Η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι

Ο πόλεμος είναι φωτιά. Στο πέρασμά του καταστρέφει τα πάντα. Σκορπίζει τον θάνατο στους ανθρώπους.
Η ειρήνη είναι σαν πανύψηλο δέντρο. Προσφέρει την παχιά του σκιά στο ανθρωπολόι, όταν ο ήλιος είναι καυτός. Δίνει στους ανθρώπους τους καρπούς του, για να ξεπεινάσουν, οσάκις έχουν ανάγκη φαγητού.
Ο πόλεμος είναι ανίατη αρρώστια. Πλήττει όλα τα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού και παραλύει κάθε δραστηριότητά του.
Η ειρήνη είναι ακλόνητη υγεία. Χαρίζει ευεξία και δύναμη στο ανθρώπινο σώμα και συντονίζει την ομαλή λειτουργία κάθε οργάνου του.
Ο πόλεμος είναι λαίμαργος λύκος. Ορμά και κατατρώει τους ανθρώπους που ζουν σαν τα ήσυχα και αμέριμνα γιδοπρόβατα.
Η ειρήνη είναι γλυκόλαλο αηδόνι. Με τις μελωδίες του γαληνεύει τις ψυχές των ανθρώπων από τις καθημερινές έγνοιες.
Ο πόλεμος είναι θάνατος. Αδιάψευστοι μάρτυρες τούτου στέκονται για όλες τις γενιές των ανθρώπων η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η Γκερνίκα και το Βιετνάμ, η Κάντανος και το Δίστομο.
Η ειρήνη είναι ζωή. Το λένε και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία όσα πνευματικά δημιουργήματα ή χειροτεχνήματα, τον Παρθενώνα λογου χάρη, τις τόσες διαχρονικά εφευρέσεις και τις συνεχείς επιστημονικές ανακαλύψεις, για τη βελτίωση της καθημερινότητας έχουν σε μη εμπόλεμες περιόδους για το κοινό καλό να επιδείξουν ο νους και τα χέρια του ανθρώπου…