» Η τραγική πλάνη των οπαδών του
Η συνεχής κολακεία του απλού πολίτη και η αναγνώριση της πλήρους ανευθυνότητάς του και ο αποκλεισμός του ιστορικού του ρόλου είναι ο λαϊκισμός.
Και ο λαϊκισμός καλά κρατεί. Υπάρχουν γεγονότα που αποδεικνύουν τον θρίαμβο του λαϊκισμού στην εποχή μας. Έχομε το δημοψήφισμα για το Brexit, ενώ κλυδωνίζεται η συνοχή και η ύπαρξη της Μεγάλης Βρετανίας, την εκλογή του Όρμπαν στην Ουγγαρία, την εκλογή του Τραμπ στις ΗΠΑ και του Μπολσονάρο στη Βραζιλία.
Aσφαλώς ο λαϊκισμός που κατατρώει τα σπλάχνα κάθε λαού, κάθε έθνους και το ίδιο το πολίτευμα της Δημοκρατίας αυξήθηκε μετά την οικονομική κρίση του 2008. Η αλήθεια, πικρή βέβαια, είναι ότι ο λαϊκισμός ανήκει στην κοινοτοπία του κακού και βρίσκεται μέσα μας, όπως και ο φασισμός. Αυτά μας τα εξήγησε η Χάνα Άρεντ.
Η επιτυχία όμως του Τραμπ στις ΗΠΑ, μετά μάλιστα τη θητεία του Ομπάμα, εμφανίζει ακάλυπτο μπροστά μας το άλλο μισό της Αμερικής. Είναι η Αμερική των όπλων, της αμάθειας, του ρατσισμού και της συνωμοσιολογίας.
Είναι η Αμερική όπου ο πρόεδρος Τραμπ υπόσχεται στον κάθε πολίτη ότι θα γίνει πλούσιος και ότι θα μπορεί να καταστρέψει την πορεία του κάθε καλύτερου από αυτόν συμπολίτη του. Του υπόσχεται ότι θα μπορεί να συντρίψει το κατεστημένο, τις ελίτ και όσους προχωρούν αξιοκρατικά, γιατί αυτοί είναι οι εχθροί του, όπως λέει ο Πρόεδρος.
Βέβαια με κυβερνήτη ένα Πρόεδρο δισεκατομμυριούχο, εννοείται άνθρωπο της οικονομικής ολιγαρχίας και του κατεστημένου οι οπαδοί του Τραμπ έγιναν φτωχότεροι και μεγάλωσαν οι εις βάρος τους ανισότητες σε όλους τους τομείς. Έτσι δείχνουν όλες οι επίσημες και αξιόπιστες έρευνες. Είναι η λεγόμενη ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΛΑΝΗ, όχι όμως των πρωταγωνιστών, όπως στην αρχαία τραγωδία, αλλά των ΟΠΑΔΩΝ πλέον του Τραμπ, στην σύγχρονη εκδοχή της.
Οι οπαδοί του Τραμπ μένουν όμως ακόμη ικανοποιημένοι αφού αισθάνονται ισχυροί γιατί μπορούν να κινηθούν εις βάρος των εχθρικών προς αυτός συνανθρώπους τους, πέρα και πάνω από τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Τραμπ συνιστά στους αστυνομικούς και σε όλους τους οπαδούς του να μην συγκρατούνται και να δρουν χωρίς περιορισμούς!
Έτσι όμως οδηγείται ένα μεγάλο έθνος στο διχασμό. Είναι όλοι αυτοί που ακολουθούν τις εντολές του Τραμπ, μικροί Τραμπ, γεμάτοι αθλιότητα και οι ίδιοι.
Όπως μου έλεγε προ των εκλογών η ελληνοαμερικανίδα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης Στέλλα Τζόνσον υπάρχει και η Αμερική της Νέας Υόρκης, της Βοστώνης, της Ουάσινγκτον, της Ανατολικής αλλά και της Δυτικής Ακτής. Μπορεί εκεί πραγματικά να ψήφισαν και 80% Μπάϊντεν, αλλά βέβαια δεν συγκροτούν πάντοτε όλοι αυτοί οι Αμερικανοί μία εκλογική πλειοψηφία.
Αυτή η Αμερική ταιριάζει πολιτισμικά στη γηραιά Ευρώπη, που έχει κέντρα της το Παρίσι, τη Ρώμη, το Λονδίνο και το Βερολίνο. Η Αμερική γενικά, τουλάχιστο στα πανεπιστήμιά της θαυμάζει τον αρχαιοελληνικό και τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, που έφτασαν στην Ευρώπη με την Αναγέννηση και το Διαφωτισμό. Αυτή η Αμερική των Πανεπιστημίων διαβάζει Ηράκλειτο, Πλάτωνα, Αριστοτέλη και Δημόκριτο.
Η Αμερική με τους ενημερωμένους και σωστούς πολίτες προβληματίζεται σήμερο με την κατάσταση των δημοκρατικών θεσμών στη χώρα και τους κινδύνους να γκρεμιστούν τα πάντα από την άλλη Αμερική των όπλων, της αμάθειας, της ανικανότητας και του ρατσισμού.
Φανταστείτε δε ότι τη βαλίτσα για τα πυρηνικά την κρατά και ανοιγοκλείνει ο Τραμπ! Τώρα τελευταία την άνοιξε πάλι, αλλά κάποιος καλός άνθρωπος ή κάποιος καλός Θεός μας έσωσε και την έκλεισε, χωρίς να πάρει τα κλειδιά και τους κωδικούς των πυρηνικών και να δώσει την εντολή για την πυρηνική επίθεση, όπως ήθελε.
Ο Τραμπ άλλωστε κατέστρεψε την αυτονόητη φιλική σχέση και συμμαχία με την Ευρώπη και ενίσχυσε τον απομονωτισμό της Αμερικής. Κατήγγειλε και αποχώρησε από τη Συνθήκη των Παρισίων για το κλίμα. Αποσταθεροποίησε περαιτέρω την Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή με το να υπερενισχύσει την αλαζονεία του Σουλτάνου Ερντογάν, πράγμα βέβαια που αφορά άμεσα την Ελλάδα.
Όπως ξέρομε δεν αναγνωρίζει και έχει καταγγείλει και δεν πληρώνει εν μέσω πανδημίας κοροναϊού τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Κατάγγειλε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, συγχρόνως όμως παίζει πολιτικά παιχνίδια με την Κίνα για τις οικονομικές τους συναλλαγές, ενώ η Κίνα κρατά ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού χρέους. Δεν πληρώνει την συμμετοχή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.
Αυτή την στιγμή με την άρνηση του Τραμπ να παραδώσει την εξουσία, ενώ έχασε καθαρά τις εκλογές χτυπούν στις ΗΠΑ οι καμπάνες του μέγιστου κινδύνου, του διχασμού. Βγαίνουν στο προσκήνιο ορισμένοι οπαδοί του Τραμπ, μεταξύ των οποίων και κάποιοι αυτοδιαφημιζόμενοι ελληνοαμερικανοί και μας ανακοινώνουν ότι ο Τραμπ δεν μπορεί να χάσει τις εκλογές, ενώ τις έχει ήδη χάσει καθαρά και ότι δεν μπορεί να παραδώσει την εξουσία, που έτσι και αλλιώς όπως λένε είναι δική τους! Ήδη βέβαια άρχισε να υποχωρεί.
Είναι οι ίδιοι πολίτες που υποστήριζαν τον Μπους και τον Μπλερ και τους άλλους που έριξαν τους δικούς τους ηγέτες Σαντάμ Χουσεϊν και Καντάφι με την επίκληση ψευδών στοιχείων για χημικά όπλα και χωρίς να εγκαταστήσουν κάποιο δημοκρατικό πολίτευμα, εδημιούργησαν, αφού δεν είχαν μια διάδοχη κατάσταση, ένα πολιτικό χάος στη Μέση Ανατολή.
Είναι οι πολίτες αυτοί οπαδοί της αλαζονείας της δύναμης, όπως είχε πει παλαιότερα ο Γερουσιαστής, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών, Φουλμπράιτ.
Η δημοκρατία κινδυνεύει και στην Ευρώπη λόγω της εμφάνισης του αποτρόπαιου προσώπου του νεοναζισμού. Επειδή όμως η Αμερική είναι πανίσχυρη χώρα και έχει καταλάβει πολιτισμικά όλο τον κόσμο, εκεί χτυπούν οι μεγάλες καμπάνες.
Είναι παρήγορο ότι τον Μπάιντεν τον ψήφισαν πάνω από 6 εκατομμύρια πολίτες παραπάνω από όσους ψήφισαν τον Τραμπ παρά τον άκρατο λαϊκισμό και τον πανίσχυρο τραμπισμό.
ΟΧΙ λοιπόν. Στην δημοκρατία δεν μπορεί να δηλώνει ο οποιοσδήποτε ότι είναι πάνω από τη διεθνή ειρήνη, πάνω από την πατρίδα του, πάνω από τους δημοκρατικούς θεσμούς, επειδή φωνάζει δυνατά. Πρέπει να του δίνουμε πάντοτε μια πληρωμένη, όπως λέμε, απάντηση.
Εάν όμως δεν πιστέψομε στην ατομική ευθύνη και στην και στον ιστορικό ρόλο του απλού πολίτη, είτε δρα μεμονωμένα, είτε ως μέρος του κοινωνικού συνόλου, όπως μας διδάσκει και ο Καζαντζάκης, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πανδημίες, είτε αυτές αφορούν τον τομέα υγείας, είτε τον τομέα της πολιτικής. Δεν φτάνουν οι πολιτικές ηγεσίες που ασφαλώς έχουν την μεγάλη και κύρια ευθύνη αντιμετώπισης των προβλημάτων. Πάντως ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του λαϊκισμού είναι η αναγνώριση της ατομικής ευθύνης του κάθε απλού πολίτη. Γι’αυτό και οι λαϊκιστές απευθύνονται στους πολίτες με μία και μόνη μέθοδο, την κολακεία. Η συνεχής κολακεία του απλού πολίτη και η αναγνώριση της πλήρους ανευθυνότητάς του και ο αποκλεισμός του ιστορικού του ρόλου είναι ο λαϊκισμός.
Η πανδημία του λαϊκισμού η σημερινή ακόμη και αυτή της Αμερικής θα περάσει ασφαλώς. Και στο τέλος ο Τραμπ θα αναγκαστεί να παραδώσει την εξουσία.
Είναι όμως πάντοτε αναγκαία η υπεράσπιση της Δημοκρατίας και η εγρήγορση όλων μας. Αυτό απαιτεί το ευαίσθητο αλλά και πολύτιμο πολίτευμα της Δημοκρατίας.
