Α’ Μέρος
Μια σημαντική σχολή της κρητικής μουσικής παράδοσης είναι η αποκορωνιώτικη, η οποία έγινε ευρέως γνωστή κάνοντας αισθητή την παρουσία της τα τελευταία οκτώ χρόνια χάρη στον παραδοσιακό μουσικό σύλλογο «Ο Χαρίλαος» (έτος ίδρυσης 2012). Η σχολή έχει μουσική ζυγιά τη λύρα με το λαούτο και μουσικοχορευτική βάση τους συρτούς σκοπούς, οι οποίοι έχουν διαφορετικό ηχόχρωμα από τους κισαμίτικους. Η εκφραστική τους λιτότητα, το δωρικό ύφος και η μελωδική «αγριάδα» ταιριάζουν απόλυτα με την ορεινή γεωμορφολογία της Επαρχίας. Στα παράλια, βέβαια, ο ήχος γίνεται πιο γλυκός, καθώς η θάλασσα με τους κυματισμούς της μερεύει τα αισθήματα. Το μουσικό μέτρο είναι οι οκτάμετρες μουσικές φράσεις, οι οποίες επιτρέπουν στον χορευτή να «τσακίζει στον άσσο». Αξιοσημείωτη είναι και η μουσική συγγένεια του Αποκόρωνα με το Ρέθυμνο, καθώς ο Αποκόρωνας λειτουργεί ως «μουσική μήτρα» του Ρεθύμνου, διότι τα γεωγραφικά σύνορα που αποτυπώνονται στο χάρτη δεν χωρίζουν, αλλά αντίθετα ενώνουν και επηρεάζουν τον μουσικοχορευτικό πολιτισμό. Με τον τρόπο αυτό τα συρτά ταξιδεύουν από την Κίσσαμο, αλλάζουν ύφος στον Αποκόρωνα, τροποποιούνται στο Ρέθυμνο και συνεχίζουν το μελωδικό ταξίδι τους με διαφορετικούς σκοπούς και ύφος στο Ηράκλειο και στη Σητεία.
Η αποκορωνιώτικη μουσική σχολή εμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και πολλοί γνωστοί λυράρηδες ανήκαν σε αυτή. Ο πρώτος κρητικός λυράρης, του οποίου σώζεται ηχογράφηση, ήταν ο Βαμιανός Ιωάννης Καραβανάκης (1885-1952), ο οποίος το 1907 ηχογράφησε με την αγγλική εταιρεία «Απόλλων» στην Αθήνα το «Τραγούδι Κρητικόν του γάμου». Ο λυράρης Δημήτρης Καπόκης ή Καποκάκης (1877-1924) ήταν ο επόμενος, ο οποίος ηχογράφησε το 1917, χανιώτικο συρτό, πεντοζάλι, ρεθυμνιώτικη σούστα και κισσαμίτικο συρτό (όπως αναγράφεται στους δίσκους), ενώ λίγο αργότερα (1921) ο Ιωάννης Περδικάκης (1871-1948) από το Κόκκινο Χωριό τραγούδησε ένα συρτό (όλες οι ηχογραφήσεις έγιναν στις ΗΠΑ). Εδώ γίνεται αντιληπτό ότι οι πρώτοι Κρητικοί μουσικοί, οι οποίοι ηχογράφησαν δίσκους ήταν Αποκορωνιώτες, λόγω της μετανάστευσης στις ΗΠΑ. Μετά από αυτούς ακολούθησαν οι γνωστοί πρωτομάστορες, Χαρίλαος Πιπεράκης, Γιώργος Καντέρης και Μιχάλης Παπαδάκης ή Πλακιανός, ενώ ο Νίκος Κολιακουδάκης αποτέλεσε τη «μουσική γέφυρα» με τις νεότερες γενιές μουσικών. Αυτοί οι τέσσερεις μουσικοί επηρέασαν όλες τις επόμενες μουσικές γενιές. Ξεχωριστή θέση στο μουσικό πάνθεον του Αποκόρωνα κατέχει και η Ασπασία Παπαδάκη, η μοναδική γυναίκα λυράρης και βιολάτορας, συνάμα.
Συνεχίζεται
Ολοι ειναι αξέχαστοι ιδιαίτερα οσους γνωρισαμε