Σε μια διετία η Ελλάδα δοκιμάστηκε από την πανδημία Covid, το προσφυγικό στον Έβρο, σεισμούς, πλημμύρες, φωτιές. Δεν το λες και λίγο αυτό.
Αλλά και η τρέχουσα δεκαετία με την οικονομική κρίση επεφύλαξε πλήθος δοκιμασιών για την Ελλάδα.
Ούτε αυτό το σπιράλ επαναλαμβανόμενων κρίσεων μπορείς να το προσπεράσεις εύκολα, γιατί σημάδεψε τη χώρα.
Μετά την επιβεβλημένη στάση που επέδειξε η κυβέρνηση στην υβριδική επίθεση της Τουρκίας στα σύνορα μας στον Έβρο, θεωρήσαμε με την επιτυχή μας στάση ότι οδεύουμε σε μια εξομάλυνση και διευθέτηση της προσφυγικής κρίσης που ενέσκηψε.
Η κρίση της πανδημίας για να βυθίσει την οικονομία και την κοινωνία σε πρωτοφανείς περιορισμούς και αδιέξοδα.
Εφέτος το καλοκαίρι, μεσούσης της κρίσης Covid ξεσπούν μανιασμένες πυρκαγιές που «έκαναν τον γαλάζιο ουρανό της Ελλάδας πορτοκαλί», όπως εύστοχα έγραψε για τη γη των προγόνων του ο Κάρολος στην Daily Mail.
Τούτη την ώρα -μετά τη διετή πρωτοφανή κρίση σε όλα τα μέτωπα- δεν υπάρχει χώρος για εχθροπαθείς κρίσεις, ροζ αντιπολίτευση και ανόητους και άγονους πολιτικούς ανταγωνισμούς, χωρίς μέτρο, χωρίς αίσθηση και αναγνώριση των ξεχωριστών συνθηκών που χαρακτηρίζουν τη χώρα.
Τα γράφω αυτά, για να αποδείξω και την ανάγκη της εθνικής συνεννόησης και το κουτόχορτο που προσπαθούν να μας ταΐσουν οι «παραμυθατζήδες», μετά τη δυσκολότερη διετία της μεταπολίτευσης.
Ποιοι πλανώνται πλάνην οικτρά;
Μα αυτοί που νομίζουν ότι δεν θα αντιμετωπίσουν τέτοιας έντασης φαινόμενα.
Ζητείται, λοιπόν, συνεννόηση και πρωτίστως σταθερότητα.
Σταθερότητα, την οποία η σημερινή κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός κ. Κ. Μητσοτάκης, προσπαθούν να εξασφαλίσουν με όλες τους τις δυνάμεις.
Αξιότιμε κύριε, αυτό είναι πράγματι το διαχρονικά ζητούμενο στην χώρα μας. Το πνεύμα του μεγάλου πατριδοφύλακα Μακρυγιάννη για “τούτη δω την πατρίδα που την έχουμε ολοι μαζί”.Βλέποντας κάποιος τις 1.000 και βάλε πυρκαϊές να καίνε τα δάση μας καθώς και τόσες περιουσίες να καταστρέφονται, και εν τω μεταξύ παρά την διεθνή κινητοποίηση και πρωτοφανή αλληλεγγύη να ξεφυτρώνουν νέες φωτιές μέσα στην νύχτα σαν να τις βάζουν οι πυγολαμπίδες ,νοιώθει την ψυχή του να πλημμυρίζει από οργή. Λες και κάποιοι ήθελαν νεκροτομεία γεμάτα με σάκους καμένων πτωμάτων ορφανά ,χήρες και συγγενείς των νεκρών να βρίζουν και να καταριούνται προσερχόμενοι για αναγνώριση…Μιας και το αποφύγαμε αυτό πρέπει η κυβέρνηση σε συναίνεση με τις υγιείς δυνάμεις της χώρας να εργαστεί με ταχύτητα για την επούλωση των πληγών των πολιτών και της φύσης,εν όψει μάλιστα των καιρικών φαινομένων του φθινοπώρου και του χειμώνα…..Το αυτό απαιτείται να γίνει με συνέπεια και σύνεση στον τομέα της οικονομίας και της πανδημίας που αποτελούν ξεχωριστά και αυτοτελή προς αντιμετώπιση ζητήματα….Με εκτίμηση