Ι.-ΒΑΣΙΚΗ αρχή μιας καλώς εννοούμενης, δυτικού τύπου δημοκρατίας, είναι να ψηφίζεται ο πρόεδρος ενός κόμματος ή και κράτους από τη βάση: τους απλούς ψηφοφόρους του δηλαδή.
ΑΥΤΟ γίνεται -και σε ανώτερο επίπεδο- σε χώρες που έχουν ως πολιτειακό σύστημα την “Προεδρική κοινοβουλευτική Δημοκρατία”, καθώς και στα κόμματά τους που συμμετέχουν στις εκάστοτε εκλογές.
ΜΙΑ προεδρική δημοκρατία είναι το είδος της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην οποία ο πρόεδρος της χώρας (ΠτΔ), εκτός από αρχηγός του κράτους είναι και αρχηγός της κυβέρνησης (Γαλλία, ΗΠΑ κ.λπ.). Αντίθετα, το δικό μας πολιτειακό σύστημα είναι “προεδρευομένη δημοκρατία”, με “αδύναμο” ΠτΔ και ισχυρή κομματική κυβέρνηση. Ο ΠτΔ δεν εκλέγεται από το λαό, αλλά από τη Βουλή στην οποία συμμετέχουν κόμματα των οποίων οι πρόεδροι, σε άλλα εκλέγονται από τη βάση (όπως πρόσφατα με το
ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ), σε άλλα με “δαχτυλίδι”, ενώ σε μερικά εκλέγονται από τη Κ.Ο. του κόμματος!
ΙΙ.- «Να αναγεννήσει το κόμμα του και να του δώσει δυναμική ώστε να μπορέσει να ανακάμψει ουσιαστικά σε όλα τα επίπεδα και παράλληλα να μεγαλώσει, θα επιχειρήσει το επόμενο διάστημα ο Αλέξης Τσίπρας. Η προ ημερών πρότασή του στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για εκλογή του προέδρου από τη βάση του κόμματος και 3 θητείες […]», (Το Βήμα, 25/1/22).σ
ΑΝ θέλουμε να μιλήσουμε με δημοκρατικούς όρους, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ως αντίπαλο δέος πια το δημοκρατικό ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ακολουθήσει το ρεύμα και των υπόλοιπων “αστικών” κομμάτων, που εδώ και χρόνια έχουν καθιερώσει την εκλογή της ηγεσίας τους από τη βάση -πλήν, φυσικά, του αρτηροσκληρωτικού ΚΚΕ…
ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως η αναζωογονητική ορμή που έδωσε η εσωκομματική κάλπη στο Κίνημα Αλλαγής, μάλλον θα ωθήσει και τον Τσίπρα να αναλάβει το ρίσκο! Αλλά, ποιο ρίσκο; Είναι σχεδόν απίθανο να έχει αντίπαλο υποψήφιο, όμως η συμμετοχή στην ψηφοφορία της βάσης θα είναι κατά τα φαινόμενα σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη του ΚΙΝΑΛ (270.000 άτομα). Αυτό θα έδινε την εντύπωση ότι ο Τσίπρας προέβη σε ένα ρίσκο -μάλιστα μόνος- και ήλθε δεύτερος, αν αναλογιστούμε ποιοι και πόσοι θα μπορούσαν να τον ψηφίσουν (κλειστό μητρώο των μελών του κόμματος)!
ΜΠΡΟΣΤΑ σ’ ένα γόρδιο δεσμό και μια επιτακτική ανάγκη ανανέωσης, ο κ. Τσίπρας (φωτ.) -αν θέλει να μεταλλάξει το ΣΥΡΙΖΑ σε ευρωπαϊκό δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς- οφείλει να έλθει σε σύγκρουση με πρόσωπα, συνιστώσες, παλιές ιδεοληψίες και τακτικές.
