Είναι αλήθεια, ότι η θέση των ανθρώπων που εισηγούνται τα έκτακτα μέτρα λόγω της πανδημίας, είναι δύσκολη. Είναι αυτό που κοινώς λέμε αναγκασμένοι, να «βγάλουν τα κάστανα απ’ τη φωτιά ή το φίδι απ’ την τρύπα». Είναι επίσης χωρίς λογική συνάφεια, όταν μπερδεύουν τις θέσεις τους, αυτή του επιστήμονα, με αυτή του πολιτικού ή και του θεολόγου.
Παρ’ όλο που μπορεί να φανεί παράδοξο, δεν παύει ωστόσο να ’ναι αληθινό ότι ολόκληρη η ακριβής επιστήμη κυριαρχείται από την ιδέα του κατά προσέγγισιν. Κάθε μέτρηση στην επιστήμη γίνεται πάντοτε με την πιθανότητα ενός λάθους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα ζητήματα όπου κάτι μπορεί να είναι γνωστό με εξαιρετική ακρίβεια, κάθε ερευνητής παραδέχεται ότι πιθανό να έκανε λάθος.
Ενώ στα ζητήματα όπου η αλήθεια είναι αδύνατο να αποδειχθεί, κανείς δεν παραδέχεται το ενδεχόμενο του παραμικρού λάθους στις γνώμες του. Ποιος άκουσε ποτέ θεολόγο ή πολιτικό να κλείνει ένα κήρυγμα ή ένα διάγγελμα με τη δήλωση πως οι αντιλήψεις του μπορεί να είναι λαθεμένες; Είναι ένα παράξενο γεγονός ότι η υποκειμενική βεβαιότητα είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την αντικειμενική βεβαιότητα. Όσο λιγότερους λόγους έχει ένας άνθρωπος να πιστεύει πως έχει δίκιο, τόσο πιο πεισματικά και βίαια διακηρύττει ότι έχει απόλυτο δίκιο.
Κι εδώ στην συγκυρία των καιρών βρέθηκαν επιστήμονες (βλέπε κ. Τσιόδρας), του οποίου η επιστημονική εγκυρότητα δεν αμφισβητείται, να περιπλέκουν δεν μπορώ να φανταστώ για ποιον λόγο, την επιστήμη, με την πολιτική, ακόμα και με την θεολογία. Γι’ αυτό έχουν περιέλθει σε θέση δεινή, θέση που αν ήταν μόνο επιστημονική δεν θα είχαν πρόβλημα.
Αγαπητέ κ. Αριστείδη Αρχοντάκη,
είναι μερικές φορές που δεν μπορώ να σας καταλάβω, παρά τη μεγάλη εκτίμησή μου στο πρόσωπό σας. Η τελευταία παράγραφος του ανωτέρω άρθρου σας, σαφώς, σάς αδικεί αφού ολοφάνερα “περιπλέκετε” τα πράγματα: Και, πώς γίνεται μία ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗ Επιστημονική Εγκυρότητα να περιέρχεται σε δεινή θέση και μάλιστα ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ; Δεν επιθυμώ -το έχω δηλώσει επανειλημμένως- να στενοχωρώ κανέναν συνάνθρωπό μας, αλλά βλέπω ότι η Επιλεκτική Μνήμη και στις μέρες μας οδηγεί στα βήματα του φανατισμού, του πάθους και της άδικης κατάκρισης: Ωστόσο, αγαπητέ κ. Α. Αρχοντάκη, μπορείτε να εκφράζεστε όπως θέλετε κι επιθυμείτε, αλλά για την ολοκλήρωση του απόλυτου δικαιώματος της Ελευθερίας [ δηλ. η αυτοσυνειδησία, η φωνή της συνείδησης, η δύναμη της ελεύθερης απόφασης, η ικανότητα της ηθικής επιλογής] ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ η ταυτόχρονη ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ της ΕΥΘΥΝΗΣ για την όποια επιλογή μας: άλλως, η ελευθερία είναι ανυπόστατη, δεν υπάρχει. Αυτό είναι ο λόγος που αποφάσισα να μην προβώ στο εξής σε κανένα σχόλιο που άπτεται τέτοιων ζητημάτων [πολιτικής, κομμάτων, διχασμών, πάθους και μίσους και κατάκρισης γενικώς], αλλά, βλέπετε, δεν μ’ αφήνετε … ν’ αγιάσω στην όμορφη πατρίδα μας. Ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί ΟΛΟΙ μας, γιατί όταν δείχνουμε με το δάχτυλό μας κάποιον συνάνθρωπό μας [δηλ. κατακρίνομε, κακολογούμε, κι αποτιμούμε το πνευματικό του ύψος], τότε, αγαπητέ κ. Αρχοντάκη τα υπόλοιπα τέσσερα [4] δάχτυλα στο ίδιο χέρι μας δείχνουν πίσω σε μας. Και, βέβαια, κανείς δεν θα ήξερε ότι το όμορφο πουλί το Παγώνι δεν κελαηδεί όμορφα, αν αυτό είχε την ΠΡΟΝΟΙΑ να κρατά κλειστό το στόμα του!!. Είπαμε, να κάνουμε κανένα καλό σχόλιο σε τόσο αξιόλογες εργασίες κι άρθρα που δημοσιεύονται εκάστοτε στα “Χ.Ν.”, αλλά εκπλήττομαι και θλίβομαι ταυτόχρονα όταν γνωστοί μου άνθρωποι αποτιμούν τόσο εύκολα ή κατακρίνουν σπουδαίους επιστήμονες κι ανθρώπους [ μέχρι κι η ψαλτική του ανθρώπου σας ενοχλεί -τόση μικροψυχία πιά!!], όπως καλή του ώρα τον Καθηγητή Τσιόδρα, που αφιερώνει εδώ και τόσο καιρό -όπως και τόσοι άλλοι γιατροί και νοσηλευτές της χώρας
μας- τις γνώσεις και την ίδια του τη ζωή. Έλεος πια!! Είναι φανερό, ότι αρκετοί συμπατριώτες μας Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί σε πόσο δύσκολη κατάσταση [επιδημιολογική και οικονομική -κοινωνική] έχει περιέλθει ολόκληρη η ανθρωπότητα και η χώρα μας βρίσκεται με το ένα πόδι στο βάραθρο της καταστροφής κι αυτοί ελεεινολογούν και καθυβρίζουν, χλευάζονται και αποτιμούν -θαρρείς κήνσορες- συνανθρώπους μας άξιους κι εργατικούς, που η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των απλών Ελλήνων πολιτών συγχαίρει και θαυμάζει για την αυτοθυσιαστική τους συμπεριφορά να τρέχουν και να βοηθούν όσο κι όπου μπορούν. Τέτοια μικροψυχία ουδέποτε θα μπορούσα να διανοηθώ από Έλληνες πατριώτες, έστω και σε μειοψηφία. Και βέβαια, υπάρχουν προβλήματα [εδώ χαλά ο κόσμος κι αυτοί τον “χαβά” τους με την μικροπολιτική τους…] και βέβαια θα γίνονται -ενδεχομένως- και λάθη ή παραλείψεις και το χρέος όλων των Ελλήνων πατριωτών είναι να έρχονται αρωγοί -κατά το μέτρο των δυνάμεών τους- στο δημόσιο και τους συνανθρώπους μας. Αγαπητέ κ Αρ. Αρχοντάκη, συνεχίστε το έργο σας, αλλά σας υπενθυμίζω σαν πολύ μεγαλύτερός σας και πιο έμπειρος στη ζωή, ότι τον “κόσμο δεν τον κάνουν άνω κάτω οι πόλεμοι, αλλά οι συνειδήσεις = Γαλλορουμάνος κληρικός και σπουδαίος συγγραφέας Βιργκίλ Γκεοργκίου, απόσπασμα από το βιβλίο του -έγινε και ταινία,” 25η ώρα”. Γράψτε, υπάρχουν τόσο σπουδαία θέματα, και γράφετε τόσο όμορφα. Μην αδικείτε τον εαυτό σας. Είναι αλήθεια και δεν κρύβω -δεν μπορώ- τη θλίψη μου από το περιεχόμενο του ανωτέρω δοκιμίου – άρθρου σου. Ωστόσο, είστε, επαναλαμβάνω, ελεύθερος να συνεχίζετε να γράφετε και να εκφράζεστε όπως εσείς θέλετε κι επιλέγετε. Αλλά, μην ξεχνάτε τον ακριβή ορισμό του απόλυτου δικαιώματος της Ελευθερίας. Με εκτίμηση Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.
Παρακαλώ, αντί λάθους “χλευάζονται”, διαβάστε: χλευάζουν . Συγγνώμη για τα λαθάκια. Ευχαριστώ για την κατανόηση Γ. Καραγεωργίου