Η “αρχαία σκουριά”

Διαχέεται (σα πύρινη βροχή) μια ανασφάλεια, μια εσωστρέφεια στο τοπικό, πολιτικό σκηνικό.
Η εσωστρέφεια που προκαλούν οι θορυβώδεις παραιτήσεις των επωνύμων αντιδημάρχων, συνθλίβουν το πολιτικό εγχείρημα ευθύς εξ αρχής.
Θα σας πω το λόγο. Όταν δεν έχεις αφήγημα, δεν έχεις ακροατήριο.
Περνάς σε μια θέση αμυνόμενου και αναγκάζεσαι ν’ απολογείσαι. Υπάρχουν και πρακτικοί λόγοι:
Η πόλη συνωθείται, χάνει την “αναπνοή” της, τα ερωτήματα των πολιτών που κανείς δεν απαντά πειστικά.
Τα ερωτήματα είναι πολιτικά.
«Γιατί παραιτήθηκε η Βαρβάρα;».
Αυτό το χειμαρρώδες ερώτημα (κάτι σαν βουή που έρχεται από μακριά…) προσκρούει στους τοίχους του Δημαρχείου.
Σιγά – σιγά τα “υφάλμυρα” ερωτήματα διαβρώνουν τους τοίχους…
Εδώ μιλούμε για δυο εκ των στενότερων συνεργατών του Δημάρχου.
Οι απαντήσεις που θα δοθούν, πρέπει να είναι πολιτικές, όχι σκεβρωμένες από την “αρχαία σκουριά”…
Και γιατί τώρα;
Γιατί επιλέγουν αυτό το χρονικό momentum και οι δυο;
Τι σηματοδοτεί εφεξής αυτό;
Συνήθως η παρτίδα παίζεται από δύο..
Ενας χάνει, ένας κερδίζει…