Η πανδημία συνεχίζεται παράλληλα με την σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων σε πολλές χώρες ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου.
Το γεγονός αυτό, το ότι δηλαδή αίρονται σταδιακά τα μέτρα παρά το γεγονός ότι οι παραλλαγές του κορωνοιού όχι μόνο προκαλούν ανησυχία αλλά στην πράξη καταγράφουν αύξηση σε κρούσματα και θανάτους, αυτό από μόνο του δημιουργεί ανησυχία και σε πολλές περιπτώσεις πανικό σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού πολλών χωρών που που αισθάνεται πως βαδίζει στα τυφλά.
Εντούτοις η εν λόγω χρόνια πανδημία που έχει προκαλέσει χιλιάδες θύματα και ακόμη πολλές χιλιάδων ασθενών σε πολλές χώρες αποτελεί την αφορμή για τον χαρακτηρισμό της ως επαγγελματική ασθένεια
Από τις 12 Μαΐου 2022 το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (ECDC) έχει κατατάξει ορισμένες υποπαραλλαγές της Όμικρον ως «παραλλαγές που προκαλούν ανησυχία». Ως εκ τούτου, απαιτείται η ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων ενόψει πιθανών μελλοντικών κυμάτων της COVID-19.
Σύμφωνα με την πληροφόρηση της Κομισιόν, την Τετάρτη, κράτη μέλη, εργαζόμενοι και εργοδότες, στο πλαίσιο της συμβουλευτικής επιτροπής της ΕΕ για την ασφάλεια και την υγεία στον χώρο εργασίας (ACSH), κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με την ανάγκη να αναγνωριστεί η COVID-19 ως επαγγελματική ασθένεια στον τομέα της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας και της παροχής κατ’ οίκον βοήθειας και, στο πλαίσιο της πανδημίας, σε τομείς δραστηριοτήτων με αποδεδειγμένο κίνδυνο λοίμωξης, και υποστήριξαν την επικαιροποίηση του ενωσιακού καταλόγου επαγγελματικών ασθενειών.
Η εν λόγω συμφωνία αποτελεί σημαντικό βήμα για την εφαρμογή του στρατηγικού πλαισίου της ΕΕ για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία κατά την περίοδο 2021-2027, το οποίο ενέκρινε η Επιτροπή τον Ιούνιο του 2021 και στο οποίο ανακοίνωσε ότι θα επικαιροποιήσει τη σύστασή της σχετικά με τις επαγγελματικές ασθένειες, ώστε να συμπεριληφθεί η νόσος COVID-19 έως το τέλος του τρέχοντος έτους.
Το πλαίσιο καθορίζει βασικές δράσεις σε ενωσιακό επίπεδο για τη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων κατά τα επόμενα έτη. Ένας από τους βασικούς εγκάρσιους στόχους του είναι η αύξηση της ετοιμότητας για τυχόν μελλοντικές κρίσεις στον τομέα της υγείας. Αυτό συνεπάγεται επίσης την ενίσχυση της στήριξης των εργαζομένων κατά τη διάρκεια πιθανών μελλοντικών κυμάτων της COVID-19.
Η απόφαση για ανακήρυξη της CoViD ως επαγγελματική ασθένεια δίνει την δυνατότητα στους εργαζόμενους σε σχετικούς τομείς στο κάθε κράτος μέλος που έχουν προσβληθεί από την COVID-19 στον χώρο εργασίας να αποκτήσουν ειδικά δικαιώματα βάσει των εθνικών κανόνων, όπως το δικαίωμα αποζημίωσης.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά από την Κομισιόν, ορισμένοι εργαζόμενοι, ιδίως όσοι εκτίθενται σε μολυσμένα άτομα, π.χ. στους τομείς της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από την COVID-19. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια πανδημίας, ενδέχεται να υπάρχουν και άλλοι τομείς στους οποίους οι εργαζόμενοι μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από την COVID-19 λόγω της φύσης των δραστηριοτήτων τους.
Η αναγνώριση και η αποζημίωση των επαγγελματικών ασθενειών αποτελεί εθνική αρμοδιότητα. Τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν αναφέρει στην Κομισιόν ότι αναγνωρίζουν ήδη την COVID-19 ως επαγγελματική ασθένεια ή εργατικό ατύχημα, σύμφωνα με τους εθνικούς τους κανόνες.
Η επικαιροποίηση της σύστασης της Επιτροπής σχετικά με τις επαγγελματικές ασθένειες είναι σημαντική ώστε να προχωρήσει η αναγνώριση της COVID-19 ως επαγγελματικής ασθένειας από όλα τα κράτη μέλη.
Μετά τη γνωμοδότηση της ACSH, η Κομισιόν, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, θα επικαιροποιήσει τη σύσταση σχετικά με τον κατάλογο των επαγγελματικών ασθενειών και των παραγόντων που μπορούν να τις προκαλέσουν, την αναγνώριση των οποίων συνιστά στα κράτη μέλη. Στόχος είναι τα κράτη μέλη να προσαρμόσουν την εθνική τους νομοθεσία σύμφωνα με την επικαιροποιημένη σύσταση. Εάν η COVID-19 αναγνωριστεί ως επαγγελματική ασθένεια.
Κάτι λοιπόν βγαίνει – δεν θα το έλεγα θετικό αλλά αναγκαίο από όλη αυτή την χρόνια πανδημία. Οι εργαζόμενοι που εκτίθενται καθημερινά σε πολλαπλούς κινδύνους έχουν δικαιώματα ειδικά στον εργασιακό τους χώρο όπου σε πολλές των περιπτώσεων ο μεγάλος αριθμός τους θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία τους.
Προς το παρόν βέβαια, με την βοήθεια της τηλεεργασίας αποφεύγεται η διασπορά του ιού. Όμως παράλληλα μα την άρση των περιοριστικών μέτρων αναμένεται οι εργοδότες να ζητήσουν και την καθημερινή παρουσία των εργαζομένων στον εργασιακό τους χώρο, κάτι που ήδη κάνουν. Αυτό θα προκαλέσει ενδεχομένως και πάλι έξαρση των κρουσμάτων και πάει λέγοντας, κοινώς φαύλος κύκλος όσον καιρό ισχύει αυτή η πανδημία.
Ο χαρακτηρισμός της CoViD ως επαγγελματική ασθένεια και το δικαίωμα αποζημίωσης των ασθενών είναι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει υπέρ των εργαζομένων. Απομένει να δούμε αφενός πότε θα προκύψει η ανοσία της αγέλης και πότε θα πάψει να θεωρείται πανδημία ο κορωνοιός και αφετέρου αν αυτός ο χαρακτηρισμός της CoViD ως επαγγελματική ασθένεια θα ισχύσει και στο μέλλον. Για το αν δηλαδή οι αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα το μέλλον ή εν θερμώ.
