Η διαχείριση του νερού και ο επιλεκτικός συγκρητισμός

Στο προσκήνιο η κεντρική διαχείριση του νερού στην Κρήτη, με τη σχετική μελέτη μάλιστα να προχωρά με τις ευλογίες κυβέρνησης και Περιφέρειας.

Συζήτηση που ξυπνά… μνήμες, καθώς τα νερά των Χανίων δεν είναι η πρώτη φορά που μπαίνουν στο “μάτι” της Ανατολικής Κρήτης. Είναι γνωστός άλλωστε ο υδάτινος πλούτος του νομού, όπως γνωστά είναι και τα αίτια που παραμένει αναξιοποίητος, με τους κατά καιρούς αρμοδίους να επιμένουν σε φαραωνικά σχέδια και έργα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, με τρανό παράδειγμα το φράγμα – σουρωτήρι του Βαλσαμιώτη.

Η συζήτηση για τη διαχείριση των νερών πλασάρεται κι αυτή στο πνεύμα του συγκρητισμού, το οποίον πρόσφατα κλήθηκαν να υπηρετήσουν τα Χανιά στο θέμα των πυλώνων υπερυψηλής τάσης στον Αποκόρωνα.
Ειπώθηκε κι αυτό στην Επιτροπή Περιβάλλοντος· επιχειρήθηκε δηλαδή να παρουσιαστεί ως “τοπικισμός” η προστασία του περιβάλλοντος στα Χανιά, στο όνομα της ενεργειακής αυτάρκειας όλης της Κρήτης.
Στο όνομα ενός τέτοιου συγκρητισμού, πολλοί φοβούνται πως τα Χανιά θα κληθούν στο άμεσο μέλλον να ξεδιψάσουν την υπόλοιπη Κρήτη. Να γεμίσουν πισίνες ξενοδοχείων, να ποτίσουν θερμοκήπια.

Και τι πιο εύκολο να “περάσει” μια τέτοια κεντρική διαχείριση στην Κρήτη, όταν σε επίπεδο Χανίων παρουσιάζεται μια εικόνα διάλυσης αναφορικά με τα νερά, βλέποντας τη ΔΕΥΑΧ με τον Ο.Α.Κ. να ανταλλάσσουν ευθύνες κι ανακοινώσεις και Δήμους όπως η Κίσσαμος και ο Πλατανιάς, να αδυνατούν να αντιμετωπίσουν την ανεπάρκεια νερού στις περιοχές τους.

Μέχρι στιγμής άλλωστε, οι τοπικοί παράγοντες δεν δείχνουν να ανησυχούν για σχέδια κεντρικής διαχείρισης. Παρατηρούν και ενδεχομένως εγκρίνουν, διά της σιωπής τους.