεία του Συντριβανίου, όπου ο Δημαρχεύων Κυδωνάκης εκφώνησε λόγο, με τον οποίο ενημέρωσε τον λαό των Χανίων ότι θα στείλει ψήφισμα εκφράζοντας τη χαρά των κατοίκων για τη σωτηρία του πρωθυπουργού, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των δραστών και των συνεργατών τους. Στη συνέχεια, οι παρευρισκόμενοι πήγαν στον μητροπολιτικό ναό και ευχαρίστησαν τον Κύριο. Παρόμοια τηλεγραφήματα έστειλαν και οι πρόεδροι των σωματείων της πόλης.
Πηγές
https://www.ethnos.gr/ellada/52789_apopeira-dolofonias-benizeloy-ton-pyrobolisan-10-fores-kai-sothike, 6/8/1920.
