Ξέρεις τι λεβέντες είναι αυτοί οι άνθρωποι, άλλο να σου λέω και άλλο να τους βλέπεις.
Ψηλοί, μελαχρινοί, ευσταλείς και με μουστάκι. Φοβερά παλληκάρια. Δεν είναι που αυτοί είναι ισχυροί πολεμιστές, είναι που κι εμείς έχουμε τις ιδέες. Κυκλοφορεί εδώ και καιρό στις τάξεις της νεολαίας της αριστεράς πως η στρατιωτική θητεία είναι χάσιμο χρόνου. Ο νέος σήμερα θέλει να χαρεί τη ζωή του και να μην πάθει ότι οι παππούδες μας στους Βαλκανικούς πολέμους, που υπηρέτησαν μέσα στα λασπωμένα χαρακώματα, άλλος 12 και άλλος 13 χρόνια. Μαύρες μέρες αυτές, ούτε που θέλουμε να τις ξανακούσουμε, πολλώ δε μάλλον να τις ξαναζήσουμε. Μακριά από μας. Για να μην τις ξαναβιώσουμε υπάρχει η μοντέρνα άποψη να μην πηγαίνουμε εμείς στρατιώτες, αλλά να κάνουμε μισθοφορικό στρατό. Μεγάλη ιδέα, από αυτού βγήκε και ο μεγαλοϊδεατισμός. Θα φέρουμε Μαροκινούς φαντάρους και αν δεν μας φθάσουν θα φέρουμε και Πακιστανούς. Τους Ινδονήσιους δεν τους βλέπω και τόσο μαχητικούς. Να ταιριάζει κατ’ αρχήν το χρώμα. Θα εκγυμνασθούν, θα ντυθούν το χακί και βουρ για τον πόλεμο. Αυτοί θα πολεμάνε κι εμείς θα μαθαίνουμε τα νέα του μετώπου είτε στις παραλίες είτε στις καφετέριες. Θα πίνεις τον καφέ σου στoυ “Zonar’s” και θα διαβάζεις τα νέα του μετώπου, μην είσαι και ανημέρωτος για τις επιτυχίες της 2ης Στρατιάς Μαροκινών ευζώνων του Έβρου. Εξαρτάται από την προτίμηση του κάθε νέου, θα μπορείς να ενημερώνεσαι και στα τσιπουράδικα! Δεν μπορείς να αναγκάσεις τον νέο σώνει και καλά στην καφετέρια, δημοκρατία έχουμε!
Εν τω μεταξύ, οι έγχρωμες φυλές θα υπερασπίζονται τα δικά μας πάτρια εδάφη. Ενδέχεται, ο μη γένοιτο, να σκοτώνεται και από κανένας Μαροκινός μισθοφόρος στρατιώτης. Τόσο το καλύτερο για το ισοζύγιο πληρωμών, δεν θα τον αναπληρώνουμε, γιατί θα στηρίζουμε την άμυνά μας στους άλλους που θα έχουν επιβιώσει. Τα δικά μας πάντως παιδιά, όλα θα έχουν επιβιώσει και θα βρίσκονται μπροστά στις εξετάσεις για το πτυχίο ή ακόμα καλύτερα για το μεταπτυχιακό. Μετά ακολουθεί το Διδακτορικό, οι μάχες ας μαίνονται, τι μας νοιάζει εμάς! Οι νέοι μας κατ’ ακολουθίαν θα συντάσσονται κατά τριάδες έξω από τα υπουργεία, προκειμένου να διοριστούν και να αρχίσουν οι σθεναρές μισθοδοσίες. Την ίδια ώρα τα ραδιόφωνα θα ανακοινώνουν τους θανάτους των Μαροκινών υπερασπιστών των συνόρων μας που η κυβέρνηση θα τους κηδεύει Δημοσία δαπάνη κατά δωδεκάδες. Εμείς εκεί, στη γνώση, στο Πανεπιστήμιο, στον διορισμό και την κατά το δυνατόν γρηγορότερη συνταξιοδότηση. Αύριο αν θα ήταν δυνατόν. Δεν πρόκειται να μιμηθούμε τον τρελό Λεωνίδα και τον σαλεμένον Θεμιστοκλή στη Σαλαμίνα. Εμείς τώρα έχουμε μοντέρνες και προοδευτικές ιδέες.
Φρεσκαδούρα! Αν ζούσε τότε ο Μάρξ ούτε έναν Σπαρτιάτη δεν θα χάναμε, μόνον Λίβυους και Σενεγαλέζους..
Το 1940 πήγαν όλοι στο μέτωπο και ξεμείναμε από μικροβιολόγους και Πολιτικούς Μηχανικούς, τρομερό λάθος.
Παράλληλα, διαπιστώνουμε καθημερινά και τον προπηλακισμό των Χωροφυλάκων ή αλλέως πως ‘’Μπάτσων’’. Τα παιδιά της αριστεράς είναι πολύ ευαίσθητα, λεπτοί χαρακτήρες με χοντρά χέρια. Δεν μπορεί ο κάθε αστυνόμος να επιβάλει την τάξη με τη βία, ζητούμε μόνον δια των φιλοφρονήσεων προς αναρχικούς και αθιγγάνους. Ευγένεια, υποχωρητικότητα, παραίνεση. Μέχρις εκεί. Ταυτόχρονα, ευχαρίστως ακούω πως έχει πέσει η ιδέα να καταργηθεί ολοσχερώς η αστυνομία, για να απελευθερωθούν οι προοδευτικές δυνάμεις και οι είσοδοι στα γήπεδα ποδοσφαίρου Α και Β Εθνικής. Όλα συζητούνται, ακόμη και η απελευθέρωση των κλοπών και διαρρήξεων. Παράλληλα, θα απαγορευθούν στα αστυνομικά όργανα να φέρουν πιστόλια, γκλόμπς και χειροπέδες, θα κατηγορούνται για παράνομη οπλοφορία με όποια ποινή θα προβλέπει ο νέος νόμος.
Πολύ σύντομα ελπίζουμε, πως θα επικυρωθούν αυτές οι διατάξεις περί ελευθερίας των νέων προοδευτικών υγιώς σκεπτομένων ανθρώπων.
