Α΄) ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ
Από τους πανάρχαιους και πρωτόγονους κοινωνικούς σχηματισμούς ο άνθρωπος προσπάθησε να βρει και να θεσμοθετήσει κανόνες δέσμευσης, δηλαδή Νόμους που να οριοθετούν και να διέπουν την ομαλή κοινωνική συμβίωση και σωστή συμπεριφορά.
-Πρωτοπόροι Νομοθέτες ήταν οι αρχαίοι Έλληνες Λυκούργος στη Σπάρτη και ο Σόλων στη Αθήνα. Αλλά με τη γενικότερη έννοια του νομοθέτη μπορούμε να χαρακτηρίσουμε και τους 7 σοφούς, καθώς και τους φιλόσοφους: Σωκράτη, Πλάτωνα (με τους φιλοσοφικούς διαλόγους του «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» και «ΝΟΜΟΥΣ», τον Αριστοτέλη κ.α.π.
-Στην Ανατολή έχουμε πάλι τον Μωάμεθ (520-632 μ.Χ), με το ΚΟΡΑΝΙ του, κλπ. Όμως αρχαιότερος Κώδικας Νόμων είν’ εκείνος που καθιέρωσε ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Χαμουραμπί (1790-1750 π.Χ), που είναι παρόμοιος με τις 10 Εντολές του Μωϋσή. Αλλά για εμάς τους Χριστιανούς οι ιδέες αυτών των κανόνων είναι συνδεδεμένες με το Μωϋσή (14ος αιώνας π.Χ). Κι’ αυτές είναι οι 10 Εντολές που στο όρος Σινά υπαγόρευσε ο Θεός στο θεόπτη Μωύσή, τις οποίες υιοθέτησε και ο Χριστιανισμός.
Κι’ αυτές οι 10 Εντολές είναι οι ακόλουθες:
1) Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου. Δεν θα έχεις άλλους θεούς, εκτός από εμένα….
2) Να μη φτιάξεις κανένα είδωλο ή εικόνα κανενός όντος, για λατρεία σου….
3) Να μη χρησιμοποιείς το όνομα του Θεού για ασήμαντους λόγους.
4) Έξι μέρες να εργάζεσαι, αλλά την έβδομη ν’ αναπαύεσαι και να προσεύχεσαι
5) Τίμα τον Πατέρα σου και τη Μητέρα σου, για να ζήσεις πολλά χρόνια και να ευτυχείς.
6) Να μη μοιχεύσεις.
7) Να μην κλέβεις.
8) Να μη φονεύσεις.
9) Να μην ψευτομαρτυρήσεις.
10) Να μην επιθυμήσεις όσα έχει ο πλησίον σου (περιουσία, γυναίκα κ.α.π)….
-Εδώ παρατηρούμε το εξής: Ο Μωϋσής με λέξεις ελάχιστες καθιερώνει το Μονοθεϊσμό, απαγορεύει τις συμπεριφορές που διαλύουν την κοινωνία προδιαγράφει τα όρια, μέσα στα οποία ο άνθρωπος μπορεί να δρα, να έχει το μερίδιο του στην τροφή, το καταφύγιο, τη ασφάλεια και το σεξ.
Τα παραπάνω σωστά και ηθικά ορίζουν οι δέκα (10) Εντολές του Μωϋσή.
Ας δούμε όμως τι λένε άλλοι, οι κατ’ επίφαση Χριστιανοί.
Β΄) Ο ΑΡΓΥΡΟΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΝΕΤΩΝ
Τα χρυσά έπη της Υψηλής Σοφίας του Εγώ
(Aurea Verba Egosophiae Sublimis)
«Noi siamo primo
Venezziani e poi Christiani»
(Εμείς είμαστε πρώτα
Βενετσιάνοι και μετά Χριστιανοί)
Ενετική ρήση
-Βενετία! Ποιος δεν έχει ακούσει και ποιος δεν ονειρεύεται τη μαγική αυτή Πόλη, την επάνω σε νησάκια χτισμένη, και που οι Ενετοί κυκλοφορούν όχι με αυτοκίνητα, παρά με γόνδολες μέσα σε κανάλια της θάλασσας! Και όμως η πανέμορφη αυτή πόλη, που σήμερα είναι κάλλιστος τόπος και πόλος έλξης τουριστών, κάποτε ήταν παντοδύναμη και θαλασσοκράτειρα Πολιτεία- Κράτος, που εξουσίαζε και κυριαρχούσε στις όχθες και τα νησιά της Ανατολικής Μεσογείου, με τίτλο «Γαληνότατη Δημοκρατία», έμβλημά της το λιοντάρι και προστάτη τον Ευαγγελιστή και Άγιο Μάρκο. Την ύπατη εξουσία είχε το τρομερό Συμβούλιον των Δέκα, με αρχηγό και πρώτο τον εκάστοτε Δόγη (Δούκα). Περίφημος Δόγης ήταν ο γηραιός και παμπόνηρος Δάνδαλος, του οποίου οι Βενετσιάνικες γαλέρες, έναντι αδράς πληρωμής, μετέφεραν, το 1203, τους Σταυροφόρους στην Κωνσταντινούπολη, την οποίαν εκυρίευσαν, κατάκαψαν, λεηλάτησαν, εβεβήλωσαν και ατίμασαν, όπως βέβαια και σχεδόν όλη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Τότε και κατά τη λεηλασία της Κων/πολης οι Ενετοί άρπαξαν από τον ιππόδρομο της Πόλης τα σε φυσικό μέγεθος 4 χάλκινα άλογα που τα μετάφεραν στη Βενετία και σήμερα βρίσκονται στη μετώπη της Εκκλησίας του Αγίου Μάρκου στη Βενετία. Η Ενετοκρατία στην Κρήτη κράτησε πάνω από 4 αιώνες (1212-1645 Χανιά και 1212-1669 Ηράκλειο). Ας δούμε όμως και τις δέκα (10) εντολές των:
1) «Εἶς Θεός ἐν τοῖς οὐρανοις. Εἶς κἀγώ ἐπί τῆς γῆς»
(Ένας είν’ ο Θεός στους ουρανούς. Ένας κι εγώ κάτω στη γη).
2) «Μέμνησο Βενετάς ὤν».
(Να θυμάσαι πως είσαι Ενετός)
3) «Θοῦ λίθον ἐπί την καρδία καί πλάκαν μνήματος ἐπί τα χείλη σου».
(Κάνε πέτρα την καρδιά σου και βάλε ταφόπλακα στα χείλη σου).
4) «Τιμή χρημάτων ὠνητή, ὅτι ἀπ’ ΑΡΓΥΡΙΟΥ και ὠνήσεως κεχρονολόγειται»
(Η τιμή εξαγοράζεται με χρήματα, διότι με αργύρια αγορά είναι χρονολογημένη).
5) «Υποσχέσεων, ὃρκων, ἐπιορκῶν μή φείδου»
(Να μη διστάζεις να δίνεις υποσχέσεις και όρκους, που δε θα τηρήσεις)
6) «Ἐρεύνα τα τρωτά, πλῆττε πληγήν ἀνιάτον»
(Να βρίσκεις τα ευαίσθητα σημεία και να προξενείς πληγή αγιάτρευτη στον αντίπαλό σου).
7) «Φεῦγε τήν ἀντιφθόλμησιν, λιβάνιζε θρόνους, ὄχλον καί Ἀγίους».
(Ν’ αποφεύγεις το κατάματα βλέμμα- να κολακεύεις και να υμνολογείς τους Άρχοντες, τον όχλο και τους Αγίους).
8) «Ἀγάπα το κάτοπτρό σου ὡς ἐαυτόν, πολύτομος βιβλιοθήκη, ἐχέμυθος, πνευματικός, μόνος φίλος ἀξιόπιστος ὑπό τόν ἥλιον»
(Ν’ αγαπάς τον καθρέπτη σου, καθώς τον εαυτό σου, αυτός είναι βιβλιοθήκη με πολλούς τόμους βιβλίων, εχέμυθος πνευματικός εξομολόγος, μοναδικός αξιόπιστος φίλος κάτω από τον ήλιο).
9) «Ὀ σύ φιλεῖς, ἐτέρῳ μη μερίσης»
(Αυτό που συ αγαπάς και θέλεις, σε άλλον να μην το διαμοιράσεις).
10« Τόν ἐχθρόν κατασπάζου και κατασπάθιζε»
(Τον εχθρό σου να ασπάζεσαι τάχα εγκάρδια, αλλά συνάμα με το σπαθί σου να τον κάνεις κομμάτια).
-Αυτά λοιπόν είναι τα αντιχριστιανικά και ανήθικα «χρυσά έπη της Υψηλής Σοφίας του Εγώ», δηλαδή οι ηθικά ανεστραμμένες ντιρεκτίβες των Ενετών, που βέβαια επικυρώθηκε με την επίσης περιώνυμη ρήση «κακή πράξη τελειωμένη, πράξη θεία κι’ ευλογημένη» του περιβόητου Νικολό Μακιαβέλλι (1469-1597).
Και για τον λόγον αυτόν οι Ενετοί αποκλήθηκαν «Έμποροι των Εθνών»!
Αυτά τα αμαρτωλά κηρύγματα της αρπαγής έκαμαν θρησκεία τους κατόπιν όλοι Φράγκοι Αγγλοσάξονες κλπ. λαοί της Εσπερίας.
Και δεν είναι τυχαίο ότι οι σημερινοί Αμερικάνοι έχουν ως δόγμα τους «My business is business», δηλαδή η δική μας δουλειά είναι (εμπορικές δουλειές)! Γι’ αυτό και στο χαρτονομίσματα του δολαρίου αναγράφουν το στερεότυπο του πιστεύω τους.
«In God we trust», τουτέστιν στο θεό που εμπιστευόμαστε.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, υπεράξιοι θιασώτες και απόγονοι των Ενετών και του Μακιαβέλλι, ως επικυρίαρχοι και οικονομικοί δολοφόνοι ορίζουν και διαφεντεύουν τη ζωή, τη χαρά και την ευτυχία όλων των Ελλήνων και όχι μόνο.
Αλλά περί αυτού στο επόμενο κείμενό μας.
*Φιλόλογος
