Διαβάζεις τα ημερολόγια εκείνων που με το χαμόγελο στα χείλη έσπευσαν στο προσκλητήριο της Ιστορίας και ξεκάθαρα βλέπεις μπροστά σου τις συνθήκες εκείνων των ημερών, των δύσκολων καιρών! Κι έπειτα προσπαθείς να μεταφέρεις τις έννοιες της Ελευθερίας, της πατρίδας, της ανελευθερίας, του χρέους στα σημερινά παιδιά σου που δεν γνωρίζουν, δεν μαθαίνουν, δεν… πληροφορούνται!
Μάταιος κόπος; Αλλες εποχές, άλλα ήθη; Ολα τούτα μαζί;
Ισως! Ισως και να ’ναι έτσι! Ωστόσο «λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να τη ξαναζήσει», σκέφτεσαι!
…Παρακολουθώντας την παρέλαση στην πόλη μας, αναρωτήθηκα αν αυτή αποτελεί τη μοναδική πια υπόμνηση του γεγονότος! Μια αφορμή να βγούμε στους δρόμους μαζί και να ακούσουμε κάποιους μεταξύ άλλων και κάποιους κυρίως μεγάλους σε ηλικία να αναφέρονται στα γεγονότα εκείνων των ημερών και να ανοίγουν κουβέντα μπροστά στα παιδιά που αναζητούν πολλά από αυτά απαντήσεις! …Οι Ελληνες είπαν ΟΧΙ! Αυτό πρέπει να το προτάξουμε! Συνεχώς να υπογραμμίζουμε τούτη την αντίσταση του λαού στη λαίλαπα του Φασισμού, του Ναζισμού! Το οφείλουμε στην Ιστορία μας! Οφείλουμε να θυμούμαστε! Διότι αυτή είναι η ιστορία τούτου του τόπου!
Οι Ελληνες είπαν τότε εκείνες τις ημέρες ΟΧΙ, και αντιστάθηκαν σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή αλλά και στην προπαγάνδα που είχε κατακτήσει λαούς και χώρες στην Ευρώπη!
Το ερώτημα σήμερα είναι η δική μας στάση απέναντι σε τέτοιες τακτικές που προσπαθούν να αναβιώσουν φαντάσματα και πολιτικές μίσους και φανατισμού! Πόσο δυνατοί είμαστε ώστε να μπορέσουμε να αντισταθούμε στους κινδύνους της σύγχρονης εποχής;
Διαβάζοντας για την άνοδο της ακροδεξιάς απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, συνειδητοποιείς πως και πάλι η δική μας στάση θα πρέπει να είναι κατά πολύ διαφορετική, αντίθετη με τη ροή που δυστυχώς έχει πάρει το ποτάμι της σύγχρονης Ιστορίας.
Οι Ελληνες λένε ΟΧΙ και τότε και σήμερα!
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Ερώτημα. Τι είναι καλύτερο, να γράψεις ιστορία ή να σε γράψει η ιστορία. Σαφώς και θα μου πείτε το πρώτο. Εδώ τώρα υπάρχει και το μεγάλο θέμα. Η χώρα μας μέχρι και την εποχή εκείνη έγραφε ιστορία. Κάποιες γεννιές τώρα τελευταία μας γράφει η ιστορία και μάλιστα έχω την εντύπωση ότι αυτό γίνεται με μελανά γράμματα εκτός ελαχίστων περιπτώσεων. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, ο κάθε ένας μόνος και όλοι μαζί είναι να αποβάλουμε τη νοοτροπία του ωχαδερφισμού και τότε πιστεύω ότι θα αντιστρέψουμε τα πράγματα προς το καλύτερο ίσως για όλη την ανθρωπότητα όπως έκαναν και οι προγόνοι μας από αρχαιοτάτων χρόνων. Λυπάμαι που το λέω αλλά μου φαίνεται ότι αν μας βλέπουν από εκεί πάνω σήμερα θα ντρέπονται για λογαριασμό μας.