Κάθε πρωί, πριν καν χαράξει, εγερτήριο και µετά ως αργά το µεσηµέρι εκτός σπιτιού δουλειά µε όσα είναι γραµµένο να έρθουν εντός ή εκτός προγράµµατος. Επιστροφή στο σπίτι, γεύµα. Ο µεταµεσηµβρινός ύπνος θα δώσει τη θέση του στον απογεµατινό καφέ και αυτός αργότερα στο δείπνο και στην νυχτερινή κατάκλιση.
Οι ώρες και η ζωή τρέχουν γρήγορα και ανεπιστρεπτί. Και εµείς ρουφάµε απνευστί τις στιγµές κοντά σε αγαπηµένα πρόσωπα ή µε τη σκέψη µας κοντά τους εάν είναι µακριά µας.
Ταυτόχρονα, καθώς προσπαθούµε να διδασκόµαστε από τις µικρές και µεγάλες χαρές και τις πάντα απρόσµενες λύπες της καθηµερινότητας και να καταστρώνουµε -δίχως να ξέρουµε από τα πριν τα σχέδια της Ειµαρµένης και των Θεών- τα σχέδιά µας για την επόµενη στιγµή, το µόνο που ελπίζουµε ολόψυχα είναι όλα να πάνε καλά. Για εµάς και τους δικούς µας ανθρώπους…
Η ζωή, βλέπετε, είναι γεµάτη µε ανατροπές για τον καθένα µας. Το ζητούµενο είναι να µην είναι µε ντροπές…
Η δύναµη της ψυχής, όµως, νικά τις περισσότερες φορές τις αδυναµίες του σώµατος. Μάρτυς αψευδής η σφεντόνα του ∆αβίδ όταν στάθηκε απέναντι στην αλαζονεία του Γολιάθ….
