Στα σημερινά πολιτικά δρώμενα δεν παύουμε να συναντούμε τις ίδιες εκφάνσεις διπλωματικών εξελίξεων επί εθνικής και πολυεθνικής βάσεως, ενώ στρατιωτικές εξελίξεις επίθεσης και άμυνας περιορίζονται στο τέλος επί εθνικής βάσεως. Εκτός συμμαχικής ένταξης άλλων εθνών, λόγω ιδιαίτερων πολιτικών των συμφερόντων
Ο για πρώτη φορά αδαμάντινος χαρακτηρισθείς βουλευτής στη Βουλή των Ελλήνων, ο πολύς και μέγας Γεώργιος Ξενουδάκης, πρώτος Κρητικόςι βουλευτής εκπροσωπών τους εις Αδάμαντα της Μήλου συμπατριώτες του,
διαθέτοντας το προνόμιο της αγχίνοιας κα βαθύνοιας αποκωδικοποιεί τη πραγματικότητα και παροτρύνει τους συμπολίτες του να δράσουν μόνοι και ανεξάρτητοι στο πεδίο της μάχης με πατριωτικό παλμό και εθνiκή ενότητα, χωρίς να στηρίζονται στις Ξένες Δυνάμεις. Η Εθνική ενότητα, η πατριωτική φλόγα και η μαχητικότητα – ας θυμηθούμε πώς ο Ούινστον Τσέρτσιλ αντέστρεψε τη ρήση από “Οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες” σε “Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες” – συμπληρώνουν τον στρατό και τον οπλισμό, που θα προμήθευαν οι ξένοι, όχι χωρίς κάποιο εις βάρος μας αντάλλαγμα.
Ο Σφακιανός πολιτικός, ευεργέτης. πατριώτης και οραματιστής, εξοπλίζοντας τον εαυτό του με υψηλή παιδεία, που περιελάμβανε τη Νομική και τη Γαλλομάθεια, παρά τα στερημένα και δύσκολα παιδικά του χρόνια, προσπάθησε να διαφωτίσει τους συναδέλφους του στη Βουλή όσον αφορά τη πεμπτουσία της Πολιτικής με τη καθαρά Αριστοτελική έννοια, απαλλαγμένης της όποιας ιδιοτέλειας και λειτουργούσης δεοντολογικά υπέρ του κοινωνικού συνόλου και εθνικού συμφέροντος.
Ο πολιτικός του λόγος ακόμα αντηχεί στη Βουλή των Ελλήνων προτρέποντας τους σημερινούς συναδέλφους του να τηρήσουν την αντικειμενικότητα και την ενότητα, που οι συνθήκες αποζητούν. Θα λέγαμε, απαιτούν.
*Ο Φώτης Κωνσταντινίδης PhD
είναι σεναριογράφος – σκηνοθέτης
