Πριν από 17 χρόνια είχε πραγματοποιηθεί μια μεγάλη άσκηση έρευνας- διάσωσης στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων. Με βάση το σενάριο, μετά από σεισμό και τσουνάμι που ακολούθησε, βυθίστηκαν σκάφη στον κόλπο των Χανίων.
Πλωτά, φουσκωτά, εθελοντές, ναυαγοσώστες, λιμενικοί, αστυνομικοί συμμετείχαν στην άσκηση που είχε παρακολουθήσει τότε ο γράφων. Προβλέπονταν επίσης ότι κάποιοι ναυαγοί σοβαρά τραυματισμένοι είχαν βγει σε απόκρημνη παραλία.
Οι εθελοντές με μεγάλο κόπο και δυσκολίες έστησαν την εγκατάσταση με γερανούς, συρματόσχοινα, βαρούλκα και φορεία προκειμένου να απομακρύνουν τους “τραυματίες” από την απόκρημνη παραλία στη δυτική χερσόνησο των Αγ. Αποστόλων, να τους φέρουν πάνω στη χερσόνησο και από εκεί να τους παραλάβουν τα ασθενοφόρα.
Κακοκαιρία, κορωνοϊός, διεθνής και αθλητική επικαιρότητα, αλλά και το… μενού των αρχαίων Ελλήνων! Η τοπική και όχι μόνον επικαιρότητα της ημέρας, έτσι όπως την κατέγραψαν οι δημοσιογράφοι των “Χ.ν.” την Τρίτη
Κι ενώ η άσκηση ήταν σε πλήρη εξέλιξη και η πρώτη “τραυματίας” βρίσκονταν σε ύψος 6-7 μέτρων από την παραλία καθώς σηκώνονταν από το γερανό… ακούστηκε ένα «STOP… δεν γίνεται έτσι ρε παιδιά θέλουμε λίγο αίμα».
Συνάδελφος ανταποκριτής αθηναϊκού καναλιού που επίσης κάλυπτε δημοσιογραφικά την άσκηση είχε παρέμβει. Τα πλάνα από τις κάμερες -έστω και αν ήταν άσκηση- δεν μπορούσαν να μην έχουν λίγο αίμα! Τα ασθενοφόρα έσβησαν τις σειρήνες -μην μείνουν και από μπαταρία- τα πλωτά έπαψαν να γυρίζουν γύρω-γύρω, η “τραυματίας” έμεινε κρεμασμένη από το γερανό και μια άλλη εθελόντρια έτρεξε σε κοντινή ταβέρνα και επέστρεψε με ένα μπουκάλι κέτσαπ με το οποίο πασάλειψε την τραυματία.
Το πασάλειμμα τελείωσε, η κάμερα είχε να γράψει, η άσκηση(;) συνεχίσθηκε…
Όλα λοιπόν για το φαίνεσθαι, για την εικόνα, για την κάμερα, ποια άσκηση και ποια διάσωση;
Το 100% αυτό αληθινό περιστατικό μου έρχεται πάντα στο νου… κάθε φορά που η εκάστοτε υπουργός Παιδείας επισκέπτεται τα σχολεία στις αρχές της χρονιάς και διαβεβαιώνει ότι όλοι οι καθηγητές και οι δάσκαλοι είναι στη θέση τους, όποτε ακούμε τον εκάστοτε υπουργό Υγείας να διαβεβαιώνει για την κάλυψη των κενών θέσεων στα Νοσοκομεία, ενίοτε όταν βλέπουμε περιφερειάρχες και δημάρχους να ποζάρουν δίπλα σε πρόσφατα ασφαλτοστρωμένους δρόμους, σε μεγάλα και μικρά έργα.
Το φαίνεσθαι, η εικόνα, τα επικοινωνιακά “τρικ” κυριαρχούν σχεδόν σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου, από μια απλή άσκηση διάσωσης μέχρι το πιο σοβαρό ζήτημα.
Και αν αυτό ήταν κάτι συνηθισμένο τότε την εποχή της παντοδυναμίας της ιδιωτικής τηλεόρασης, ας αναλογιστούμε τι γίνεται σήμερα που όλα ορίζονται από τα Likes, τις καρδούλες και τις αγκαλίτσες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης…
