Οι χριστιανικές ευχές μας, η Αγία Γραφή και η αυτοκριτική μας!

Κύριε διευθυντά,
ευχές, ευχές, ευχές άπειρες έχουμε ανταλλάξει οι άνθρωποι από την εποχή της σταύρωσης και της δικαίωσης του θεανθρώπου Ιησού Χριστού μέχρι σήμερα!
Δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια από την γέννησή Του δίδουμε και παίρνουμε καλόκαρδες ευχές και όμως ο κόσμος μας πηγαίνει, κατά κανόνα, από το κακό στο χειρότερο, με τις ανά τον κόσμο καταστροφές και ανθρώπινες δυστυχίες.
Πραγματικός παράδεισος, για κάθε μορφή ζωής θα ήταν η γη μας αν εννοούσαμε, συνειδητοποιούσαμε και αποδεχόμαστε (αρχόμενοι και άρχοντες) τα μηνύματα της γέννησης, της σταύρωσης και της ανάστασης του Χριστού.
Τι να φταίει όμως που δεν «πιάνουν» οι ευχές μας;
Αν αναζητήσουμε τα αίτια της αποτυχίας μας θα τα βρούμε, αρκεί να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, καθένας και κάθε μία από το γένος των νοημόνων ανθρώπων.
Όλοι έχουμε κάνει λάθη στη ζωή μας, λάθη ηθελημένα ή αθέλητα.
Όλοι έχουμε κάνει υπερβολές ή παραλείψεις, είτε από άγνοια των πραγμάτων, είτε από σκοπιμότητες, είτε από ανυπέρβλητες καταστάσεις που τις επέβαλαν  ανάγκες επιβίωσης.
Όλα μας τα λάθη όμως μπορούν να διορθωθούν ή να «συγχωρεθούν» από τον “Υπέρτατο Κριτή”. Αυτός, και η δική μας συνείδηση, μας κρίνουν κάθε στιγμή για πράξεις και παραλείψεις μας.
Επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω τι πράττει καθένας και κάθε μία συνάνθρωπος, αντιμετωπίζοντας τα λάθη του, θέλω να «εξομολογηθώ» ο ίδιος (συμμετέχοντας επί 30ετία στα κοινά, θεσμικούς φορείς, αλλά και στην προσωπική μου ζωή) να δείξω μετάνοια και να ζητήσω συγγνώμη από Χριστό και ανθρώπους για τα παρακάτω:
Συγγνώμη για όσες φορές, άθελα μου, έβλαψα ή στενοχώρησα  πρόσωπα του συγγενικού, φιλικού και κοινωνικού περίγυρου μου.
Συγγνώμη για όσες φορές, άθελα μου, έκανα ενέργειες που θα μπορούσαν να βλάψουν ή να ζημιώσουν συνανθρώπους και αγαπημένα πρόσωπα.
Συγγνώμη για όσες φορές υποστήριξα καταστάσεις, πρόσωπα ή φορείς που χρησιμοποίησαν τη συμμετοχική ενέργειά μου για δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς σε ζημιά των συνανθρώπων μας και του κοινωνικού συνόλου.
Συγγνώμη για όσες φορές χρησιμοποίησα υβριστικές λέξεις ή αδόκιμους χαρακτηρισμούς για πρόσωπα ή φορείς.
Συγγνώμη για όσες φορές ολιγώρησα να συμμετέχω σε κοινές συνετές πρωτοβουλίες και προσπάθειες προστασίας των πανανθρώπινων αξιών και των κανόνων προστασίας και ανάδειξης κάθε μορφής δικαίου.
Βέβαια και δεν νοείται δημόσια συγγνώμη εάν δεν δεχτώ και τη δημόσια κριτική, από οιονδήποτε πολίτη που θεωρεί ότι έβλαψα κάποιους με τις πράξεις μου είτε ότι χρησιμοποίησα δόλιους τρόπους για χρήση ιδιοτελών σκοπών.
Εξομολογούμαι δε και ευγνωμονώ αυτούς που μου έκαναν κατ’ ιδίαν ή δημόσια κριτική σε γενικές συνελεύσεις φορέων, στον τοπικό Τύπο, σε συζητήσεις μας οπουδήποτε.
Ακόμα και αυτοί που αναπόδεικτα και άδικα (όπως αποδείχτηκε μετέπειτα) με κατέκριναν σκληρά και με υβριστικούς χαρακτηρισμούς, μπορεί να με έκαναν «σοφότερο» αλλά να γνωρίζουν ότι το άδικο επιστρέφει στους ίδιους και η στεναχώρια και οι τύψεις βαραίνουν εαυτούς!
Επανερχόμενος στο θέμα των ευχών προς αλλήλους συνεχίζω αναγνωρίζοντας την αυτονόητη άποψη ότι οι πλείστοι των ανθρώπων εννοούν καλοπροαίρετα τις ευχές που ανταλλάσουν αλλά πολλοί φρονούν ότι οι ηγέτες των κρατών (διαχρονικά) είναι αυτοί που με τις σκοπιμότητες τους, τις φιλοδοξίες τους και τις ραδιουργίες τους έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε μια καταστροφική πορεία σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής, τη δικαιοσύνη, την προστασία του περιβάλλοντος, την ευημερία και την πρόοδο.
Σωστή η παρατήρηση των συνετών μέχρι όμως του σημείου της ευθύνης των πολιτών που δεν αναζητούν την πολιτική αλήθεια, έστω προσεγγίζοντάς την, αλλά αποδέχονται ηγεσίες που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν ή ηγεσίες και πολιτικά σχήματα που «συλλέγουν ψήφους» από δυσαρεστημένους ή αγανακτισμένους πολίτες.
Πώς θα μπορούσαν λοιπόν να έχουν “εφαρμογή” οι ευχές μας όταν κρίνουμε και κατακρίνουμε αβασάνιστα όσους με περισσή προσπάθεια εργάζονται για το κοινό καλό; Με τι τρόπο πασχίζουμε να αναγνωρίσουμε αν ο πλησίον μας έχει τις καλύτερες των προθέσεων ή τις χειρότερες αυτών;
Πώς αξιολογούμε ή “φιλτράρουμε” τις διαβολές των εκπροσώπων ή συνοδοιπόρων των ιδιοτελών ανθρώπων που τις περισσότερες φορές έχουν τεράστια οικονομικά ή γεωπολιτικά συμφέροντα;
Πώς διαχωρίζουμε τους διαβολείς (ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούν μεγάλα ΜΜΕ) οι οποίοι είναι ικανοί να μετατρέπουν σε ελάχιστο χρόνο το μετά Βαϊων και κλάδων «Ωσαννά ευλογημένος ο ερχόμενος….» σε … «Σταύρωσον, Σταύρωσον Αυτόν»;;
Όταν λέμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ (όσοι τον σταυρό μας κάνουμε) θα πρέπει να έχουμε στη μνήμη μας τουλάχιστον τα βασικά λόγια της Αγίας Γραφής, αυτά δηλαδή τα λόγια που αναστημένος πλέον ο Ιησούς μας αφήνει παρακαταθήκη για να πορευόμαστε σε δρόμους Αλήθειας και Σωτηρίας του γένους των ανθρώπων!
Πόσοι από εμάς ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ τα λόγια του Χριστού που αποδίδονται υπέροχα μέσα από τα βιώματα και τις παραβολές Του και αποτυπώνονται στις γραφές των 4 Ευαγγελιστών και των Αποστόλων;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ είναι δύο φράσεις που περιέχουν ίδιο νόημα, ίδια αποδοχή και παραδοχή, ίδια αξία και σημασία.
Η Καινή Διαθήκη έχει ονομαστεί «το βιβλίο των βιβλίων» και όποιος το διαβάζει μπορεί να αξιολογεί και να ελέγχει, σε ένα καλό βαθμό, πράξεις ανθρώπων, αφού μέσα από τα λόγια του Χριστού καλλιεργείται το πνεύμα και αναδεικνύονται οι πανανθρώπινες αξίες!
Αυτές δηλαδή που μας προστατεύουν από λάθη, από σκοπιμότητες, από ιδιοτέλειες, από λαοπλάνους, από αδικίες, από πολέμους, από καταστροφές.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Γιάννης Ματθ. Γαβριλάκης
Μέλος της Ε.Π.Δ. Χανίων
Μέλος της Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων