Οι “άσπονδοι φίλοι”

Την αποδόμηση της Ελλάδος δεν την κατάφερε το ευρωπαϊκό ιερατείο όσο κι αν της δημιουργούσαν ατυχήματα και τη στρίμωχναν με κάθε τρόπο. Οι περισσότεροι, πλην ορισμένων, “έκαναν πόλεμο εναντίον ενός”, με αγριότητα και ενέργειες ακραίας βίας. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν σαν σε ανευθυνότητα, αφού μέσα στη μακαριότητά τους, αυτοβραβεύονται και ο ένας κρεμάει στον άλλον παράσημα, αλληλοσυγχαίρονται και ανακηρύσσονται προσωπικότητες της οικονομίας, της πολιτικής και… άλλων γενικών καθηκόντων! Προσφάτως ο πρόεδρος της Γερμανίας Γκάουκ παρασημοφόρησε με το βραβείο “Καρλομάγνου” τον Σουλτς για τη συμβολή του στην Ευρωπαϊκή Ενότητα, ο οποίος θέλει όλοι οι πολίτες των κρατών της Ευρώπης να δημιουργήσουν αρχές για μια Ενωμένη Ευρώπη Βορρά και Νότου, όπως την αντιλαμβανόταν ο Καρλομάγνος (742 – 814 μ.Χ.).
Ο Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, είναι ο ακραίος των μνημονιακών πολιτικών, που επιμένει ότι τίποτα δεν συνέβη στην Ελλάδα. Είναι ο μεγαλόσχημος του κατεστημένου, που καλλιεργεί μισαλλοδοξία και φανατισμό αναπαράγοντας σενάρια περί Grexit και αγνοώντας το ενδεχόμενο να υπάρξει ευνοϊκή έκβαση με τις διαπραγματεύσεις. Είναι ο Σοσιαλδημοκράτης, που με άθλιους εκβιασμούς, προσπάθησε να επηρεάσει τη γνώμη των Ελλήνων ότι με το “όχι” στο δημοψήφισμα βγαίναμε από την Ευρωζώνη, υιοθετώντας νέο νόμισμα. Είναι ο άνθρωπος του οποίου τα λόγια για τους Ελληνες είναι σκέτο δηλητήριο.
Ποιους να πρωτοθυμηθούμε ως “άσπονδους φίλους”! Εχουμε τον Μίλος Ζέμαν, πρόεδρο της Τσεχίας, ενός κράτους υβρίδιο μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, που μόλις μπήκε στην Ε.Ε. Απεκάλεσε τους μετανάστες “σμήνος” και είπε χωρίς ίχνος συστολής ότι περιμένει να φύγει η Ελλάδα απ’ το ευρώ για να μπει η Λετονία, ξεχνώντας ότι την ένταξή της στην Ε.Ε. την οφείλει στην Ελλάδα. Αυτή την Ευρώπη ήθελε ο Καρλομάγνος με τον φανατισμό, την αναβίωση της έχθρας και των ιδεοληψιών του μεσοπολέμου;
Τον υπ. Οικονομικών και αγέλαστο Σόιμπλε. Ο επιτελάρχης της δημιουργίας του ελ. δράματος συνεχίζει «να λυπάται τους Ελληνες, που εξέλεξαν αυτή την κυβέρνηση» και να τους θεωρεί κακούς και ανεύθυνους που «πιστεύουν τις ανοησίες των πολιτικών τους», ακόμη και του σημερινού πρ/ργού, θεωρώντας την ύπαρξή τους άνευ πολιτικού ενδιαφέροντος. Θέλει να μεταθέσει τις ευθύνες ενοχής για ό,τι μας συνέβη απ’ την καταστροφική μνημονιακή πολιτική. Ας αναλογισθεί ο “τιμητής” ότι η γερμανική οικο/κη ελίτ σημαδεύτηκε “αρνητικά” με τις δραστηριότητες μεγάλων εταιρειών της πατρίδας του, με κορυφή του παγόβουνου τη Ζήμενς στο φαινόμενο διαφθορά, που “αδιάφθοροι” μάνατζερ έβαλαν το χεράκι τους, να μας επιβάλλουν προγράμματα με αποικιακούς όρους, ώστε να ηγεμονεύσει στον τόπο η Γερμανία. Όρα αεροδρόμια, φωτοβολταϊκά κ.ά.
Υπάρχουν πολλοί “άσπονδοι φίλοι” που δεν επιτρέπει ο χώρος να “εξυμνήσουμε” τις ανθελληνικές τους ιδιαιτερότητες. Είναι ο Τόμας Βίζερ του Γιουρογουόρκιν Γκρουπ, που μας προειδοποιεί να προσγειωθούμε και ο γνωστός Ντάισελμπλουμ, ο Φινλανδός ΥΠ.ΟΙΚ. Αλεξάντερ Στουμπ, που λέει ότι «είναι ανίκανοι οι Ελληνες να κάνουν μεταρρυθμίσεις μισόν αιώνα», ο πολύς Γιούνκερ, πρόεδρος της Ε. Επιτροπής, που υπονοεί ότι μας βαρέθηκε λέγοντας ότι «η Ελλάδα το 2015 δοκίμασε την υπομονή μας», ο Ντομπρόβσκις, τέως πρ/ργος της Λετονίας, που σαν τοποτηρητής έκανε υποδείξεις για την αντικατάσταση της Σαββαΐδου, ο Ζίγκμαν Γκάμπριελ, αντικαγκελάριος της Γερμανίας, που γνωμάτευσε ότι «η ένταξη της Ελλάδος στο ευρώ έγινε αφελώς» και ότι «στην Ελλάδα υπάρχει μια, εν μέρει, κομμουνιστική κυβέρνηση» και άλλοι που έχουν μετανιώσει για ό,τι έκαναν, αλλά δεν το λένε!
Αλλά υπάρχουν αρκετοί πράγματι φίλοι, όπως ο Βάιτμαν της Μπάντεσμπανκ, ο Γκάλμπρεϊθ και Γκρούγκμαν, ο Στίγκλιτσ, ο Τσόμσκι, ο Ντόναλ Τουσκ του Ε. Συμβουλίου, ο Γερμανός υπ. Εξ. Σταϊνμάγιερ, ο Βέλγος πρ/ργος Σαρλ Μισέλ, ο Ολάντ, που, όταν σταύρωναν τον Τσίπρα στο Γιούρογκρουπ των 17 ωρών, είπε ότι τίποτα δεν θα ήταν χειρότερο απ’ την ταπείνωση της Ελλάδος και κατάφερε να αφαιρέσει το Grexit απ’ το τελικό έγγραφο κ.ά.