Ανήκεις εκεί που µιλάς µε τα µάτια, χωρίς άλλες διευκρινίσεις.
Ανήκεις εκεί που το χαµόγελο σου λάµπει πιο πολύ και από το πιο φωτεινό αστέρι.
Ανήκεις εκεί ,που η ψυχή σου είναι γαλήνια θάλασσα, χωρίς κύµατα.
Ανήκεις εκεί που σου κρατούν το χέρι σφικτά και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Ανήκεις εκεί που ενθαρρύνουν κάθε σου προσπάθεια.
Ανήκεις εκεί που τα φτερά στους ώµους σου, µένουν ανοικτά και χαράσουν πορεία στον αέρα.
Ανήκεις εκεί που δεν χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις και να κάνεις εκπτώσεις σε τίποτα απ’ όσα πιστεύεις.
Ανήκεις εκεί που είσαι προτεραιοτητα απλά και αβίαστα, σαν νόµος της φυσικής.
Ανήκεις εκεί που τα λόγια γίνονται πράξεις και οι πράξεις δεν έχουν ανάγκη από λόγια.
Ανήκεις εκεί που η ζωή σου, παίρνει τα χρώµατα του ουράνιου τόξου ,χωρίς βροχή.
Ανήκεις εκεί που κοιτάζεις και αντιλαµβανεσαι πως είσαι στην ίδια κατεύθυνση και η πυξίδα ειναι σπασµένη.
Ανήκεις εκεί που η αγκαλιά είναι µαξιλάρι σου, κάθε βράδυ.
Ανήκεις εκεί που η ισοτιµία είναι προϋπόθεση µιας υγιούς σχέσης.
Ανήκεις εκεί που είσαι ο εαυτός σου και µόνο ο εαυτός σου, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξεις τίποτα.
Ανήκεις εκεί που η πραγµατικότητα σου είναι ίδια µε τα όνειρα σου! !
*Η Ρούλα Παγιαλάκη είναι αρθρογράφος βιωµατικής γραφής
