Είθισται το τέλος της χρονιάς να έχει μια απολογιστική διάθεση. Σκέψεις για το τι κερδίσαμε, τι χάσαμε, τι κάναμε και τι δεν κάναμε τη χρονιά που φεύγει.
Ήταν τέτοιες οι συνθήκες όμως των τελευταίων ετών, που μάλλον το κυρίαρχο αίσθημα είναι η ανυπομονησία ώστε να μπορέσουμε επιτέλους να κάνουμε κάτι χωρίς εμπόδια!
Η ανάγκη για να αφήσουμε πίσω δεινά και κακουχίες και να περάσουμε επιτέλους σε ένα έτος πράξεων και δημιουργίας.
Αυτή, θα μου πείτε, δεν ήταν και η προσδοκία για το 2022; Ναι· βλέπετε, βιαστήκαμε να θεωρήσουμε πως ξεμπερδέψαμε με την πανδημία, ενώ σαν να μην έφτανε αυτή η απειλή, ήρθε και η φρίκη του πολέμου στη γειτονιά μας, με όλες τις οικονομικές επιπτώσεις που έφερε στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Τι μένει λοιπόν να ευχηθούμε; Το ελάχιστο. Να είναι αυτή μια χρονιά που θα μας επιτρέψει να διεκδικήσουμε ό,τι μπορεί ο καθένας. Χωρίς περιορισμούς, χωρίς παρεμβάσεις.
Να είναι μια καλή χρονιά, με υγεία και προκοπή.
Η χρονιά των πράξεων
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
