Η διαπραγμάτευση στις Συμπληγάδες

Με τη διαπραγματευτική και νομοθετική τακτική, που ακολουθεί η κυβέρνηση, υπάρχουν επιφυλάξεις ανθρώπων, που διακρίνονται από διστακτικότητα ως προς την αισιοδοξία και τη ρεαλιστική αντίληψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει τις Συμπληγάδες. Οι απώλειες είναι άγνωστες. Αυτό προκύπτει απ’ τη διαφαινόμενη ασυμφωνία μέσα στο κόμμα, ένεκα των δηλώσεων του κ. Λαφαζάνη, που άφησε να εννοηθεί ότι, αν διαφωνήσει στα υπό διαπραγμάτευση μέτρα, θα ανεξαρτητοποιηθεί, χωρίς να ρίξει την κυβέρνηση, παραδίδοντας την έδρα.
Ο κ. Λαφαζάνης δεν είναι ασήμαντος στο κόμμα, αλλά στο παιχνίδι δεν είναι το άπαν. Η τελική απόφαση δεν θα κριθεί από την άποψη του κ. Λαφαζάνη, η συμβολή του οποίου στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και η συνέπειά του δεν αμφισβητούνται. Η πολιτική της αριστεράς είναι “πολυεπίπεδος”. Υπάρχουν ιδιόμορφες βαθμίδες, διαφορετικοί τρόποι και κομματικά εργαλεία, ώστε τα όργανα της εξουσίας να χειρίζονται τα θέματα που τους απασχολούν με ιδιαίτερες μεθόδους. Οπως, η αρχή του “δημοκρατικού συγκεντρωτισμού”. Εδώ, ναι μεν το έργο ασκείται από έναν ισχυρό, αλλά ο διαφωνών, αφού δεν μπορεί να βρεθεί άλλη λύση, συντάσσεται με την πλειοψηφία. Το ίδιο θα συμβεί και με τους ΑΝ.ΕΛ., ο αρχηγός των οποίων λέει ότι «εγώ δεν υπογράφω καμία συμφωνία που είναι αντίθετη με όσα συμφωνήσαμε»! Εκτός και επικρατήσει η τακτική που εφαρμόστηκε τελευταία ότι όποιος διαφωνεί με την ηγεσία δεν έχει θέση στο κόμμα.
Θα περάσει, λοιπόν, η συμφωνία, θα πάνε τα μέτρα στη Βουλή, θα μιλήσουν οι διαφωνούντες με τη γλώσσα των καινοφανών λόγων και στο τέλος θα πουν “ναι” για να μην δώσουν τη χαρά στους αντιπάλους τους να ψηφίσουν και κείνοι τα μέτρα και να πουν «τα βλέπετε, είχαμε δίκιο, τα δικά μας μέτρα παίρνετε κι εμείς σας στηρίζουμε»!
Θα ψηφισθεί η συμφωνία στη Βουλή έστω και σαλαμοποιημένη, κατά τον ίδιο τρόπο, που θα γίνει και το υπόλοιπο των 7,2 δισ. € και θα συνετιστούν όσοι έχουν αντιρρήσεις από τις παραινέσεις Δραγασάκη ότι η κυβέρνηση κινείται με συλλογική ευθύνη. Το πιθανότερο είναι στη διαπραγμάτευση να τεθούν όροι, έτσι ώστε η συμφωνία να ολοκληρώνεται σπονδυλωτά. Οταν ο κ. Τσίπρας ομιλεί και για πολιτική λύση, ίσως να ’χει κατά νου μια συμφωνία, τουλάχιστον τριετή, που θα συνδυαστεί με αναπτυξιακά έργα.
Μπορεί να φανεί υποχωρητικός τώρα και να δεχθεί υφεσιακά μέτρα, αλλά θα το κάνει, για να μην θέσει σε κίνδυνο τη διαπραγμάτευση, έχοντας κατά νου και τη διευθέτηση του χρέους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε για να μείνει και όχι να φύγει.
Ο κ. Τσίπρας ενηλικιώνεται πολιτικά κάθε μέρα με ταχύ ρυθμό. Το πώς διαπραγματεύεται θα το δούμε μετά τη συνάντησή του με τη Μέρκελ στη Ρίγα. Η αισιοδοξία των ψηφοφόρων της 25ης Ιανουαρίου μπορεί να μειώνεται, αλλά συνεχίζει να βασίζεται στον Τσίπρα, ο οποίος έχει δρομολογήσει να μην έρθει σε ρήξη και να πετύχει μια έντιμη συμφωνία.
Αυτά φάνηκαν απ’ την τοποθέτηση του κ. πρωθυπουργού κατά την ομιλία του στο συνέδριο του Εconomist. Εστειλε μηνύματα εντός και εκτός της χώρας περί του κλεισίματος μιας έντιμης συμφωνίας και αμοιβαίως επωφελούς, υλοποιώντας την εντολή των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, μιας συμφωνίας, που θα διασφαλίζει ανάπτυξη και έξοδο της Ελλάδας στις αγορές.
Δήλωσε ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σε περιβάλλον δυσμενές υπό την ασφυκτική πίεση των πιστωτών και πορεύεται σε ναρκοθετημένο έδαφος, που ’γινε απ’ τις προηγούμενες κυβερνήσεις, άρχισε δε το νομοθετικό της έργο με βάση τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Κάλεσε τους Ευρωπαίους, όπως εμείς σκεπτόμαστε ρεαλιστικά, το ίδιο να κάνουν και κείνοι και όλη η ελληνική κοινωνία «να υπερασπίσουμε τις εθνικές γραμμές διαπραγμάτευσης και να οικοδομήσουμε την επόμενη μέρα μια δίκαιη κοινωνία και μια ανορθωμένη και αναπτυσσόμενη οικονομία».
Πάντως είναι αυτονόητο ότι κάθε αποτυχημένη προσπάθεια, που θα ’ναι η τελευταία και η πλέον καταστροφική, σ’ αυτόν θα χρεωθεί και αυτός θέλει να την αποφύγει.