Η αρχή του αιώνα

Με κομμένο το γόνα
η αρχή του αιώνα,
την Ελλάδα μας βρίστει
γιατί λείπει η πίστη.
Έχει χάσει το δρόμο
και βιώνει τον τρόμο,
μένει δίχως ηγέτη
πληγές έχει στον μπέτη.
Δυο χιλιάδες και δέκα (2010)
κουμπιστήρι και στέκα,
έχ’ ανάγκη μεγάλη
για να βγει απ’ το χάλι.
Στα επόμενα έτη
των Ρωμιών το μιλέτι,
τα μνημόνια γνωρίζει
και ανέμους θερίζει.
Στον επόμενο τόνο
δεν θα βρίσκει το χρόνο
να φυτεύει λουλούδια
και να ψάλει τραγούδια.
Στην Ελλάδα που θα ‘χει
πυρετό και συνάχι,
θα βιώνουμε πλέρια
τση ζωής τη μιζέρια.
Μα στο βάθος του χρόνου
τα σημάδια του πόνου,
θα γλυκαίν’ η ελπίδα
όσο κλείν’ η ψαλίδα.
Και θα ‘ρθουν πάλι χρόνια
που θα λείψ’ η διχόνοια
κι ο λαός θα μονιάσει
σιδερένια ‘χει κράση.
Τον Ηγέτη προσμένει
με λαμπάδ’ αναμμένη,
να τον φέρει και πάλι
στου Θεού την αγκάλη.