Οι δημοσιογράφοι σήμερα

H εφημερίδα, το χάρτινο ενημερωτικό προϊόν, βρίσκεται σε πτωτική πορεία. Επιβεβαιώνεται από μελέτες, ότι η εντεινόμενη κρίση οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στα “παραδοσιακά” μέσα ενημέρωσης και από το γεγονός της ύπαρξης ιστοσελίδων κάθε είδους στο ίντερνετ, του Facebook και των άλλων ειδών διαδικτύωσης. Οι εφημερίδες τον τελευταίο καιρό προσπαθούν να επιζήσουν απ’ τις διαφημίσεις και από τα ένθετα και βιβλία των Κυριακάτικων εκδόσεων και όχι απ’ το αντίτιμο της αξίας πώλησής τους.
Στον αχανή κυβερνοχώρο η νέα γενιά βρίσκει πολύ γρήγορα ειδήσεις, οδηγίες, πληροφορίες για αγορές, ψυχαγωγία και κάθε μορφής ενημέρωση, άρθρα πολιτικού περιεχομένου, άλλοτε επηρεασμένα από σκόπιμη λογοκρισία και άλλοτε εμφορούμενα από έγκυρη και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση. Οι παρουσιαστές της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου βρίσκονται μεταξύ δύο καταστάσεων. Να αξιολογήσουν την εμπορευσιμότητα της είδησης και να τη βγάλουν στον αέρα για την πολιτική κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου.
Η κάθε είδηση, όμως, είναι εμπόρευμα και πουλιέται στη διαφήμιση, όταν καταφέρνει ν’ αφυπνίζει τους τηλεακροατές για τις τραγικές στιγμές, που ζει κάποιος συνάνθρωπος, λές και ο απώτερος σκοπός είναι η συμμετοχή τους στην κατάσταση του κατατρεγμένου.
Υπάρχουν εκλεκτοί της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, που με την κατάρτισή τους, τον τρόπο έκφρασής τους και τις καίριες παρατηρήσεις τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον του κάθε καλόπιστου, να παρακολουθήσει μέχρι το τέλος την εκπομπή και να συναγάγει τα συμπεράσματά του. Υπάρχουν, όμως, και άλλοι πολυπροβεβλημένοι που κυριαρχούν στα τηλεπαράθυρα ή στο ραδιόφωνο ελέω μιας καμουφλαρισμένης και φτιασιδωτής γοητείας, που με τη γλωσσική τους ανεπάρκεια και την περιορισμένη γνώση του αντικειμένου που προβάλλουν ανατρέπουν κάθε συνέχιση της ενημέρωσης και αναγκάζουν τους τηλεθεατές να κάνουν “διαυλότσαρκα” κατά Ζουράρειον έκφρασιν.
Οι νέοι της σημερινής γενιάς αδιαφορούν στο διάβασμα εφημερίδων, γιατί βρίσκουν ό,τι ζητούν στο ίντερνετ, το οποίο είναι ο πρόξενος του προαναγγελθέντος κλεισίματος πολλών εφημερίδων, ή της απομάκρυνσής τους από την καλή δημοσιογραφία. Βρίσκουν στον κυβερνοχώρο ενημέρωση, χωρίς να πληρώνουν, ή ψυχαγωγία, αφού μπορούν να “κατεβάσουν” δορυφορικές φωτογραφίες και οποιοδήποτε υλικό κινηματογραφικής παραγωγής.
Υπάρχει τρόπος να μην χάσει την αίγλη της η δημοσιογραφία και ν’ αποφύγει τον θάνατο ο Τύπος. Εφ’ όσον αποκηρύξει την πρακτική του λαϊκισμού, νοοτροπία, που χρησιμοποιούν οι λεγόμενες “φυλλάδες”, αν και λέγεται ότι η ύπαρξή του «κάνει καλό στην υγεία των σοβαρών εφημερίδων» και εάν αποτυπώνεται η ακριβής ιστόριση των γεγονότων ή σοβαρότητα ή ελκυστική χρησιμοποίηση του γραπτού λόγου και ο σεβασμός του γράφοντος προς τον πολίτη. Οι ακριβοπληρωμένοι να μην απαξιώνουν τις εκπομπές τους και να μην ψάχνουν την τελευταία στιγμή, να βρουν τη λέξη, που πάει στη συνέχεια της κουβέντας τους, ξεροβήχοντας.
Οι εξουσίες επένδυαν πάντα στον Τύπο. Αν τον εγκαταλείψουν βασιζόμενοι στον ιντερνετικό χώρο μόνο, θα επιτείνουν τον θάνατό του και θα συναντήσουν δυσκολίες στην επιβίωσή τους.