Ένα ακόμη καλοκαίρι που περνά χωρίς εκπλήξεις, ένα καλοκαίρι όπου και πυρκαγιές κατέστρεψαν χιλιάδες στρέμματα δάσους, και η χλωρίδα και η πανίδα του τόπου δέχθηκε ένα ακόμη ανελέητο χτύπημα και που το μόνο που απομένει είναι ένας ακόμα τραγικός απολογισμός για τον φυσικό πλούτο μίας χώρας που ποτέ δεν φρόντισε ούτε μερίμνησε για αυτόν.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, τις καταστροφικές πυρκαγιές πριν από χρόνια στην Ηλεία με θύματα και ανυπολόγιστες καταστροφές, την τραγική κατάληξη της πυρκαγιάς στο Μάτι, την περυσινή πύρινη λαίλαπα στη Βαρυμπόμπη και σε άλλες περιοχές της Αττικής και την Εύβοια, ή τον φετινό τραγικό επίλογο της πυρκαγιάς στην Πεντέλη;
Οπου και να κοιτάξει κανείς θα δει καμένες εκτάσεις, ένα απόκοσμο μαύρο και τις σβησμένες πινακίδες από τις συστάσεις για προσοχή και σεβασμό στο δάσος. Όπου και να στρέψει κάποιος το βλέμμα του, αντικρίζει καταστροφή και αποψιλωμένα δάση. Οι ευθύνες είναι διαχρονικές και αφορούν όλα τα κόμματα στο σύνολό τους. Και όταν λέω όλα, εννοώ όλα.
Οι δε παραιτήσεις και απόδοση ευθυνών δεν έχουν καμία σημασία. Γιατί κάτι που γίνεται επανειλημμένως φωτογραφίζει το σύστημα κυριαρχίας.
