Οι εκλογές της περασμένης Κυριακής εξέπεμψαν ένα μήνυμα αναπάντεχο για ορισμένους: οι Έλληνες δεν εξαγοράζονται. Όπως είναι γνωστό, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση της «Πρώτης Φορά Αριστεράς» επεχείρησαν να εξαγοράσουν τη συνείδηση των πολιτών με παροχές της τελευταίας στιγμής. Εφθασε μάλιστα στο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας να επιχειρήσει καθαρό εκβιασμό την Παρασκευή πριν τις εκλογές: «ή με ψηφίζετε ή ακυρώνονται τα μέτρα μου». Η αρνητική απάντηση της κοινωνίας ήρθε εκκωφαντική. Κι αυτό ενώ οι περισσότεροι Έλληνες βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση: καταψήφισαν το ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι τα είχαν ανάγκη αυτά που εξήγγειλε ο Α.Τσίπρας.
Οι παροχές της τελευταίας στιγμής δε λειτούργησαν για πολλούς λόγους. Η κυβέρνηση επέλεξε να υπερφορολογεί τους πάντες επί τέσσερα χρόνια, για να δημιουργήσει ένα δημοσιονομικό «μαξιλάρι» που θα της επέτρεπε να μοιράσει κάποια χρήματα λίγο πριν τις εκλογές. Προφανώς τα υπερπλεονάσματα που σωρεύθηκαν στη διάρκεια της τετραετίας είναι πολύ μεγαλύτερα από τις υποτιθέμενες παροχές! Επιπλέον, οι συνθήκες ασφυξίας που η υπερφορολόγηση δημιούργησε για τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, έχουν συνέπειες μακροπρόθεσμες καθώς απέτρεψαν επενδύσεις και καθυστέρησαν την ανάκαμψη. Κατάλαβαν λοιπόν οι Έλληνες ότι μια τέτοια πολιτική δε διασφαλίζει την ευημερία τους μακροπρόθεσμα. Το μοντέλο αυτό πολιτικής είναι αναποτελεσματικό οικονομικά, αλλά επιπλέον δείχνει σε πόσο χαμηλή εκτίμηση είχε τους Έλληνες πολίτες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όσοι κατά καιρούς συνεργάσθηκαν μαζί της.
Πιστεύω όμως ότι το αποτέλεσμα των εκλογών της 26ης Μαίου δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα της αποτυχίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο πεδίο της οικονομίας.
Οι Έλληνες δεν ξέχασαν τόσο γρήγορα τη συμφωνία των Πρεσπών και την παραχώρηση «Μακεδονικής» ταυτότητας και γλώσσας στο γειτονικό κράτος. Η παράταξη που ήρθε στην εξουσία με μια δήθεν πατριωτική ρητορική, έσπευσε να ενδώσει άνευ όρων στις πιέσεις από το εξωτερικό. Τις πιέσεις στις οποίες είχαν αντισταθεί σθεναρά όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριών δεκαετιών, αυτές που όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση τις κατηγορούσε στις πλατείες ως ενδοτικές !
Η ιδεοληπτική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό, με την αντίληψη των ανοιχτών συνόρων και την προσπάθεια διευκόλυνσης της παροχής ιθαγένειας, έρχεται σε σύγκρουση με την κοινή λογική σε μια χώρα που μετρά περί τους 900,000 ανέργους στο εσωτερικό της, και άλλους 400,000 νέους που έφυγαν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά.
Η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ανέδειξε τη σύγκρουση ανάμεσα στο βαθύτερο ιδεολογικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και στις πεποιθήσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων: Δεν ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει στο Σύνταγμα η αναφορά (άρθρο 3) στην Επικρατούσα Θρησκεία, η οποία αδιαλείπτως υπάρχει από τα πρώτο μας επαναστατικό Σύνταγμα της Επιδαύρου του 1822! Δεν ήθελε ακόμη και το άρθρο 21, στο οποίο αναφέρεται το εξής απλό: «Η οικογένεια, ως θεμέλιο του έθνους… τελεί υπό την προστασία του κράτους». Η φράση αυτή προφανώς ήταν καρφί στο μάτι των ιδεολογικών καθοδηγητών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι όμως αυτονόητη για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Για όλα αυτά μαζί κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Για όλα αυτά μαζί, έρχεται όπως όλα δείχνουν μια κυβέρνηση της Ν.Δ. Μια κυβέρνηση που πρέπει να καταφέρει και την οικονομία να ανατάξει, και να θεραπεύσει τις πληγές στο εθνικό φιλότιμο των Ελλήνων.