Εξοχη η ιδέα, και η πραγμάτωσή της… Της φωτογράφισης εννοώ των Χανιωτισσών κυριών, με το “ομιλόν βλέμμα” της κακοποιημένης, θεατρικά… και, η σχετική έκθεση που ακολούθησε…
Ο Νίκος Καραφάς, ο καλλιτέχνης, στις φωτγραφίες του, ανέδειξε τα σημάδια σώματος και ψυχής, και δι’ αυτών, καταγγέλει…
Αφιέρωμα, Χ.Ν., “Διαδρομές” επιμέλεια δισέλιδου ο Γιώργος Κώνστας, με πλήρες σχόλιο.
Συγχαρητήρια.
Οχι, όχι, δεν είναι δικός μου ο τίτλος για τις “αφορμές”.
Είναι δανεισμένος από σχόλιο έντονου προβληματισμού, σε μεγάλο αθηναϊκό φύλλο(*)…
Τη βία, που «καταλαμβάνει λέει, τα περισσότερα τετραγωνικά, μέσα στο σπίτι…».
…Στην πατρίδα, στη χώρα μας, που ταλανίζεται αδυσώπητα όπως είναι γνωστό, από την κρίση, το φαινόμενο ως δραματική κοινωνική παθογένεια, εντείνεται ανησυχητικά…
Η βίαιη συμπεριφορά που υφίσταται, ως αρνητική έως και τραγική δυναμική στις σχέσεις των δύο φύλων, η “έμφυλη βία”, εντός της οικογενειακής στέγης, έχει πάντα, θύμα τη γυναίκα!
Τα στοιχεία, συγκλονίζουν, πονούν, αγανακτούν…
Αφού οι αριθμοί, αδυσώπητοι, αδέκαστοι και αδιαμφισβήτητοι, δίνουν τον όγκο του προβλήματος και οι “θλιβερές διευκρινίσεις”, των χιλιάδων, εκατοντάδων περιπτώσεων, μόνο στη χώρα μας, ταράζουν το θυμικό μας, αλλά και προσβάλλουν βάναυσα το αξιακό μας σύστημα τη σκέψη μας, το περί δικαίου ηθικό δεδομένο…
…Από κείνο το ιλιγγιώδες νούμερο των 16.700.000 γυναικείων ψυχών που έχουν υποστεί κακοποίηση στην Ε.Ε. από σύντροφο (κυρίως) ή και άλλο άτομο, 5.000 το χρόνο, αφορά σε περιπτώσεις που έχουν συντελεστεί, ναι, ως δράμα, στην Ελλάδα (Στοιχεία “Χανιώτικα Νέα”, σελίδα 15/25-11-2016).
Ασχετα από το ότι, ΔΕΝ γίνονται γνωστά! Ξυλοδαρμοί, λαχτίσματα χυδαία, στα μαλακά μόρια του γυναικείου σώματος της “αγαπημένης” συντρόφου, σεξουαλική κακοποίηση, καψίματα, διασχίσεις δέρματος, μόλωπες και εκδορές, είναι λίγα μόνο από τούτα τα “κεράσματα” λατρείας, διά του “ανδρισμού” εκφραζόμενα, σε εύκολο, ευάλωτο, και πρόσφορο στόχο…
…«Κοιμόμουν το βράδυ και δεν γνώριζα αν θα ξημερωθώ…».
«Με απειλούσε ότι θα με σκοτώσει νύχτα…». Μαρτυρία γενομένων.
«Μου χτυπούσε το κεφάλι στον τοίχο, ως να τρέξουν αίματα»… Μαρτυρία γενομένων…
«Λεχώνα λίγων εβδομάδων, κατέρρευσα από τις κλωτσιές και τις γροθιές του, και διαπίστωσα τρελλαμένη, ότι μου είχε κοπεί το γάλα, που θήλαζα το μωρό μου». Μαρτυρια γενομένων…
Εννοείται ότι, δεν έχουν τελειωμό περιπτώσεις της αισχύνης.
“Θύμα” και ο θύτης αποφαίνεται η Επιστήμη. Δεν είναι μόνον αυτό, αλλά και οι χίλιοι λόγοι που εξέθρεψαν ως “δόκιμη” την εξουσιαστική στάση του άνδρα, έναντι του “ασθενούς φύλλου” της ζωής του…
Μην ξεχνούμε, ότι η ασχήμια, παρατηρείται παγκόσμια και διαχρονικά, άσχετα από ηλικία, κοινωνική διαστρωμάτωση, και επίπεδο προσωπικότητας…
Δυστυχώς.
