Η χαμένη μας αξιοπρέπεια

Εγινε λοιπόν κι η αξιολόγηση, αφού ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία αυτά που ήθελαν και μας επέβαλαν οι “αλληλέγγυοι” εταίροι μας. Ο πολίτης τώρα προσπαθεί να κατανοήσει τη νέα πραγματικότητα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει.
Κι ενώ ο πρωθυπουργός μας διαπιστώνει ότι βγαίνουμε αλώβητοι και όρθιοι από την κρίση, ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Junker έχει άλλη γνώμη και λέει για εμάς τους Ελληνες: «…τους έχουμε πάρει πολλά, τους έχουμε δώσει λίγα. Θα πρέπει τουλάχιστον να τους επιστρέψουμε τη χαμένη τους αξιοπρέπεια».
Απ’ ό,τι φαίνεται όμως δεν μας την επέστρεψαν με αυτά που ψηφίστηκαν στην ελληνική Βουλή. Αλήθεια πώς μπορεί να αισθάνεται ο πολίτης, όταν για 99 χρόνια περνά η πλήρης κυριότητα των ακινήτων του Δημοσίου… αρχαιολογικοί χώροι, δάση, χιονοδρομικά κέντρα, παραλίες, γήπεδα… στο υπερταμείο; Ενα υπερταμείο, το οποίο θα διαχειρίζεται ακόμα και ελληνικά εδάφη, όπως τα 597 ακατοίκητα νησάκια, που χωρίς την έγκριση των δανειστών μας δεν θα μπορεί να ληφθεί καμιά απόφαση. Το Ταμείο έχει ελληνική διοίκηση, καμαρώνει η κυβέρνηση, η οποία χωρίς τη συμφωνία των ξένων δεν θα μπορεί να παίρνει αποφάσεις. Και η Βουλή δεν…. θα ερωτάται, απλώς θα ενημερώνεται.
Και γιατί 99 χρόνια; …για να υποθηκεύσουμε το μέλλον και των δισέγγονών μας; Και από πού παίρνετε αυτό το δικαίωμα κ. πρωθυπουργέ να υποθηκεύσετε τις επόμενες γενιές; Μήπως εδώ έπρεπε να κάνετε το δημοψήφισμα για το αν συμφωνούμε να είμαστε υπό κατοχή και όχι τότε που το κάνατε και με τα ψευτοδιλήμματα που μας θέσατε.
Η κυβέρνηση μάς αποκρύβει ακόμα ότι ένα σημαντικό μέρος των εσόδων που θα προέλθουν από τη νέα γενιά των 19 αποκρατικοποιήσεων του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. θα εισπραχθούν στο σύνολό τους από τους δανειστές, χωρίς να πάει ούτε ένα ευρώ για την ανάπτυξη της χώρας. Ακόμα αρνείται να παραδεχθεί ότι έχει δρομολογηθεί με αυτό το νομοσχέδιο η πώληση της ΔΕΗ, της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ. Προς ιδιωτικοποίηση, λοιπόν, η ενέργεια και το νερό, δύο βασικά αγαθά, που θα ελέγχονται από ξένους ιδιώτες. Ηδη έχουμε την πικρή εμπειρία του γερμανοκρατούμενου ΟΤΕ, που κατά βούληση σού παρέχει ακίνητη τηλεφωνία, για να σε υποχρεώνει να στραφείς στη δορυφορική σύνδεση. Πάνω σ’ αυτό έχω προσωπική εμπειρία.
«Ξεπουλάτε τη χώρα… εσείς δεν είστε κυβέρνηση, αλλά μεσιτικό γραφείο…» ακούγαμε τον κ. Τσίπρα να λέει όταν ήταν αντιπολίτευση. Να υποθέσω, λοιπόν, ότι τώρα έχουμε μια πολυεθνική holding, που είναι στη διακριτική της ευχέρεια το ξεπούλημα της χώρας; Τέτοιες συμφωνίες και τέτοια νομοσχέδια ψηφίζονται μόνο μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο. Απορίας άξιο πώς ο πρωθυπουργός έχει άλλη αντίληψη και μας λέει μετά απ’ αυτό ότι: «η έννοια της αλληλεγγύης είναι μια πραγματική έννοια…». Φαίνεται όμως ότι δεν τον πιστεύουν ούτε οι βουλευτές του και γι’ αυτό, μερικοί εξ αυτών, στενοχωρούνταν και μερικοί θρηνούσαν γι’ αυτό που επρόκειτο να πράξουν.
Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας μάλιστα, αφού ψήφισε το πολυνομοσχέδιο, μάς ενημέρωσε ότι αυτό που ο ίδιος ψήφισε είναι εγκληματικό και αντισυνταγματικό.
Και είναι ένας λόγος παραπάνω που ο θυμός μας γίνεται πιο έντονος και η απογοήτευσή μας απ’ αυτήν την κυβέρνηση της Αριστεράς πλήρης. Γιατί υποπτευόμαστε ότι αυτή η Αριστερά δεν ήρθε για να συγκρουσθεί και να αλλάξει, αλλά για να διαχειρισθεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις αγωνίες ενός λαού, που είχε πιστέψει ότι οι συνθήκες είχαν ωριμάσει για να κάνει το βήμα προς τα εμπρός.
Γιατί υποπτευόμαστε ακόμα ότι γι’ αυτήν την “κινηματική Αριστερά” το βασικό της αίτημα ήταν το βουλευτιλίκι και η άσκηση εξουσίας… ο πόθος εξουσίας.
Και δυστυχώς γνωρίζουμε ότι και τα δύο κόμματα που κυβερνούσαν τη χώρα τώρα και 40 χρόνια και την έφεραν ως εδώ δεν μπορούν να βγάλουν τη  χώρα απ’ αυτήν τη βαθιά κρίση. Γιατί και αυτά, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορούν να διανοηθούν την τσέπη τους χωρίς ευρώ.