» …που παραμένει ακόμα ζωντανή
Γιορτάζουμε πολύ σωστά την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην τότε ΕΟΚ το 1981. Έτσι κι ’αλλιώς βέβαια, όλες σχεδόν οι χώρες οι ευρωπαϊκές μπήκαν με την πάροδο του χρόνου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις μέρες μας ετοιμάζονται να μπουν η Βόρεια Μακεδονία αλλά και το Κόσοβο και άλλες βαλκανικές χώρες. Όπως είπε ο αείμνηστος Κων/νος Καραμανλής μπήκαμε στην ΕΟΚ χωρίς την κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς να ξέρουμε κολύμπι. Θα μαθαίναμε κολύμπι, όπως είπε, εξ ανάγκης.
Στην Ε.Ε. θα μπαίναμε, έτσι κι αλλιώς, έστω με μεμψιμοιρίες, αλλά χωρίς κανένα βέτο άλλου κράτους κατά της Ελλάδας. Η Ε.Ε. ιδρύθηκε με την Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992. Στην Ο.Ν.Ε. μπήκαμε με κυβέρνηση Σημίτη το 2000. Από το 2001 έχουμε το ευρώ.
Η Κύπρος μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003 με την άμεση βοήθεια της Ελλάδας με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και με τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη στο υπουργείο εξωτερικών. Μπήκε κάτω και παρά την απειλή του Casus Belli από την Τουρκία κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Η δικαιολογία ήταν ότι θα έμπαινε η Κύπρος στην Ε.Ε. χωρίς να έχει λυθεί το κυπριακό. Ο Ο.Η.Ε. προβλέπει και σήμερα ένα ενιαίο και ανεξάρτητο ομοσπονδιακό κράτος. Η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε. και παρά τις παράνομες και προκλητικές σημερινές ενέργειες της Τουρκίας στην ΑΟΖ και τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, αποτελεί μια πολύ μεγάλη επιτυχία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τη σημασία της εισόδου της Κύπρου στην Ε.Ε. την αντιλαμβανόμαστε σήμερα με την μεγαλομανία του «Σουλτάνου» Ερντογάν για την γαλάζια πατρίδα. Οι Τούρκοι εάν έβρισκαν την Κύπρο έξω από την Ε.Ε. θα είχαν την δυνατότητα να την καταλάβουν ολόκληρη με ένα Αττίλα Νο 3 και θα είχαν ανοίξει την πόρτα για να κυριαρχήσουν στη Μεσόγειο μακροπρόθεσμα. Στην ουσία με την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε. δόθηκε μια ευκαιρία στην ειρήνη. Εάν οι Τούρκοι είχαν καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο, κανείς τότε δεν θα μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί τους.
Είχαν βέβαια στο παρελθόν φροντίσει οι δικτάτορες της Χούντας, μόλις τους πίεσαν οι Τούρκοι, να αποσύρουν την ελληνική μεραρχία από την Κύπρο και με το προδοτικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου να επιτρέψουν στους εγγυητές Τούρκους να καταλάβουν ένα μεγάλο μέρος μια ανοχύρωτης χώρας, κάνοντας παρέλαση. Σήμερα χάρις στις πολύ επιτυχημένες συμμαχίες στις οποίες προχώρησε η Ελλάδα, διαχρονικά με όλες τις δημοκρατικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα τελευταία με τις συμφωνίες με τη Γαλλία και τις Η.Π.Α. αλλά και με την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των ενόπλων μας δυνάμεων και παρά τις παραληρηματικές απειλές και αντιδράσεις της Τουρκίας υπάρχει ακόμη χρόνος για να λυθούν τα προβλήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε ειρηνικά πλαίσια με την δύναμη και την επιρροή της ειρήνης, της διπλωματίας και του πολιτισμού, στη βάση βέβαια του διεθνούς δικαίου. Υπάρχουν πλέον σταθερότερες συνθήκες στη περιοχή μας και στην ευρύτερη Μεσόγειο. Η Τουρκία μπορεί να κραυγάζει αλλά όχι ν ’αλωνίζει. Δεν μπορεί να επεκταθεί όπως επιδιώκει σήμερα. Όλες οι περιφερειακές συμμαχίες που έκανε η Ελλάδα, όπως και ο σχεδιαζόμενος αγωγός αερίου East Med (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος), όπως και η σχεδιαζόμενη ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας και Αιγύπτου περιορίζουν την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.
ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Κατ’ αρχήν πρέπει να βοηθήσουν και οι άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού. Ο αείμνηστος πολύ σπουδαίος μεγάλος κρητικός και Έλληνας μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, ο ουρανομήκης, όπως τον αποκαλούσε ο μακαριστός μεγάλος ιεράρχης Ειρηναίος Γαλανάκης, είχε κάνει τις σχετικές προσπάθειες με τα τραγούδια και την μουσική του και με τις ειρηνευτικές του πρωτοβουλίες, βρίσκοντας ανταπόκριση την άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Η πιθανή πολιτισμική συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ, εάν οι Τούρκοι εγκαταλείψουν την πίστη τους στον πολιτισμό του εδάφους και προσχωρήσουν στον πολιτισμό του κάθε ανθρώπου, του κάθε έθνους, στον δικό τους πολιτισμό και βέβαια ΜΟΝΟ στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ένας τόσος σπουδαίος άνθρωπος του πολιτισμού από την πλευρά της Τουρκίας, με μεγάλο κύρος, ο νομπελίστας της λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ δεν αντέδρασε όσο χρειαζόταν όταν ο «Σουλτάνος» Ερντογάν έκανε τζαμιά δύο πολύ σπουδαία μνημεία της Ορθοδοξίας την Αγία Σοφία και στην Ιστορική Μονή της Χώρας την Εκκλησία του Αγίου Σωτήρος. Αδιάκριτα ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα της αντίδρασης του. Χρειάζονται βέβαια οι προσπάθειες όλων των ανθρώπων του πολιτισμού από τις δυο χώρες. Οι λαοί πιστεύουν στην ειρήνη. Οι Τούρκοι τώρα αντιδρούν με τον πολιτισμό των εδαφών που κατέκτησαν και με την νοοτροπία για τα μνημεία «δικό μου είναι ό,τι θέλω το κάνω».
Αρκετά σπουδαία μνημεία της Ιωνίας και της Μικράς Ασίας γενικότερα είναι ελληνικά. Άξια όμως σεβασμού είναι όλα τα μνημεία του κάθε πολιτισμού, όπως και τα δικά τους μνημεία στις περιοχές αυτές. Η πολιτισμική αυτή συνάντηση μεταξύ των δύο χωρών μπορεί βέβαια να γίνει ΜΟΝΟ σε καθεστώς ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑΣ ειρήνης. Σύντομα άλλωστε, σε προβλεπτό χρόνο, είναι πιθανό η μεγαλομανία του Προέδρου Ερντογάν όπως και ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος να αποτελέσουν παρελθόν.
Ασφαλώς οι Τούρκοι δεν θα αλλάξουν εύκολα και σύντομα τότε την εξωτερική τους πολιτική. Οι Τούρκοι όμως, όπως υποστηρίζουν και οι άνθρωποι της διπλωματίας ακολουθούν πολλά σημεία της πολύπλοκης και πανέξυπνης πολιτικής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας πριν την παρακμή της.
Δεν θα μείνουν να αντιπαλεύουν επ’ άπειρον με πολλές ισχυρές ξένες δυνάμεις με τις οποίες πάντοτε είχαν πολύ καλές σχέσεις. Ξέρουν ότι έχουν μια περίβλεπτη γεωγραφική θέση με σύνορα με Ρωσία και Ιράν. Ότι αυτοί εμποδίζουν να έρθουν ανεξέλεγκτα οι Ασιάτες στην Ευρώπη. Ότι έχουν τεράστιο έδαφος και δικές τους θάλασσες και πολύ μεγάλο πληθυσμό. Ότι έχουν μεγάλη γεωπολιτική ισχύ.
Μπορούν όλα αυτά να τα επενδύσουν στις διεθνείς τους σχέσεις, όπως και στο παρελθόν. Να τα επενδύσουν στην ειρήνη, το εμπόριο, στην ανάπτυξη και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του τουρκικού λαού, που υποφέρει τόσο πολύ σήμερα με το καθεστώς Ερντογάν που άλλωστε δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
ίσουμε, ότι υπάρχει μια ευκαιρία ειρήνης πάντοτε άλλα και τώρα, ότι κάποτε Έλληνες και Τούρκοι θα συναντηθούμε μεταξύ μας. Θα πούμε τότε ότι πρέπει να τελειώσουν οι τεράστιοι ανταγωνισμοί στους εξοπλισμούς και οι εξαρτήσεις από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις. Οι καλές μεταξύ μας σχέσεις θα βοηθήσουν τους δυο λαούς μας με τα μεγάλα προβλήματα που έχουν.
