«Η παράδοση των ελληνικών αεροδρομίων σε γερμανική κρατική επιχείρηση θα προκαλέσει
σημαντική οικονομική ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα.
Η σημερινή Ευρώπη την καθιστά δυνατή.»
ARD
«Οταν μας ληστεύουν τα μέσα τα οποία παράγουν πλούτο και ευμάρεια, πώς θα μπορέσουμε ποτέ να ξεπεράσουμε το πρόβλημα και να σταθούμε στα πόδια μας», έτσι απαντά ο δήμαρχος Κέρκυρας κ. Νικολούζος, σε ένα ρεπορτάζ του ARD*, ράπισμα εναντίον της μεγάλης απάτης.
Oι Γερμανοί δημοσιογράφοι αφού αναφέρουν, ότι πουλιούνται μόνο τα κερδοφόρα αεροδρόμια, ενώ τα προβληματικά, που δεν έχουν κέρδη…. περίπου 30, παραμένουν στο Δημόσιο , διαπιστώνουν, ότι: «αυτό το μοντέλο δεν έχει εφαρμοστεί πουθενά στην Ευρώπη και ταιριάζει περισσότερο σε μια τριτοκοσμική αποικία, παρά σε μια χώρα μέλος της ΕΕ». Ουσιαστικά λοιπόν, τώρα πληρώνουμε το χρέος, κι όμως αντί να μειώνεται αυξάνεται. Τουναντίον το γερμανικό χρέος προς την χώρα μας, κατά ένα περίεργο τρόπο, δεν απαιτείται από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αλλά ας δούμε πολύ σύντομα γιατί αυτήν την σύμβαση την θεωρούν οι ξένοι τριτοκοσμική και αποικιοκρατική, ενώ το δικό μας πολιτικό προσωπικό ανερυθρίαστα την επικροτεί, ή… σιωπά.
Όπως μας λέει ο Γερμανός καθηγητής οικονομικών Rudolf Hickel, από το πανεπιστήμιο της Βρέμης «…τα σημαντικά κέρδη που εμφανίζουν αυτά τα 14 αεροδρόμια, αντί να διοχετεύονται στα ελληνικά δημόσια ταμεία θα πηγαίνουν κατευθείαν σε γερμανικά δημόσια ταμεία». Και αυτό δεν το λέει τυχαία αλλά αφού διάβασε την σύμβαση εκχώρησης των 14 αεροδρομίων. Έτσι στην σ. 15 μαθαίνουμε τι σημαίνει ο όρος «αποζημιώσιμη μεταβολή νομοθεσίας», όπου το ελληνικό κράτος δεν μπορεί πλέον να νομοθετεί, π.χ. αλλαγή εργατικής νομοθεσίας, γιατί αν επιβαρυνθεί οικονομικά η Fraport μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση… Στη σ. 85 της σύμβασης καταλαβαίνουμε πλέον, ότι είμαστε χώρα υπό κατοχή, το κράτος και όχι η εταιρεία που το διαχειρίζεται, θα αποζημιώνει για τα ατυχήματα που θα γίνονται εντός του αεροδρομίου… από θάνατο, έως ζημιά περιουσίας. Επιπλέον σε περίπτωση απεργίας των εργαζομένων για την εναέρια κυκλοφορία, ή για τυχόν βλάβες σε ραδιοβοθήματα στον πύργο ελέγχου η Γερμανική εταιρεία, δικαιούται να ζητήσει αποζημίωση εάν κρίνει, ότι έχει οικονομικές επιπτώσεις. Παρακάτω διαβάζουμε ότι «εάν προκύψει ζημιά σε οποιαδήποτε από τα μεταβιβασθέντα περιουσιακά στοιχεία… και απαιτείται αποκατάσταση… ο Παραχωρησιούχος προσκομίζει τα τιμολόγια… και το ελληνικό Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο για αυτήν την αποκατάσταση… σ. 98». Και για να κλείσουμε με τις υποχρεώσεις και αποζημιώσεις του κράτους προς την Γερμανική εταιρεία να αναφέρουμε εδώ ότι το κράτος θα είναι υπεύθυνο για τις περιβαλλοντολογικές μελέτες… μετρήσεις θορύβου… αντιρρυπαντικές τεχνολογίες… όπως και για τις απαλλοτριώσεις που θα χρειασθούν, και φυσικά θα επιβαρύνεται και το κόστος Τέλος η σύμβαση ορίζει, ότι θα γίνει λήξη των συμβάσεων των ιδιωτών που βρίσκονται στα αεροδρόμια και οι απαιτήσεις που θα εγείρουν δικαστικά θα αποζημιωθούν από το ελληνικό κράτος.
Αντιθέτως αντί δεσμεύσεων και υποχρεώσεων, η γερμανική εταιρεία εξασφαλίζει για τον εαυτόν της απεριόριστα προνόμια και απαλλαγές. Η Fraport απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής ΕΝΦΙΑ σελ. 279 και Δημοτικών τελών σ. 92. Σε περίπτωση απόλυσης εργαζομένων της ΥΠΑ, το κράτος είναι υποχρεωμένο να αποζημιώσει τους απολυμένους καθώς και να καλύψει τα δικαστικά έξοδα που θα προκύψουν. Και επειδή η Fraport όπως δείχνει η πρακτική της σε άλλα αεροδρόμια, ψάχνει για φτηνό εργατικό προσωπικό, της δίνεται η δυνατότητα να προσλαμβάνει προσωπικό από τρίτες χώρες εκτός ΕΕ, και το δικό μας το κράτος είναι υποχρεωμένο να τους διευκολύνει και να τους παρέχει βίζα σ αυτούς και στις οικογένειες τους. Οσον αφορά τα περίφημα τέλη: αναφέρεται στην σύμβαση ότι είναι αποκλειστικά, στην δικαιοδοσία της Fraport, όπου πέραν των υφισταμένων τελών τα οποία με το καλημέρα από 12 θα πάνε στα 13 ευρώ ανά επιβάτη, με δικαίωμα αύξησης σε βάθος χρόνου έως και 18,5 e… θα προστεθούν και νέα τέλη, …φωτισμού, ασφάλειας και επιβατών, τα οποία θα επιβληθούν με την παραλαβή των αεροδρομίων… γι’ αυτά τα τέλη, που φθάνουν έως και 5 ευρώ, δεν ομιλεί κανείς, λες κι αυτό το κόστος δεν θα μετακυλίσει στον επιβάτη.
Όσον αφορά τα πολυδιαφημισμένα κεφάλαια που έχει ανάγκη η χώρα, γίναμε πρόσφατα μάρτυρες της αδυναμίας της Fraport να αντλήσει χρήματα από τις διεθνείς αγορές… και πώς θα γινόταν διαφορετικά, όταν ο δανεισμός της ξεπερνά τα 6 δισ… με αποτέλεσμα να δανειοδοτείται, με χαμηλά επιτόκια από ελληνικά τραπεζικά ιδρύματα, τα οποία όφειλαν πρωτίστως να χρηματοδοτήσουν μικρομεσαίες ελληνικές επιχηρήσεις. Kλείνοντας να αναφέρω, ότι η Lufthansa, πρόσφατα επιβεβαίωσε, ότι αυτή η αγορά είναι πολύ κερδοφόρα για την Fraport. H θυγατρική της, Luftahansa Consulting, υπήρξε ο σύμβουλος του Δημοσίου για την εκχώρηση των 14 αεροδρομίων. Το ότι η Lufthansa συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της Fraport, φαίνεται να μην ενοχλεί κανέναν… οι ισχυροί απατούν και οι δειλοί υποκύπτουν.
*Ρεπορτάζ του Georg Restle, έρευνα Jan Schmitt, Kim Otto και Frank Konopatzki για λογαριασμό του ARD, του μεγαλύτερου Γερμανικού κρατικού τηλεοπτικού καναλιού και δημοσιογραφικού οργανισμού.
