Κύριε διευθυντά,
«Σήμερα μιλάμε για φρεγάτες. Δεν είναι όμως, παρά οι απόγονοι των θωρηκτών “Ύδρα”, “Σπέτσαι” και “Ψαρά”, που ο Χαρίλαος Τρικούπης παρήγγειλε στα ναυπηγεία της Χάβρης.
Όταν, ήδη από το 1884, μια γαλλική ναυτική αποστολή συμμετείχε στην αναδιοργάνωση του ελληνικού ναυτικού, υπό τον Ναύαρχο Laurent Jospeh Lejeune.», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός από το Παρίσι, για την συμφωνία με την Γαλλία, όπου μετά τα 24 Rafale «παίρνει παραγγελία» και για τις φρεγάτες Belharra προκειμένου οι Γάλλοι να βγάλουν τα σπασμένα (με 10 δισ για αρχή) μετά την ακύρωση της παραγγελίας των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων Shortfin Barracuda από την Αυστραλία στο πλαίσιο της νέας συμφωνίας AUKUS. Βέβαια 9 χρόνια μετά απο την ιστορική συμφωνία του 1884 ο Τρικούπης αναφώνησε το φημιστό “Δυστυχώς επτωχεύσαμεν”.
Στη συζήτηση ο πρωθυπουργός, υπουργοί και κυβερνητικοί βουλευτές έκλιναν σε όλες τις πτώσεις το επίθετο «ιστορική». Οι μεγαλοστομίες περίσσεψαν. Θα αρκούσε το επιχείρημα ότι η ισχυρότερη στρατιωτικά χώρα της Ευρώπης, η Γαλλία, παρέχει μια έγγραφη διαβεβαίωση ότι θα συνδράμει την Ελλάδα, αν η επικράτειά της δεχτεί επίθεση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε στην προβολή των επιχειρημάτων, αλλά θέλησε να «εκβιάσει» την θετική ψήφο όλης της αντιπολίτευσης και, πρωτίστως, του ΣΥΡΙΖΑ και κατέληξε να καταλογίσει στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι «απόντες από το εθνικό μέτωπο».
Ο πρωθυπουργός υποκρίνεται. Δεν υπάρχει κανένα εθνικό μέτωπο. Υπάρχει μια αμυντική και οικονομική συμφωνία, που υπέγραψε η σημερινή κυβέρνηση. Ο κ. Τσίπρας λέει «όχι» και δεν πρωτοτυπεί. Το ίδιο έκανε κι ο κ. Μητσοτάκης πριν από λίγα χρόνια, όταν έλεγε «όχι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε «εθνική επιτυχία». Και εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι ήταν, αφού ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο δεν έθεσε κανένα βέτο στις ένταξιακές διαπραγματεύσεις της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως απειλούσε το 2019 αλλά τώρα υπερθεματίζει για την ένταξή της. Οσο ήταν στην αντιπολίτευση, ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήριζε εκείνη τη συμφωνία «κακή» και «εθνικά επιζήμια», διότι έπρεπε να πάρει την ψήφο των «μακεδονομάχων». Σήμερα, ως πρωθυπουργός έχει αλλάξει ρότα.
Να θυμίσω, ότι το 2019 ουσιαστικά εγκατέλειψε τη σχεδόν έτοιμη συμφωνία για τις φρεγάτες. Ο κύριος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε στη συνάντηση με τους Πολιτικούς Αρχηγούς ότι είναι ακριβή λύση και η διετής αυτή αναβολή είχε συνέπειες ως προς το χρόνο παράδοσης των φρεγατών και ως προς τη δυνατότητα αξιοποίησης του κενού αυτού από την Τουρκία που την είδαμε να εκδηλώνεται με την γνωστή επιθετική συμπεριφορά του 2020.
Κυρίως, όμως, οι παλινωδίες αυτές του πρωθυπουργού, η αποχή του από το συμφωνημένο πρόγραμμα στο οποίο είχαν καταλήξει οι Ένοπλες Δυνάμεις με τα θεσμικά τους όργανα, κατέληξαν σε προμήθειες που υπερβαίνουν τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, και κινδυνεύουν να εμπλέξουν τη χώρα σε μια κούρσα εξοπλισμών η οποία είναι άσχετη με την ανάγκη που έχουμε να υποστηρίζουμε αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις που να εξασφαλίζουν την αποτρεπτική δύναμη της χώρας μας.
Βέβαια ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα βρεθεί στην θέση του Χαρίλαου Τρικούπη 9 χρόνια μετά την παραγγελία στην Χάβρη όταν και αναφώνησε τον Δεκέμβριο του 1893 το περίφημο «Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν», διότι η χώρα μας είναι ηδη πτωχευμένη. Στις μέρες μας η ελληνική οικονομία θα πληρώσει τα σπασμένα με τουλάχιστον 10 δισεκατομμύρια ευρώ σε αυτό τον χορό των βουβαλιών του AUKUS όπου μάλλον θα πατηθεί από ότι φαίνεται ο Έλληνας φορολογούμενος.
Αν μάλιστα συμβεί ότι με τα Rafale όπου οι Γάλλοι δεν δεσμεύτηκαν σε καμία περίπτωση για ελληνική συμπαραγωγή προκειμένου κάποια χρήματα να περάσουν και από την Ελληνική οικονομία ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, τότε θα μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή δεκάδων ελληνικών εταιρειών, δημόσιων και ιδιωτικών αλλά κυρίως την απώλεια χιλιάδων άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας. Ακόμα και η Φιλανδία για αντίστοιχο πρόγραμμα προμήθειας τεσσάρων κορβετών φρεγατών πολλαπλών ρόλων αξίας 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ έχει απαιτήσει τουλάχιστον 50% εγχώρια συμμετοχή, η οποία αναμένεται να δημιουργήσει περισσότερες από χίλιες νέες θέσεις εργασίας.
Εμείς πανηγυρίζουμε για την αμυντική συνδρομή όταν και αν χρειαστεί έστω και αν η τελευταία φορά που συνέδραμαν οι Γάλλοι ήταν στη ναυμαχία του Ναυαρίνου το 1827! Και μάλιστα από τότε ως σήμερα αντιμετωπίσαμε κρίσεις και καταστροφές όπου χρειαζόμασταν τους συμμάχους μας. Μέχρι τότε τα ναυπηγεία της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά θα παραμείνουν αραχνιασμένα παρά τις πρόσφατες επενδύσεις που έγιναν, καθώς οι Γάλλοι ξεκαθάρισαν δια στόματος Μακρόν, ότι θα “χτίσουν” τις φρεγάτες στο ναυπηγείο της Λοριάν.
Με τη «βιαστική» συμφωνία με τους Γάλλους κινδυνεύει να χαθεί η οποία προστιθέμενη αξία στην Ελληνική οικονομία.
Αν οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες δεν ενταχθούν στη διεθνή εφοδιαστική αλυσίδα τόσο των ξένων ναυπηγείων όσο και των κατασκευαστών των συστημάτων όπλων τους, θα απωλέσουν τον αναγκαίο εξαγωγικό προσανατολισμό τους που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση τους, την συνέχιση των προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης και την δυνατότητα ανάσχεσης του brain drain. Ουδείς παραβλέπει ή υποτιμά την ανάγκη ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος. Όμως υπάρχει και ο εσωτερικός εχθρός της ανεργίας και της οικονομικής υποβάθμισης.
Επίσης η συμφωνία αυτή δεν συζητήθηκε σε κανένα Ευρωπαικό όργανο. Ο ισχυρισμός επομένως πως αποτελεί ευρωπαϊκό κεκτημένο πρόκειται για πολιτική αρλούμπα. Μεγάλος απών η Γερμανία που είναι σθεναρός υποστηρικτής διαχρονικά των τουρκικών συμφερόντων, λόγω της σημαντικής οικονομικής τους σχέσης. Όλοι θυμόμαστε τους Γάλλους αξιωματούχους να ισχυρίζονται ότι θα υποστήριζαν τις ελληνικές θέσεις στις μνημονιακές διαπραγματεύσεις και στο τέλος να υποκύπτουν βελούδινα στην επιβολή του Βερολίνου. Και πάνω απο όλους οι Αμερικανοί οι οποίοι επέβαλλαν την συμφωνία οι οποίοι θα προστατέψουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα που πάντα περιλαμβάνει τη συνοχή του ΝΑΤΟ και παρά τις κατά καιρούς διαφωνίες τους τη καλή σχέση με τη Τουρκία.
Υπάρχει και άλλο πρόβλημα που το επισήμανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Και είναι το εξής, όπως διατυπώθηκε σε σχετική δήλωσή του:
«Μέσα στον δίκαιο ενθουσιασμό ας μη μας διαφύγει ότι η ρήτρα αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής του άρθρου 2 της συμφωνίας προβλέπει την ενεργοποίησή της εάν τα μέρη «διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας ενός από τα δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».Όμως η υφαλοκρηπίδα, ακόμη και μετά την οριοθέτησή της και η ΑΟΖ ακόμη και μετά την ανακήρυξη και οριοθέτησή της δεν συνιστούν «επικράτεια» στην οποία ασκείται εθνική κυριαρχία, αλλά ζώνες στις οποίες ασκούνται ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα. Δεν είμαι οπαδός του μαξιμαλισμού, αλλά ίσως υπάρχει περιθώριο για διευκρίνιση έστω με τη μορφή δήλωσης ή επιστολής».
Εύστοχη επισήμανση. Πάντως η απάντηση είναι «όχι». Με βάση την Συμφωνία, η Γαλλία δεν θα εμπλακεί αποτρεπτικά, αν η Τουρκία αγνοήσει επιθετικά κάποια κυριαρχικά μας δικαιώματα. Θα το πράξει-τέλος πάντων υποχρεούται από την Συμφωνία- αν η Ελλάδα τελούσα εν δικαίω αντιδράσει έμπρακτα (π.χ. παρεμπόδιση ή απώθηση του Oruc Reis) και προκληθεί θερμό επεισόδιο.
Νέο σκηνικό, λοιπόν, στα ελληνοτουρκικά. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αποτελέσουν μέρος του σκηνικού αυτού, τυχόν απαράδεκτες υποχωρήσεις πού απέχουν παρασάγγας από έναν δημιουργικό συμβιβασμό…
Όταν ο Γκορμπατσόφ συνειδητοποίησε ότι η Σοβιετική Ένωση πέραν των άλλων λόγων καταρρέει και από τον εξοπλιστικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ, μίλησε για την ανάγκη επαρκούς άμυνας. Ήταν όμως πολύ αργά.Η υπεροπλία, ακόμα και η ισοδυναμία απέναντι στην Τουρκία δεν είναι εφικτή για πολλούς λόγους. Άλλα είναι τα «όπλα» μας , κυρίως πολιτικά και διπλωματικά. Το ερώτημα για την αμυντική επάρκεια επανέρχεται κάθε φορά- όπως τώρα- που έχουμε νέους εξοπλισμούς , πάντοτε συνοδεία της επίκλησης του τουρκικού κινδύνου. Το πρόβλημα με τους εξοπλισμούς δεν είναι μόνο ότι κατά κανόνα και όχι μόνο στην χώρα μας συνδέονται με αδιαφανείς διαδικασίες και σκάνδαλα.
Είναι η ασάφεια και ελαστικότητα που τους συνοδεύει ως προς το που τοποθετείται ο πήχυς της επάρκειας. Και κυρίως αν η άμυνα και κατ’ επέκταση οι αναγκαίοι εξοπλισμοί αποτελούν μέρος μιας εθνικής στρατηγικής επίλυσης των διαφορών μας με την Τουρκία με διάλογο, διαπραγμάτευση και τελικά, αν αυτή η οδός δεν τελεσφορήσει, με προσφυγή στην Χάγη. Αν δεν αποτελούν υποστήριγμα αυτής της στρατηγικής αλλά αυτονομημένο ουσιαστικά παράγοντα, τότε ό,τι και να ισχυρίζεται η κυβέρνηση, η χώρα οδηγείται σε αλλεπάλληλες κούρσες εξοπλισμών και αγορές του αιώνα.Επιβεβαιώνεται έτσι ο Χένρι Κίσσιγκερ στην διαπίστωση «όταν δεν λύνεις προβλήματα, αγοράζεις όπλα».
Για να αγοράσεις όπλα δεν αρκούν οι πάντοτε θετικές εισηγήσεις των στρατιωτικών(με την επιρροή που ασκούν επάνω τους οι πολεμικές βιομηχανίες), χρειάζεται και μία κοινή γνώμη πεισμένη οτι η άμυνα δεν συνοδεύει την διπλωματία αλλά προηγείται αυτής αν δεν την υποκαθιστά.
Όσο η κυβέρνηση και γενικότερα οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν παίρνουν πρωτοβουλίες διαλόγου και δρομολόγησης ενός οδικού χάρτη προς την Χάγη, η ελληνική κοινή γνώμη θα φτάνει στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι παρά το υπέρογκο χρέος και τις πιεστικές κοινωνικές και αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας, παρα ταύτα οι υπερεξοπλισμοί αποτελούν μονόδρομο.
Τα ΜΜΕ ανακαλύπτοντας συνεχώς «μια νέα τουρκική πρόκληση», στοιβάζοντας υπαρκτές και ανύπαρκτες τουρκικές απειλές και μεγεθύνοντας τες, συμβάλλουν σε ένα κλίμα ανησυχίας και ανοχής προς μια καινούργια κούρσα εξοπλισμών. Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Δείτε την αλυσίδα. Δεν φτάνει ο εκσυγχρονισμός των F 16, αγοράζουμε 18 αεροπλάνα Rafale με το αιτιολογικό ότι είναι απαραίτητα στον βαθμό που δεν θα αγοράσουμε φρεγάτες, στην συνέχεια αγοράζουμε φρεγάτες , παράλληλα για τις ανάγκες μας μέχρι την κατασκευή τους, αγοράζουμε κορβέτες και 6 επιπλέον Rafale ως bonus για να επισφραγιστεί η ελληνογαλλική συμφωνία ενώ σειρά παίρνουν οι Αμερικανοί με τα F 35. Και ουκ έστιν τέλος γιατί η Τουρκία θα προχωρήσει σε νέες αγορές και ούτω καθεξής.
Είναι φανερό ότι τα πάντα μαζί και η ελληνογαλλική αμυντική Συμφωνία υποτάσσονται σε μια πολιτική αντιμετώπισης της Τουρκίας με τρόπο αδιέξοδο. Αποκτά δε αυτή η Συμφωνία μαζί με άλλες κινήσεις πχ της διαμόρφωσης αξόνων φαντασιακές διαστάσεις στην κοινή γνώμη ,η οποία ωθείται να πιστέψει ότι στο πλαίσιο της ρήτρας αμοιβαίας συνδρομής έχουμε εξασφαλίσει την στρατιωτική προστασία της Γαλλίας. Φοβάμαι ότι είναι πιο πιθανό να δούμε Έλληνες φαντάρους στην ζώνη Σαχέλ – υποχρέωση που αναλάβαμε με την Συμφωνία ως μη οφείλαμε γιατί βρίσκεται μακράν της γαλλικής επικράτειας- παρά τον γαλλικό στόλο να εμπλέκεται στο Αιγαίο. Ότι η Ελλάδα δεν αποτέλεσε ποτέ αποικιακή δύναμη, ότι η δική μας η διασπορά ήταν πάντοτε σε σχέσεις συνύπαρξης, όχι κυριαρχίας, με τις τοπικές κοινωνίες. Για τον λόγο αυτό, δεν έχουμε ποτέ εμπλακεί σε θέατρα συγκρούσεων χωρίς απόφαση διεθνούς οργανισμού. Ακόμα και εκεί που υπήρχε απόφαση διεθνούς οργανισμού, ακριβώς επειδή είμαστε φιλειρηνική δύναμη, δεν στέλνουμε μάχιμες μονάδες, αλλά μονάδες υποστήριξης, γιατρούς, μηχανικούς, επιτελικά στελέχη.
Εδώ, σε συνδυασμό και με την αποστολή στρατευμάτων στη Σαουδική Αραβία, όπου εμπλεκόμαστε για πρώτη φορά σε μια ενδοαραβική σύγκρουση, σιιτών, σουνιτών, σε ένα πόλεμο άσχημο, που έχει θύματα κυρίως μικρά παιδιά, ανατρέπουμε αυτή τη σταθερά της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Επίσης να μην ξεχνάμε ότι η Γαλλία έχει μια βαριά αποικιακή παράδοση που την ανανέωσε με την δήλωση περί Μεσογείου ως mare nostrum.
Οι οπαδοί του «Ελλάς Γαλλία Συμμαχία» ας έχουν υπόψη τους την συνολική εικόνα και όχι μόνο την αντιτουρκική στάση του Προέδρου Μακρόν που γίνεται και για εσωτερικούς λόγους πιεζόμενος από την αντιμουσουλμανική υστερία της Λεπέν.
Και σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει περίπτωση να δεσμευτεί η Γαλλία – και οιοσδήποτε άλλος – οτι θα ενεργήσει πέραν των 6 μιλίων που είναι τα χωρικά μας ύδατα για την υπεράσπιση μη ανακηρυγμένων ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας.
Πέραν, δηλαδή, της εθνικής κυριαρχίας σε στεριά, θάλασσα και αέρα, αυτό που στη συμφωνία ορίζεται ως επικράτεια. Επίσης η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης δεν προσθέτει τίποτε στην ήδη ισχύουσα αντίστοιχη ρήτρα της Συνθήκης της Λισαβώνας για την Ευρωπαϊκή Ένωση (άρθρο 42, §7). Η τελευταία θεσπίζει την υποχρέωση όλων των κρατών μελών να παράσχουν τέτοια συνδρομή «με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους». Δηλαδή και στρατιωτικά. Άρα, άνθρακες ο θησαυρός; Όχι, η αμυντική Συμφωνία με την Γαλλία, ενισχύει πολιτικά σε ένα βαθμό την χώρα μας. Δεν της λύνει όμως τα προβλήματα, δεν την απαλλάσσει από την βασική της υποχρέωση να επιλύσει με ειρηνικό τρόπο και διάλογο τα προβλήματα που έχει με τον δύσκολο γείτονα.
Το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεών μας πρέπει να εξασφαλίζει ισορροπία δυνάμεων, όχι υπεροπλία, όχι εμπλοκή σε ένα κυνήγι εξοπλισμών, για τον απλό λόγο ότι η Τουρκία έχει μεγαλύτερο οικονομικό βάθος από τη χώρα μας. Όταν ήρθε ο Πρόεδρος Ερντογάν στην εξουσία, η σχέση του εθνικού πλούτου των δύο χωρών ήταν ένα προς ενάμισι, δηλαδή μισή φορά ήταν πλουσιότερη η Τουρκία από εμάς. Ήδη είναι 1 προς 4. Το 2050 θα είναι μία από τις 10 μεγαλύτερες οικονομίες. Η αγορά των Rafale, οι εξαγγελίες για αγορά μοίρας F-35, επιβαρύνουν υπέρμετρα και εκτός σχεδιασμού τον αμυντικό προϋπολογισμό και οι Belharra θα παραδοθούν το 2025. Τι θα γίνει στο ενδιάμεσο, απέναντι στην κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας; Το σημαντικότερο, η Τουρκία δεν έχει μόνο αυτή τη στιγμή πλεονέκτημα απέναντι στη χώρα μας λόγω του βάθους της οικονομίας της, αλλά και λόγω του ότι έχει αξιοποιήσει την αμυντική της βιομηχανία. Πάλι, όταν ήρθε ο Ερντογάν στην εξουσία μόνο το ένα τέταρτο από τις ανάγκες των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων εξυπηρετούνταν από την εγχώρια βιομηχανία. Αυτό το ποσοστό ήδη ξεπερνά το 75% και σε αρκετούς τομείς, η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει τεχνολογία αιχμής, ανταγωνιστική διεθνώς, ειδικά στα drones, τα περίφημα αυτά Bayraktar. Αντίθετα, εμείς, έχουμε παραμελήσει όπως προανέφερα την εθνική αμυντική βιομηχανία.
Και τέλος πάντων αν οι εξοπλισμοί ήταν το κύριο στην άμυνα μιας χώρας έπρεπε οι Αμερικάνοι να μη χάνουν, αλλά να κερδίζουν παντού. Αλλά η Ιστορία διδάσκει αλλιώς. Η δε Σοβιετική ένωση κατέρρευσε λόγω της κούρσας εξοπλισμών. Εμείς καλούμαστε λοιπόν να μπούμε σε μιά κούρσα εξοπλισμών ενώ είμαστε χρεωμένοι 340 δισ. (η 208% του ΑΕΠ), και με ένα απο τα χειρότερα επιχειρηματικά περιβάλλοντα παγκοσμίως με χιλιάδες Ελληνικές επιχειρήσεις να εγκαταλείπουν τη Βόρεια Ελλάδα και εδρεύουν σε γειτονικές χώρες των Βαλκανίων και στη Τουρκία! Την ίδια στιγμή ενώ η μεσαία μας τάξη έχει ισοπεδωθεί, τα μεγάλα πολιτικά μας κόμματα ειναι χρεωκοπημένα και το πολιτικό μας σύστημα υποτελές, διεφθαρμένο και τελειωμένο αγοράζουμε εξοπλισμούς για να αμυνθούμε απο μία χώρα με την οποία ανήκουμε στην ίδια συμμαχία! Ο κύριος δε υποστηρικτής αυτής της χώρας είναι η μεγάλη δύναμη της οικονομικής ένωσης στην οποία ανήκουμε (Γερμανία) η οποία επιβάλλει τη ταπεινωτική, επιζήμια και λάθος, κατά δική τους ομολογία, μνημονιακή πολιτική την οποία εμείς πιστά τηρούμε! Δηλαδή μιλάμε για το απόλυτο θέατρο του παραλόγου! Κατά τα άλλα άμα κοιτάτε τα προπαγανδιστικά ΜΜΕ πάμε απο επιτυχία σε επιτυχία ενώ η χώρα καίγεται, πλημμυρίζει και έχουμε τη δεύτερη μεγαλύτερη ανεργία νέων και ο δευτερο μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων απο τη πανδημία ανα πληθυσμό στην Ευρώπη.
Εθελοτυφλούμε και αρνούμαστε να πούμε αυτήν την αλήθεια που είπε ο Τρικούπης το 1893 και να να ανασυγκροτήσουμε την οικονομία της χώρας βάσει ενός στέρεου παραγωγικού μοντέλου που δε βασίζεται κατα 70% στον καταναλωτισμό όπως σήμερα. Μόνο με μιά ισχυρή οικονομία και θα μπορέσουμε να κάνουμε ισχυρή εξωτερική πολιτική, γιατί όσες φρεγάτες και να αγοράσεις όταν ο αντίπαλος σου και οι σύμμαχοι σου γνωρίζουν ότι είσαι χρεωκοπημένος και ο δημόσιος σου πλούτος είναι ενέχυρο μέχρι το 2099 τότε μόνο φόβο, εκτίμηση και σεβασμό δεν προκαλείς.
Χάρης Μπίσιας
Καλογραμμένο και με πλήθος πληροφοριών το άρθρο σας κύριε Μπίσια!
Η επιθετικότητα και αρπακτικότητα της Τουρκικής ηγεσίας τροφοδοτεί τους εξοπλισμούς στην περιοχή και στην χώρα μας!
Οι εξοπλισμοί, από ένα σημείο και πέρα, αποκτούν δική τους δυναμική, διαταράσσουν την ισορροπία γνώσης και δύναμης (εξοπλισμοί) με αποτέλεσμα τον πόλεμο!
Η Τουρκία θέλει,πάση θυσία, πόλεμο με την Ελλάδα.Και βέβαια έτσι θα αναβαπτίσει την εχθρότητα της Τουρκίας με την χώρα μας για άλλα διακόσια χρόνια!
Η Ελλάδα τι πρέπει να κάνει στην περίπτωση αυτή;;
Αν βέβαια, λόγω του βάρους των εξοπλισμών, δεν θέλει να χρεοκοπήσει ξανά, ας αξιοποιήσει τους υδρογονάνθρακες που διαθέτει στην νότια Κρήτη!
Γεια σου Μιχάλη, σχεδόν όλοι οι ειδικοί, αλλά και ο κοινός νους, λένε πως η αγορά των φρεγατών και η αμυντική συμφωνία κάνουν έναν πόλεμο με την Τουρκία σημαντικά πιο απίθανο. Πάντα είναι ο πιο δυνατός που προκαλεί έναν πόλεμο απέναντι σε έναν πιο αδύνατο. Η Ελλάδα κατάλληλα εξοπλισμένη και με την Γαλλία στο πλευρό της δεν είναι πια πιο αδύνατη από την Τουρκία και έτσι η Τουρκία δεν θα ρισκάρει έναν πόλεμο που μάλλον θα έφερνε την δικιά της καταστροφή. Μην ξεχνάμε και την συμφωνία με την Αμερική και με την Αίγυπτο. Η ελληνική κυβέρνηση πιστεύω αντέδρασε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην τουρκική επεκτατική προκλητικότητα.
Γιώργο σε χαιρετώ!Η χώρα μας έπραξε σωστά νομίζω για την συμφωνία με την Γαλλία!
Ομοίως για την συμφωνία με την Αίγυπτο τα ΗΑΕ!
Με την Αμερική έχω επιφυλάξεις γιατί η ΗΠΑ έχουν ως βασικό εχθρό την Ρωσία!
Οι καλές σχέσεις μας με την Ρωσία είναι προς όφελος της χώρας μας και αποτελούν ένα είδος σεβασμού προς την ιστορία της χώρας αυτής!
Αγαπητέ κύριε Πατσουράκη ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Διαφωνώ οτι η Τουρκία θέλει ενα πόλεμο με την Ελλάδα, μια χώρα σύμμαχο στο ΝΑΤΟ και μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης. Πρώτα συνειδητοποιεί την ισχύ των ΗΠΑ και δεύτερον δεν θέλει να διακινδυνεύσει τη σχέση της με την Γερμανία. Το πιο πιθανόν είναι ενα θερμό επεισόδιο το οποίο θα έχει το ζητούμενο αποτέλεσμα για τις ΗΠΑ και την Γερμανία, που είναι η συνεκμεταλλευση του Αιγαίου. Μετά ναι συμφωνώ οτι τα κέρδη των υδρογονανθράκων δεν θα πάνε στην παιδεία στην υγεία και στην ευημερία του ελληνικού λαού αλλά στις δικές τους τράπεζες και πολυεθνικές.
Κύριε Μπίσια τα καταφέρατε! Αρκετοί αξιόλογοι συμπολίτες συμμετέχουν,με βάση το κείμενο σας,σε διάλογο για σημαντικά θέματα!
Αν απόρροια θερμού επεισοδίου όπως γράφετε, θα είναι να χάσει η Ελλάδα κάποια νησιά τότε τι θα πούμε; Ήταν ένα θερμό επεισόδιο και πέρασε!
Κύριε Μπίσια,αν η Τουρκία άρει την απειλή πολέμου, πάψει να εκβιάζει και απειλεί την Κύπρο και αναζητήσει λύσεις στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου τότε ναι να συνεργαστούμε σε όποια πεδία θέλουν!
Εγώ ως Έλληνας πολίτης θέλω να μοιράζομαι με τους γείτονες μια εγκάρδια καλημέρα! Αλλά δυστυχώς η Τουρκία επιδιώκει πόλεμο με την Ελλάδα.
Όσο αφορά τα κέρδη από υδρογονάνθρακες εναπόκειται στην ελληνική κυβέρνηση να τα αξιοποιήσει όπως νομίζει!
Εγώ απλώς έχω αγωνία να μην χρεοκοπήσουμε για δεύτερη φορά!
Κύριε Πατσουράκη συμφωνούμε οτι η Τουρκία εχει γίνει ακρως προκλητική. Ομως έχετε αναρωτηθεί γιατί επι κυβέρνησης Συριζα δεν ηταν τόσο προκλητικοί, δεν έκανα βόλτες στο Αιγαίο και δεν έκανα την Αγιά Σοφιά τζαμί. Μάλιστα ο κ. Αποστολάκης, σαν υπουργός Αμυνας τότε έλεγε ότι οι Τούρκοι δεν θα έμπαιναν σε έναν ευρύ πόλεμο. Έλεγε: «Οι προθέσεις της Τουρκίας είναι να μας σύρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με όλα τα θέματα. Αν θα το κάνει με θερμό επεισόδιο, με την πίεση που εξασκεί τώρα, ή κάποιο άλλο τρόπο δεν ξέρω. Ξέρω καλά όμως ότι ούτε εκείνοι θέλουν να έρθουμε σε πολεμική σύγκρουση. Δεν βολεύει κανέναν η σύγκρουση.” Διαφωνώ σε πολλά με τον Αποστολάκη, τον οποίο και ο Μητσοτάκης ήθελε υπουργό, αλλ σε αυτό συμφωνώ. Γαβγίζει δηλαδή ο Τούρκος αλλά ξέρει τα όρια του.
Δηλαδή λάθος έκανε η κυβέρνηση που αγόρασε τις φρεγάτες και που έκλεισε την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία; Αυτό νομίζω πως μπορεί να απαντηθεί καθαρά με ένα ναι ή με ένα όχι. Μετά από αυτό το φλύαρο κείμενο δεν ξέρουμε την απάντηση του κ. Μπίσια. Σχεδόν όλοι οι ειδικοί πάντως και τα δύο τρίτα του ελληνικού λαού πιστεύουν πως όχι. Αξιοσημείωτο πως ο ΣΥΡΙΖΑ και οι οπαδοί του πιστεύουν πως ναι, κάτι σαν να μας λέει αυτό.
Διαισθάνομαι μια οργή στο σχόλιο σας. Δεν χρειάζεται. Προφανέστατα είμαι εναντίον της συμφωνίας για τους λόγους που έθεσα στο άρθρο και όχι δεν είμαι μέλος η ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως θα ντρεπόμουνα να ημουν οπαδός της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ για πάλι προφανέστατους λόγους.
Πως προτείνετε να αντιμετωπίζει η Ελλάδα την τουρκική επιθετική επεκτατική προκλητικότητα που χωρίς καμία αμφιβολία υπάρχει;
Οργή, ίσως, με αγγίζει αρνητικά η άποψη πως όλοι θέλουν το κακό της Ελλάδας και πως κανένας δεν είναι με το μέρος μας, ενώ μάλλον το αντίθετο ισχύει.
Κύριε Κιαγιά η χώρα διπλασίασε το μέγεθος της με διπλωματία επί Βενιζέλου και σε πιό αντίξοες συνθήκες. Εννοώ λοιπόν οτι η διπλωματία είναι τεράστιο όπλο. Πέρα τούτου συμφωνώ οτι η χώρα χρειάζεται άμυνα αλλά η κούρσα εξοπλισμών πιστεύω οτι θα μας στοιχίσει στο μέλλον και δεν θα μας κάνει πιο δυνατούς τώρα. Τα υποβρύχια θα παραδοθούν το 2025 και πιστεύω οτι ο Μακρόν και ο Ερντογάν πολύ πιθανον να μην κυβερνούν τότε, αλλά οι Αμερικανοί ακόμα θα είναι υπερδύναμη και αυτό ουσιαστικά πρέπει να διαχειριστούμε σωστά για να μπορούμε να διαχειριστούμε μιά δύσκολη γείτονα.
Η σημερινή κυβέρνηση κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια με άριστη διπλωματία να δημιουργήσει πολλές και πολύ σημαντικές αμυντικές συμμαχίες, κατάφερε επίσης να αναγνωριστεί η Τουρκία παγκοσμίως ως ο ταραξίας της περιοχής. Παραδέχεστε πως η χώρα χρειάζεται άμυνα αλλά δεν μας λέτε που ακριβώς τελειώνει αυτή η ανάγκη και που αρχίσει μια κούρσα χωρίς νόημα. Να μας λέτε πως φταίει η πολιτική Μητσοτάκη που έγινε η Αγιά Σοφιά τζαμί και πως φταίει επίσης για την αυξημένη τουρκική προκλητικότητα, είναι απλά αστείο.
Αγαπητέ κύριε Πατσουράκη ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Διαφωνώ οτι η Τουρκία ψάχνει πόλεμο, γιατί καταλαβαίνει την ισχύ των ΗΠΑ. Βλέπω ως πιο πιθανόν ένα θερμό επεισόδιο το οποίο θα οδηγήσει σε αυτό που πραγματικά θελουν η Αμερική και η Γερμανία που είναι η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου στα διεθνή ύδατα. Δεν ξέρω ποιά θα είναι τα δικά μας οφέλη απο μιά τέτοια συμφωνία αλλά πάντως δεν πρόκειται να ξεπληρώσουν τα 340 δισ. που χρωστάμε. Οσο για τους υδρογονάνθρακες δεν γνωρίζουμε πότε θα αρχίσουν οι γεωτρήσεις και δεν μπορούμε να βασιστούμε σε αυτούς εφόσον την κερδοφορία θα την ελέγχουν ξένα συμφέροντα.
Το άρθρο του κ. Μοισία νομίζω ότι βάζει τη μπίλια στη θέση της.
Η διαδικασία των εξοπλιστικών προγραμματων ειναι… εανεη!
Επιβαρυνει τους λαούς ένθεν και ένθεν του Αιγαίου.
Η συμφωνία είναι μια νέα κίνηση υποταγής στους μεγάλους παιχτες των εξοπλισμών.
Δεν είδαμε ποτε την Ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Την έχουμε πληρως διαλυσει.
Τα ναυπηγεία μας αραγνιαζουν. Ο κόσμος δεν έχει δουλειά εκεί πια.
Δεν απαιτουμε να συμμετάσχουμε και να… μάθουμε..
Ενδιαφέρει το προσκαιρο.
Ενδιαφέρει να εξασφαλίσουμε οι καρέκλες
Ενδιαφέρει τα αφεντικά να’ναι καλά για ναμαστε και μείς στα πραματα να τους υπερετουμε.
Δηλαδή το ένα χέρι νίκες το αλλο!
Κ. Μοισία συγχαρητήρια διπλα γιατί από την ανάγνωση τη γραφή τις πληροφοριες και τα επιχειρήματα δεν φαίνεστε και… κρυπτοκομμουνιστης για να κατηγορηθειτε!
Μα ουτε και συνοδοιπορος!
Είστε αντικειμενικός και μπράβο σας!!!
Ευχαριστώ κύριε Καλογεράκη για το θετικό σχόλιο σας και συμφωνούμε ότι η χώρα χρειάζεται άμυνα και βιομηχανία και συμφωνίες που να δημιουργούν θέσεις εργασίας. Η πολιτική αυτή σωστά επισημένετε είναι επιβολή του Αμερικανικού κεφαλαίου χωρίς οικονομικά οφέλη για τη χώρα. Και αυτό αποτελεί όπως το είπατε υποταγή και επομένως ενδειξη αδυναμίας. Οπως ανέφερα και στο άρθρο χρειάζόμαστε ενα καινούργιο παραγωγικό μοντέλο και μια ισχυρή οικονομία για να μπορέσουμε να κάνουμε συμφωνίες ευεργετικές για την ευημερία του ελληνικού λαού.
Το άρθρο του κ. Μοισία νομίζω ότι βάζει τη μπίλια στη θέση της.
Η διαδικασία των εξοπλιστικών προγραμματων ειναι… εανεη!
Επιβαρυνει τους λαούς ένθεν και ένθεν του Αιγαίου.
Η συμφωνία είναι μια νέα κίνηση υποταγής στους μεγάλους παιχτες των εξοπλισμών.
Δεν είδαμε ποτε την Ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Την έχουμε πληρως διαλυσει.
Τα ναυπηγεία μας αραγνιαζουν. Ο κόσμος δεν έχει δουλειά εκεί πια.
Δεν απαιτουμε να συμμετάσχουμε και να… μάθουμε..
Ενδιαφέρει το προσκαιρο.
Ενδιαφέρει να εξασφαλίσουμε οι καρέκλες
Ενδιαφέρει τα αφεντικά να’ναι καλά για ναμαστε και μείς στα πραματα να τους υπερετουμε.
Δηλαδή το ένα χέρι νίκες το αλλο!
Κ. Μοισία συγχαρητήρια διπλα γιατί από την ανάγνωση τη γραφή τις πληροφοριες και τα επιχειρήματα δεν φαίνεστε και… κρυπτοκομμουνιστης για να κατηγορηθειτε!
Μα ουτε και συνοδοιπορος!
Είστε αντικειμενικός και μπράβο σας!!!
Αξιότιμε κύριε,προσπάθησα με όσες δυνάμεις διαθέτω να ακολουθήσω τον ειρμό του κειμένου σας και ομολογώ δυσκολεύτηκα με τα ιστορικά “σάλτα μορτάλε” που προκύπτουν από συγκρίσεις και παραθέσεις γεγονότων που ουδόλως επηρεάζουν την σημερινή πραγματικότητα.Ειδικά τον αείμνηστο Χ.Τρικούπη τον ανασύρουμε από τα βάθη της ιστορίας με τις άμαξες και τα κάρα και τον προσαρμόζουμε στην πυρηνική-ηλεκτρονική εποχή ως επιχείρημα δια πάσαν νόσον…Εν τω μεταξύ η Ελλάς και ο πλανήτης δεν έχουν καμμία σχέση με τις τότε επικρατούσες συνθήκες ,ούτε σφαίρες επιρροής και οι κυρίαρχες δυνάμεις είναι ίδιες.Αυτά για έναν πολιτικό που πράγματι προσπάθησε να φανεί χρήσιμος στον τόπο.Ξεκινώντας από αυτά που συμφωνούμε θα έλεγα οτι δεν υπάρχει εχέφρων ΄Ελλην πολίτης που θα επιθυμούσε ένα ράλλυ εξοπολισμών με την Τουρκία.Είναι αδιέξοδο, δεν οδηγεί πουθενά και η χώρα μας δεν το θέλει και δεν το αντέχει.Επίσης στο πρόγραμμα εξοπλισμών η συμμετοχή της ΕΑΒ, ΕΒΟ και των ναυπηγίων μας θα πρέπει να είναι η κατά το δυνατόν μεγαλύτερη και να έχει μεγάλα τμήματα συμπαραγωγής,ώστε να επιτευχεί η αναβάθμιση και η ανταγωνιστικότητα τους.Θα τα δούμε στην πράξη ,Κυριακή κοντή γιορτή,τα πολλά λόγια εκ των προτέρω είναι φτώχια ,ομιλούμε περί ενός οφθαλμοφανούς πρακτικού ζητήματος, όπου θα αξιολογηθεί ο βαθμός επιτυχίας του εν λόγω εθνικού στόχου.Στα ελληνοτουρκικά οι νοήμονες πολίτες πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρξει συμπεφωνημένη λύση με την Τουρκία στις αρχές του διεθνούς δικαίου,η προσφυγή στην Χάγη. Γνωρίζετε ότι για το τελευταίο πρέπει να υπάρξει συμφωνία και των δύο μερών πράγμα που μέχρις στιγμής η γειτονική μας χώρα δεν το θέλει διότι πιστεύει ότι με την απειλή χρήση βίας θα πετύχει την φιλανδοποίηση της χώρας μας.Το βαθύ κράτος της Τουρκίας μας θεωρεί “λάθος της ιστορίας” ,ότι πρέπει να τους ακούμε και να τους συμβουλευόμαστε στα πάντα και ότι εν κατακλείδι είμαστε ένα περίπου περιττό κράτος που το ίδρυσαν οι Βρετανοί για να εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.Η Τουρκία μετά το 1974 “μύρισε αίμα”,ίδρυσε την στρατιά του Αιγαίου, έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας εκβιάζοντας την ανοχή των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ και έθεσε σαν μακροπρόθεσμο στόχο αυτό που σήμερα μας παρουσιάζεται ως “γαλάζια πατρίδα”.Σε συνέδριο του ΝΑΤΟ ο Ντεμιρέλ άφησε άφωνους του πάντες όταν είπε στους αμερικανούς,οι οποίοι επισήμαναν ότι έχει παράλογες απαιτήσεις :”Αφού μας έχετε ανάγκη θα πρέπει να έχετε ανοχή και να πληρώνετε τους λογαριασμούς μας”……Με αυτό το υπόβαθρο αντιλήψεων “πιάσε το αυγό και κούρευτο” που λέει και ο λαός μας. Οι μη επαϊοντες δεν γνωρίζουν ότι ο Ντεμιρέλ είχει δεχτεί να συζητήσει το θέμα της Χάγης με τον Κων/νο Καραμανλή αλλά έκανε πίσω κατόπιν “ωριμοτέρων σκέψεων” που του επέβαλλε το βαθύ μα πάρα πολύ βαθύ τουρκικό κράτος.Τούτων δοθέντων και προς αποφυγήν λύσεων τύπου Πενταδάκτυλου τα εξοπλιστικά προγράμματα και οι συμφωνίες είναι ενταγμένες στην στρατηγική: Η στρατικοποίηση,το casus belli και γενικώτερα η απειλή χρήσης βίας είναι ατελέσφορες,δεν οδηγούν πουθενά σε απομονώνουν στην περιοχή ,επομένως έλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων να βρούμε μια ειρηνική και μόνιμη λύση στην βάση του διεθνούς δικαίου,παραμερίζοντας τον νόμο της ζούγκλας. Στο πλαίσιο αυτό θεωρώ το Ελλάς-Γαλλία συμμαχία σημαντικό όπως και το πολύ πρόσφατο Ελλάς-ΗΠΑ συμμαχία,Ελλάς-Αίγυπτος συμμαχία,Ελλάς-Ισραήλ συμμαχία,Ελλάς χώρες του κόλπου συμμαχία και το αυτονόητο Ελλάς-Κύπρος συμμαχία.΄Οπως επίσης τα “ανοίγματα” στις γειτονικές χώρες της Αφρικής καθώς και στην ανερχόμενη και σημαντική δύναμη Ινδία.Αν όλα αυτά προκαλέσουν δεύτερες λογικές σκέψεις στους ισλαμοσουλτάνους της Άγκυρας και τους χατζαροφόρους του Μπαχτσελί μένει να το δούμε.Η χώρα μας οφείλει να κάνει “τα μαθήματα της” και να κλείσει τα αυτιά της στους αφελείς αιθεροβάμονες.Η σύγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών με τις συμφωνίες που συνομολογούνται αυτήν την περίοδο είναι λάθος δεν αφορούν το ίδιο πράγμα.Η συμφωνία των Πρεσπών αφορά στον έλεγχο των Βαλκανίων από την δύση και στην ελαχιστοποίηση της επιρροής της Ρωσίας στην περιοχή(βλέπε και βάση Αλεξανδρούπολης).Το ότι η ιστορία επιφύλαξε σ΄ένα “αριστερό” κόμμα την ευθύνη να ανοίξει στους βόρειους γείτονες μας την πόρτα στον οργανισμό των “φονιάδων των λαών” του ΝΑΤΟ,το λές και ειρωνία της μοίρας. Η πατρίδα μας μετά την υπογραφή της συμφωνίας δεν μπορούσε να αθετήσει την υπογραφή της αν θέλει να υπολογίζεται ως σοβαρό κράτος.Μπορεί να προσπαθήσει να βελτιώσει σημαντικά τμήματα της όπως π.χ. το θέμα που αφορά στις εμπορικές ετικέτες των Μακεδονικών μας προϊόντων και να φροντίσει να ξεριζώσει πάραυτα κάθε αλυτρωτική προπαγάνδα ,η οποία μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλευσης από “καλοθελητές” στην περιοχή.Η ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ είναι μια άλλη ιστορία,η διαστροφική μεταχείρηση της ιστορίας φέρνει προβλήματα και με άλλους γείτονες(βλέπε Βουλγαρία) και ούτως η άλλως οι αμερικανοί “κάνανε την δουλειά τους” με την ένταξη στο ΝΑΤΟ ,για τα υπόλοιπα έχει ο Θεός….Η ιστορία μπορεί να στεναχωρήσει λίγο τους φίλους μας τους Γερμανούς,οι οποίοι ετοιμάζονται να κάνουν πάρτυ στις παραποτάμιες μπίζνες,κατεβαίνοντας με τον πολυπληθή στόλο των ποταμόπλοιων τους μέχρι την Θεσ/νίκη,αποκτώντας σημαντικότατο πλεονέκτημα στις μεταφορές ,συρικνώνοντας της Ελληνικές κλπ.Βαλκανικές μεταφορικές εταιρείες που κινούνται με φορτηγά αυτοκίνητα.Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τους να μοιράζουν βραβεία προς τους εξυπηρετούντες ιθαγενείς εξακολουθεί να παραμένει ένα αβέβαιο εγχείρημα.Τέλος το θέμα του “όχι” από την αξιωματική αντιπολίτευση στην συμφωνία με την Γαλλία.Στην δημοκρατία ο καθένας μπορεί νά έχει διαφορετική άποψη ακόμη και στα μεγάλα Εθνικά θέματα.΄Οταν όμως οι απόψεις σου για το εν λόγω θέμα είνα ταυτόσημες με τις αντιλήψεις αυτών που απειλούν την εθνική σου ύπαρξη τότε θα πρέπει να υπάρξει προβληματισμός…..Μην μας διαφεύγει ότι στις μοιραίες και καθοριστικές για το αιώνιο μέλλον της πατρίδος μας εκλογές του 1920 η τότε αντιπολίτευση συμπορεύτηκε με τις απόψεις του Κεμάλ Ατατούρκ,ο οποίος “έδωσε τα ρέστα του” να μην εκλεγεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Οι συνέπειες χωρίς τέλος, αίμα και καταστροφή για το ΄Εθνος. Το γεγονός του πρωίνού της 15/11/1922 έφερε τους υπεύθυνους αντιμέτωπους με τις ευθύνες των πράξεων τους….άφησε όμως ανοικτή μια αιώνια πληγή….Με εκτίμηση
Συμφωνώ μαζί σας σε πολλά απο τα επιχειρήματα σας αλλά ζητώ συγνώμη και απο εσάς και απο όλους τους αναγνώστες το οτι ίσως δεν ημουν ξεκάθαρος στο ότι δεν εχω πρόβλημα στην άμυνα της χώρας αλλά στο τρόπο με τον οποίον γίνεται.
Διαπιστώσαμε και χθες, όπως και κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κάποιο καιρικό φαινόμενο ή κάποια φυσική καταστροφή, τη σοβαρή έλλειψη σε υποδομές και μέσα. Η δημόσια υποδομή και τα μέσα του κρατικού μηχανισμού στην Ελλάδα, αν εξαιρέσουμε την αστυνομία, δεν θυμίζουν χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως, χώρες με οικονομία όπως αυτή της Ελλάδας και με αμυντικές δαπάνες όπως αυτές της Ελλάδας είναι δύσκολο να περιμένει κάποιος να έχουν αυτό που λέμε ευρωπαϊκού τύπου δημόσιες υποδομές και μέσα, καθώς οι αμυντικές δαπάνες καταβροχθίζουν δισεκατομμύρια και είναι επενδύσεις μη παραγωγικές, με την έννοια ότι δεν παράγουν, αλλά καταναλώνουν μόνο.
Στην Ελλάδα έχουμε σοβαρό πρόβλημα λόγω Τουρκίας, θα αντιτείνει κάποιος -και αυτό ισχύει. Δεν υπάρχει, όμως, καμία άλλη χώρα που να δαπανά τόσα χρήματα για την άμυνά της και να το κάνει με όρους «πελάτη». Όλες οι χώρες που έχουν τέτοια θέματα και προτεραιότητες -με πρώτη και καλύτερη την Τουρκία- έχουν αναπτύξει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία τους και έτσι μεγάλο μέρος των δαπανών τους επιστρέφει στην οικονομία τους.
Είναι μάταιο η Ελλάδα να τρώει τις σάρκες της σε εξοπλιστική κούρσα με Τουρκία. Η Τουρκία ανακοίνωσε μόλις μερικές ημέρες μετά την ελληνογαλλική συμφωνία την πρόθεσή της να δώσει 6 δισ. για όπλα, μεταξύ των οποίων και αεροσκάφη F-16. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ρελάνς σε μια τόσο φρενήρη παρτίδα χωρίς αυτό να έχει άμεση και βαριά αντανάκλαση στην ανάπτυξή της και στο επίπεδο ζωής των κατοίκων της.
Και μιλάμε για τη μόνη χώρα στον γαλαξία που, διαρκούσης της πανδημίας, μειώνει τον προϋπολογισμό για την Υγεία και καλοκαιριάτικα δεν είχε διαθέσει χρήματα για πυροπροστασία και συντήρηση πυροσβεστικών αεροπλάνων, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Εάν τα μισά από τα 10 δισ. τα οποία πρόκειται να δαπανήσει η χώρα για την αγορά των γαλλικών όπλων (τα οποία άλλοτε ήταν αμερικανικά ή γερμανικά, δεν έχει σημασία τόσο η χώρα προέλευσης) διοχετεύονταν στην Υγεία, στην υποδομή του ΕΣΥ, ο τομέας της Υγείας στην Ελλάδα θα άλλαζε όψη. Αν αυτά τα χρήματα δίνονταν στα πανεπιστήμια, η χώρα θα ανέβαινε πολλά επίπεδα στην επιστήμη, την έρευνα και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η τακτική επιχορήγηση των ελληνικών πανεπιστημίων για το 2021 ήταν 91 εκατομμύρια για όλα μαζί. Η χώρα δεν παίρνει φρεγάτες μέχρι το 2025 και την ίδια στιγμή θα σπαταλά ψίχουλα για παιδεία υγεία και ανάπτυξη. Είναι αυτή μια δυνατή χώρα;
Τελειώνω λέγοντας ότι εγώ δεν ανέφερα το Τρικούπη. Τον ανέφερε ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του στη Γαλλία. Καλά κανένας συμβουλος του δεν του επισήμανε οτι ο Τρικούπης αγόρασε Γαλλικές φρεγάτες και λίγα χρόνια κύρηξε πτώχευση; Η συμφωνία αυτή δεν ισχυροποιεί τη χώρα αλλά αντιθέτως τη φτωχοποιεί και θα φανεί στο μέλλον. Εκεί ο Μητσοτάκης με το Τρικούπη έχουν κάτι κοινό.
Αξιότιμε κύριε,κατ΄αρχήν σας ευχαριστώ που μπήκατε στην διαδικασία της απάντησης στο σχόλιο μου.Ως αθεράπευτος θαυμαστής του πατέρα της ρεαλιστικής πολιτικής Θουκυδίδη,και έχοντας επί δεκαετίες βρεθεί σε πόστα που τον επιβεβαίωσαν μέχρι κεραίας,βλέπω τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι.Αν πίστευα στην μυθολογία και ήμουν ο ΄Ατλαντας θα άλλαζα την γεωγραφία της περιοχής και θα εγκαθιστούσα πέριξ της πατρίδος μας πολιτισμένους,συνεννοήσιμους,φιλειρηνικούς λαούς και όχι τους ισλαμοφασίστες της Άγκυρας και τους χατζαροφόρους γκρίζους λύκους του κάθε βαρβαρομπαχτσελή.΄Ετσι δεν θα υπήρχε κανένας λόγος η πατρίδα μας να θωρακίζεται με σύγχρονα ακριβά όπλα και να ξοδεύει πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο ,προσπαθώντας να αποφύγει την φιλανδοποίηση ,την δορυφοροποίηση και τον ακρωτηριασμό της.Αντί αυτού θα έκανε π.χ. με την Γαλλία συμφωνίες για τον πολιτισμό , για ανταλλαγές φοιτητών, μεταπτυχιακών σπουδαστών και επωφελείς για αμφότερα τα μέρη εμπορικές πράξεις.Ούτως εχόντων των πραγμάτων κανένας από εμάς δεν θα είχε την απορία γιατί τα χρήματα αυτά δεν πάνε στις υποδομές της χώρας ,ώστε να βελτιωθούν πρός όφελος των Ελλήνων πολιτών.Ως οπαδός του ρεαλισμού και αντιμετωπίζοντας τα πράγματα ως έχουν,δεν πιστεύω λοιπόν ότι “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” και ότι “δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα”.Αντίθετα πιστεύω ότι το Αιγαίο ανήκει σ΄αυτούς που εδώ και χιλιάδες χρόνια ζουν και μοχθούν σ΄αυτό και στο “μέγα το της θαλάσσης κράτος” το οποίο πρέπει να το υπερασπιστούμε. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να εξασφαλίσει η Ελλάς είναι η αξιοπρεπής υπαρξή της.Μετά τον εξευτελισμό του Πενταδάκτυλου δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη και αφέλειες.Πρέπει ως έχοντες καεί στην σούπα να μη λησμονούμε ποτέ την ρήση του Σουν-Τσου: “Σ΄ένα πόλεμο μπορεί να κάνεις τα πάντα για να φροντίσεις την άμυνα σου,την ευκαιρία όμως να νικήσεις στην δίνει πάντα ο αντίπαλος”.΄Οσοι αναλώσαμε την ζωή μας προσπαθώντας να καταλάβουμε που το πάει η Τουρκία γνωρίζουμε ότι η γειτονική μας χώρα κινείται βάσει μακροχρόνιων σχεδιασμών. ΄Ηδη ως “επιτείδιος ουδέτερος” από την εποχή του Σουκρού Σαράτσογλου(πολλοί πιστεύοουν ότι είναι μόνο γήπεδο),τον Νιχάτ Ερίμ μέχρι τον Αχμέτ Νταβούτγλου και το “στρατηγικό βάθος της Τουρκίας”, η Τουρκία απεργάζεται πολιτική συρίκνωσης του Ελληνισμού ,την οποία επικαιροποιεί και ανασύρει όταν της δωθεί η ευκαιρία και οι περιστάσεις την ευνοούν.Η κατευναστική πολιτική και η πολιτική εξημέρωσης του θηρίου δια της εντάξεως στην ΕΕ απέτυχαν.Η πραγματικότητα επιβεβαίωσε αυτούς που πίστευαν ότι αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός δεδομένου ότι οι κουτόφραγκοι δεν είναι τόσο κουτοί να κάνουν πλήρες μέλος την Τουρκία και να τους κάτσει στο σβέρκο….Οι ίδιοι οι Τούρκοι εξ΄ άλλου σε όλους τους τόνους δήλωναν ότι “Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε αυτά που μας ζητούν οι Βρυξέλες γιατί το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία θα καταρεύσει.Ως εκ τούτου η Ευρώπη να προσαρμοστεί αναλόγως”.Θέλουν δηλαδή μια ΕΕ αλλά Τούρκα.Ωρισμένοι στην ΕΕ την αξιοποιούν μονον όσο επιτρέπουν τα συμφέροντα τους,κάποιοι δε απ΄αυτούς κάνουν και χουβαρνταλίκια με ξένα κόλυβα πιέζοντας την χώρα μας να φανεί “διαλλακτική”,”συνεργάσιμη” και όπως είπε και μια ψυχή έχουμε τόσα πολλά νησιά δεν βαρυέσαι ας πάρει ο Ερτογκάν μερικά.Στο σημείο αυτό καλό είναι νομίζω να θυμηθούμε την παρακαταθήκη του μεγάλου Θουκυδίδη. 1)”Δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι ούτε αιώνιοι εχθροί,αυτά που είναι μόνιμα και διαχρονικά είναι τα συμφέροντα και αυτά οφείλουν να υπηρετούν τα κράτη για την ευημερία των πολιτών τους .Οι δε σύμμαχοι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση” 2) “Η διπλωματική επιρροή ενός κράτους είναι ανάλογη της ισχύος των ενόπλων δυνάμεων που διαθέτει”. Τούτων δοθέντων η πατρίδα μας πρέπει να συνεχίσει να κινείται διπλωματικά,αλλά οφείλει πριν και πάνω από όλα να έχει υψηλού επιπέδου αποτρεπτική ισχύ,ώστε να καθιστά γνωστό στους”φρενοφλαβείς” ότι δεν ωφελεί το “άνοιγμα της πόρτας του φρενοκομείου”. Ως φιλειρηνικός λαός δεν θέλουμε πόλεμο αλλά αν χρειαστεί πιστεύω ότι δεν θα υπάρξουν κάποιοι για τους οποίους ο Παντελής Μηχανικός έγραψε το περίφημο ποίημα του “Ιτε”.Διάβασα παραπάνω την απορία σας γιατί η Τουρκία κάθησε “φρόνιμη” στην περίοδο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.Για όσους γνωρίζουν την Τουρκία αυτό έχει μία απλή εξήγηση.Η Ελληνική Κυβέρνηση της έκανε την δουλειά της με το μεταναστευτικό.Της έδωσε την δυνατότητα να εκβιάσει την ΕΕ και δια της Γερμανίας (για τους δικούς της γνωστούς λόγους) να πάρει τα δισεκατομμύρια που χρειαζόταν ώστε να χρηματοδοτήσει την εθνοκάθαρση που προσπαθεί να κάνει εξολοθρεύοντας τους Κούρδους στα νότια σύνορα της με την Συρία να εγκαταστήσει εκεί “δικά της παιδιά”.΄Οταν το εξασφάλισε αυτό ήλθε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα και τα έκανε “γης μαδιάμ” ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ,στην Θράκη κλπ. Με όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο ,πολύ θα ήθελα ,λόγω επαγγελματικής διαστροφής να ήξερα τι ειπώθηκε στο Τέξας το 2013 όταν άνοιξαν “οι βαρειές πόρτες”,καθώς και στην ασυνήθιστα για τα καθιερωμένα μεγάλη συζήτηση στο Σεράϊ της ΄Αγκυρας.Επιτρέψτε μου επίσης να διαφωνήσω μαζί σας σε ότι αφορά την πολιτική του Ε.Βενιζέλου.Ο Μεγάλος Ηγέτης,ως άριστος γνώστης του Θουκυδίδη,εφάρμοσε το (2) που αναφέρω παραπάνω. Αφού οργάνωσε , εξόπλισε τις ένοπλες δυνάμεις και νίκησε στους Βαλκανικούς πολέμους,χρησιμοποίησε την διπλωματική μαεστρία του πείθοντας τα κέντρα αποφάσεων ότι η Ελλάς ήταν ένας αξιόπιστος και χρήσιμος σύμμαχος.Τέλος η εμπειρία μου με δείδαξε ότι “ιδεολογίες” και ατελείωτες κουβέντες στους ανά την επικράτεια καφενέδες δεν ωφελούν παράγουν μόνον παμφόλυγες και είναι συνήθως απασχόληση ανεπάγγελτων,τερατογεννέσεων των κομματικών σωλήνων.Η χώρα πρέπει να αποκτήσει την “ιδεολογία” της παραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών που την πάνε ψηλότερα και προάγουν τη ευημερία των πολιτών της.΄Ετσι το κράτος θα έχει τα απαραίτητα για τις ανάγκες του έσοδα για να μπορεί να φροντίσει και τις αδύνατες οικονομικά κοινωνικές ομάδες.Ως εκ τούτου χρειάζεται να δημιουργθεί περιβάλλον που να προσελκύει παραγωγικές επενδύσεις ,οι οποίες όλοι ξέρουμε πως πάνε μόνο εκεί όπου υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης και κερδοφορίας δεδομένου ότι, δεν πρόκειται περί φιλοπτώχων ταμείων,ούτε ταμείων απόρων κορασίδων που διευθύνονται από ανθρώπους με φωτοστέφανα (που έχουν εξαφανιστεί στην εποχή μας) ,αλλά από ανθρώπους που στοχεύουν στην επιχειρηματική επιτυχία.Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες πάνε παραπάνω,παρακάτω η παραδίπλα και σε αφήνουν να διανέμεις την μιζέρια σου.Αν η πατρίδα μας καταφέρει με ενότητα και δραστήρια πολιτική να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον ασφαλείας(λέγε Ελληνοτουρκικά),οι πιθανότητες,λόγω και των τελευταίων διπλωματικών κινήσεων που έχουν συμπεριλάβει και τις εύρωστες οικονομικά αραβικές χώρες , είναι με το μέρος της.Αρκεί να μην συμπεριφερθούμε όπως παλαιότερα που πιστεύαμε ότι με την φιλοπαλαιστινιακή πολιτική μας,λόγω Αραφάτ,θα μας έδιναν αέρα-πατέρα τα χρήματα τους να τα κάνουμε πιάτα και λουλούδια στην Μαρινέλλα και την Σακελλαρίου στην παραλιακή.΄Ετσι χωρίς κανένα επενδυτικό σχέδιο χάσαμε την ευκαιρία ,χωρίς να δούμε ούτε ένα πετροδολάριο….Με εκτίμηση
Είναι μικροψυχια να αντιμάχεσαι μια μεγάλη εθνική επιτυχία που επικροτεί η μεγάλη πλειοψηφία 4/5 του Ελληνικού λαού.Η μεγάλη αυτή επιτυχία προκαλεί εκνευρισμό μόνο στους Τούρκους και στη μικροψυχη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ.
Κ. Περρακη μικροψυχία είναι να ψηφίζεις και να εφαρμόζεις μνημόνια που ισοπεδώνουν τη μεσαία σου τάξη. Μικροψυχία είναι να κόβεις μισθούς και συντάξεις και να αγοράζεις φρεγάτες με λεφτά που δεν έχεις. Μικροψυχία είναι να υποκύπτεις σε όλα που σου επιβάλλουν. Οταν ο άμεσος πρόγονος μου ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ξεσήκωνε τους ραγιάδες να επαναστατήσουν λίγοι απο αυτούς ακολούθησαν, μία μειοψηφία, οι πραγματικοί πατριώτες. Η πλειοψηφία έκατσε σπίτι της. (Είμαι Αρκάς και η οικογενειακή μου ρίζα είναι ιδια με του Γέρου του Μοριά και οι Μπισιαίοι πολέμησαν στις σημαντικές μάχες της Επαναστάσεωςτου 1821. Αλλά η κ. Αγγελοπούλου δεν μας κάλεσε σε δείπνο). Το ιδιο έγινε και όταν οι ναζί κατέλαβαν τη χώρα που μια μειοψηφία αντιστάθηκε-κυρίως κομμουνιστές. Το ότι λοιπόν μου λέτε οτι ανήκω σε μια μειοψηφία δεν με ανησυχεί. Αν και αμφιβάλω για τα νούμερα που παρουσιάσατε. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Μερα25 και εξωκοινοβουλευτική αριστερά στις τελευταίες εκλογές πήραν γύρω στο 43% και η αποχή ήταν και αυτή γύρω στο 43%, κυρίως νέοι που πολύ αμφιβάλλω ότι υποστηρίζουν μια τέτοια συμφωνία που υποθηκεύει το μέλλον τους ειδικά απο μια κυβέρνηση με ρατσιστές, νεοφασίστες υπουργούς. Οπότε το 4/5 που παραθέσατε είναι μάλλον προιόν των προπαγανδιστικών ΜΜΕ της γελοίας αυτής κυβέρνησης.
Χάρι, σε θεωρώ φίλο μου, οπότε θα σου μιλήσω ξεκάθαρα.
Μπορεί κάποιος να εξαγάγει ιστορικά και τρέχοντα γεγονότα και να τα κάνει μασάζ για να αποδείξει οποιαδήποτε θέση, αλλά η απλή αλήθεια είναι ότι:
Μια Χώρα πρώτα, διασφαλίζει τα σύνορά της και την εθνική κυριαρχία της, και στη συνέχεια χτίζει τα σχολεία και νοσοκομεία της! Διαφορετικά τα σχολεία και τα νοσοκομεία της μπορούν να καταλήξουν στα χέρια των εχθρών της.
Κοιτάξτε, κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο όπλο που έχει η Ελλάδα είναι ο Έλληνας πατριώτης! Για μένα εκτός αν είσαι Έλληνας πατριώτης, οι απόψεις σου για θέματα εθνικής ασφάλειας δεν έχουν καμία αξία και δεν αξίζουν να ακουστούν. Αυτό ισχύει είτε είστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είτε ο Χάρης Μπισιάς.
Διαβάζοντας το άρθρο σου, δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι γραμμένο από έναν Πατριώτη ή από κάποιον με κρυφή ατζέντα. Στην καλύτερη περίπτωση, «χάνει να βλέπει το δάσος για τα δέντρα». (Can’t see the forest for the trees).”
Χάρη φίλε μου η Ελλάδα, όπως προανέφερα σε απάντηση που έδωσα σε προηγούμενο σχόλιο, δεν έχασε λόγω Τουρκίας ούτε ένα εκατοστό γής σε όλη τη μνημονιακή εποχή, δηλαδή σε μία περίοδο αδυναμίας του Ελληνικού έθνους. Δηλαδή είχαμε αρκετό οπλισμό για να αμυνθούμε σε ένα ενδεχόμενο κίνδυνο. Την ίδια εποχή χάσαμε γιατρούς, νοσοκόμες στο εξωτερικό και ο τομέας υγείας μας χειροτέρεψε. Η παιδεία έχασε εκπαιδευτικούς και αυτό με τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά μας. Τι εννοώ; Οπλα έχουμε! Είμαστε η χώρα με την μεγαλύτερη οπλική δαπάνη ανα πληθυσμό στη ΕΕ. Η υγεία και η παιδεία χρειάζεται βελτίωση. Ειμαστε μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και με μία έξυπνη και δυναμική διπλωματία μπορούμε να αμυνθούμε σωστά και να λύσουμε τα προβλήματά μας. Τώρα ποιός είναι πατριώτης η όχι δεν μπορώ να το κρίνω ούτε εγώ ούτε εσύ. Το κρίνει η ιστορία σε στιγμές κρίσης στην οποία ελπίζω να μην φτάσουμε ποτέ.
Αξιότιμε κύριε,κατ΄αρχήν σας ευχαριστώ που μπήκατε στην διαδικασία της απάντησης στο σχόλιο μου.Ως αθεράπευτος θαυμαστής του πατέρα της ρεαλιστικής πολιτικής Θουκυδίδη,και έχοντας επί δεκαετίες βρεθεί σε πόστα που τον επιβεβαίωσαν μέχρι κεραίας,βλέπω τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα ήθελα να είναι.Αν πίστευα στην μυθολογία και ήμουν ο ΄Ατλαντας θα άλλαζα την γεωγραφία της περιοχής και θα εγκαθιστούσα πέριξ της πατρίδος μας πολιτισμένους,συνεννοήσιμους,φιλειρηνικούς λαούς και όχι τους ισλαμοφασίστες της Άγκυρας και τους χατζαροφόρους γκρίζους λύκους του κάθε βαρβαρομπαχτσελή.΄Ετσι δεν θα υπήρχε κανένας λόγος η πατρίδα μας να θωρακίζεται με σύγχρονα ακριβά όπλα και να ξοδεύει πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο ,προσπαθώντας να αποφύγει την φιλανδοποίηση ,την δορυφοροποίηση και τον ακρωτηριασμό της.Αντί αυτού θα έκανε π.χ. με την Γαλλία συμφωνίες για τον πολιτισμό , για ανταλλαγές φοιτητών, μεταπτυχιακών σπουδαστών και επωφελείς για αμφότερα τα μέρη εμπορικές πράξεις.Ούτως εχόντων των πραγμάτων κανένας από εμάς δεν θα είχε την απορία γιατί τα χρήματα αυτά δεν πάνε στις υποδομές της χώρας ,ώστε να βελτιωθούν πρός όφελος των Ελλήνων πολιτών.Ως οπαδός του ρεαλισμού και αντιμετωπίζοντας τα πράγματα ως έχουν,δεν πιστεύω λοιπόν ότι “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” και ότι “δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα”.Αντίθετα πιστεύω ότι το Αιγαίο ανήκει σ΄αυτούς που εδώ και χιλιάδες χρόνια ζουν και μοχθούν σ΄αυτό και στο “μέγα το της θαλάσσης κράτος” το οποίο πρέπει να το υπερασπιστούμε. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να εξασφαλίσει η Ελλάς είναι η αξιοπρεπής υπαρξή της.Μετά τον εξευτελισμό του Πενταδάκτυλου δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη και αφέλειες.Πρέπει ως έχοντες καεί στην σούπα να μη λησμονούμε ποτέ την ρήση του Σουν-Τσου: “Σ΄ένα πόλεμο μπορεί να κάνεις τα πάντα για να φροντίσεις την άμυνα σου,την ευκαιρία όμως να νικήσεις στην δίνει πάντα ο αντίπαλος”.΄Οσοι αναλώσαμε την ζωή μας προσπαθώντας να καταλάβουμε που το πάει η Τουρκία γνωρίζουμε ότι η γειτονική μας χώρα κινείται βάσει μακροχρόνιων σχεδιασμών. ΄Ηδη ως “επιτείδιος ουδέτερος” από την εποχή του Σουκρού Σαράτσογλου(πολλοί πιστεύοουν ότι είναι μόνο γήπεδο),τον Νιχάτ Ερίμ μέχρι τον Αχμέτ Νταβούτγλου και το “στρατηγικό βάθος της Τουρκίας”, η Τουρκία απεργάζεται πολιτική συρίκνωσης του Ελληνισμού ,την οποία επικαιροποιεί και ανασύρει όταν της δωθεί η ευκαιρία και οι περιστάσεις την ευνοούν.Η κατευναστική πολιτική και η πολιτική εξημέρωσης του θηρίου δια της εντάξεως στην ΕΕ απέτυχαν.Η πραγματικότητα επιβεβαίωσε αυτούς που πίστευαν ότι αυτό είναι όνειρο θερινής νυκτός δεδομένου ότι οι κουτόφραγκοι δεν είναι τόσο κουτοί να κάνουν πλήρες μέλος την Τουρκία και να τους κάτσει στο σβέρκο….Οι ίδιοι οι Τούρκοι εξ΄ άλλου σε όλους τους τόνους δήλωναν ότι “Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε αυτά που μας ζητούν οι Βρυξέλες γιατί το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία θα καταρεύσει.Ως εκ τούτου η Ευρώπη να προσαρμοστεί αναλόγως”.Θέλουν δηλαδή μια ΕΕ αλλά Τούρκα.Ωρισμένοι στην ΕΕ την αξιοποιούν μονον όσο επιτρέπουν τα συμφέροντα τους,κάποιοι δε απ΄αυτούς κάνουν και χουβαρνταλίκια με ξένα κόλυβα πιέζοντας την χώρα μας να φανεί “διαλλακτική”,”συνεργάσιμη” και όπως είπε και μια ψυχή έχουμε τόσα πολλά νησιά δεν βαρυέσαι ας πάρει ο Ερτογκάν μερικά.Στο σημείο αυτό καλό είναι νομίζω να θυμηθούμε την παρακαταθήκη του μεγάλου Θουκυδίδη. 1)”Δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι ούτε αιώνιοι εχθροί,αυτά που είναι μόνιμα και διαχρονικά είναι τα συμφέροντα και αυτά οφείλουν να υπηρετούν τα κράτη για την ευημερία των πολιτών τους .Οι δε σύμμαχοι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση” 2) “Η διπλωματική επιρροή ενός κράτους είναι ανάλογη της ισχύος των ενόπλων δυνάμεων που διαθέτει”. Τούτων δοθέντων η πατρίδα μας πρέπει να συνεχίσει να κινείται διπλωματικά,αλλά οφείλει πριν και πάνω από όλα να έχει υψηλού επιπέδου αποτρεπτική ισχύ,ώστε να καθιστά γνωστό στους”φρενοφλαβείς” ότι δεν ωφελεί το “άνοιγμα της πόρτας του φρενοκομείου”. Ως φιλειρηνικός λαός δεν θέλουμε πόλεμο αλλά αν χρειαστεί πιστεύω ότι δεν θα υπάρξουν κάποιοι για τους οποίους ο Παντελής Μηχανικός έγραψε το περίφημο ποίημα του “Ιτε”.Διάβασα παραπάνω την απορία σας γιατί η Τουρκία κάθησε “φρόνιμη” στην περίοδο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.Για όσους γνωρίζουν την Τουρκία αυτό έχει μία απλή εξήγηση.Η Ελληνική Κυβέρνηση της έκανε την δουλειά της με το μεταναστευτικό.Της έδωσε την δυνατότητα να εκβιάσει την ΕΕ και δια της Γερμανίας (για τους δικούς της γνωστούς λόγους) να πάρει τα δισεκατομμύρια που χρειαζόταν ώστε να χρηματοδοτήσει την εθνοκάθαρση που προσπαθεί να κάνει εξολοθρεύοντας τους Κούρδους στα νότια σύνορα της με την Συρία να εγκαταστήσει εκεί “δικά της παιδιά”.΄Οταν το εξασφάλισε αυτό ήλθε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα και τα έκανε “γης μαδιάμ” ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας ,στην Θράκη κλπ. Με όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο ,πολύ θα ήθελα ,λόγω επαγγελματικής διαστροφής να ήξερα τι ειπώθηκε στο Τέξας το 2013 όταν άνοιξαν “οι βαρειές πόρτες”,καθώς και στην ασυνήθιστα για τα καθιερωμένα μεγάλη συζήτηση στο Σεράϊ της ΄Αγκυρας.Επιτρέψτε μου επίσης να διαφωνήσω μαζί σας σε ότι αφορά την πολιτική του Ε.Βενιζέλου.Ο Μεγάλος Ηγέτης,ως άριστος γνώστης του Θουκυδίδη,εφάρμοσε το (2) που αναφέρω παραπάνω. Αφού οργάνωσε , εξόπλισε τις ένοπλες δυνάμεις και νίκησε στους Βαλκανικούς πολέμους,χρησιμοποίησε την διπλωματική μαεστρία του πείθοντας τα κέντρα αποφάσεων ότι η Ελλάς ήταν ένας αξιόπιστος και χρήσιμος σύμμαχος.Τέλος η εμπειρία μου με δείδαξε ότι “ιδεολογίες” και ατελείωτες κουβέντες στους ανά την επικράτεια καφενέδες δεν ωφελούν παράγουν μόνον παμφόλυγες και είναι συνήθως απασχόληση ανεπάγγελτων,τερατογεννέσεων των κομματικών σωλήνων.Η χώρα πρέπει να αποκτήσει την “ιδεολογία” της παραγωγής ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών που την πάνε ψηλότερα και προάγουν τη ευημερία των πολιτών της.΄Ετσι το κράτος θα έχει τα απαραίτητα για τις ανάγκες του έσοδα για να μπορεί να φροντίσει και τις αδύνατες οικονομικά κοινωνικές ομάδες.Ως εκ τούτου χρειάζεται να δημιουργθεί περιβάλλον που να προσελκύει παραγωγικές επενδύσεις ,οι οποίες όλοι ξέρουμε πως πάνε μόνο εκεί όπου υπάρχει πιθανότητα ανάπτυξης και κερδοφορίας δεδομένου ότι, δεν πρόκειται περί φιλοπτώχων ταμείων,ούτε ταμείων απόρων κορασίδων που διευθύνονται από ανθρώπους με φωτοστέφανα (που έχουν εξαφανιστεί στην εποχή μας) ,αλλά από ανθρώπους που στοχεύουν στην επιχειρηματική επιτυχία.Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες πάνε παραπάνω,παρακάτω η παραδίπλα και σε αφήνουν να διανέμεις την μιζέρια σου.Αν η πατρίδα μας καταφέρει με ενότητα και δραστήρια πολιτική να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον ασφαλείας(λέγε Ελληνοτουρκικά),οι πιθανότητες,λόγω και των τελευταίων διπλωματικών κινήσεων που έχουν συμπεριλάβει και τις εύρωστες οικονομικά αραβικές χώρες , είναι με το μέρος της.Αρκεί να μην συμπεριφερθούμε όπως παλαιότερα που πιστεύαμε ότι με την φιλοπαλαιστινιακή πολιτική μας,λόγω Αραφάτ,θα μας έδιναν αέρα-πατέρα τα χρήματα τους να τα κάνουμε πιάτα και λουλούδια στην Μαρινέλλα και την Σακελλαρίου στην παραλιακή.΄Ετσι χωρίς κανένα επενδυτικό σχέδιο χάσαμε την ευκαιρία ,χωρίς να δούμε ούτε ένα πετροδολάριο….Με εκτίμηση
Τι κρίμα ένα ενδιαφέρον ισορροπημένο πληροφοριακο τεκμηριωμένο άρθρο ,να χαρακτηρίζεται από καποιους αναγνωστες του, σαν αποτοκο πολιτικης προπαγανδας κομματων αριστερής προέλευσης η αριστερης πρακτικης…
Προσωπικά δεν θα έγραφα ποτέ ένα τέτοιο αρθρο,ομως με παρακηνησαι η δομημενη του λογικη ,με ενδιαφέρον να διαβάσω μέχρι και την τελευταία του αραδα.
Αυτό που εισέπραξα ,είναι μια κοπιαστική απλόχερη πηγή πληροφορησης που θέλησαι ο κος Μπισιας να μοιραστεί με τους αναγνώστες των ΧΝ.
Μέχρι εδω…
Που είδαν οι φιλοι το αριστερο;
Μήπως η οποια εξωκαναλιακη πληροφόρηση είναι η αριστερη;
Είναι κρίμα κάποιοι δημοσιολογουντες ξερόλες, αντι να ενθαρρύνουν νέους ανθρώπους να ασχολούνται με τα 《δυσκολα》,να τους λιθοβολουν με ακατασχετη παπαρολογια,μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τα εγω τους και την πολιτικη τους τυφλότητα.
Συγχαρητήρια κε Μπισια ,χαιρομαι που νεοι ανθρωποι ασχολουνται με εθνικα θεματα που υπερβαινουν την καθεστωτικη λογικη του κυβερνητικου σιωπητηριου…
Θα σας διαβάζω και ας διαφωνω…
Σιγουρα κάτι θα μάθω από εσάς, σιωποντας ..αν και κομματακι δύσκολο…
Να προσθέσω στα όσα γράφετε ότι ο κύριος Μπίσιας απήντησε σε όλους όσους σχολίασαν το άρθρο του!
Σας ευχαριστώ εγκάρδια κύριε Πατσουράκη και ελπίζω να συνεχίσουμε το ζωηρό ενδιαφέρον και συζήτηση για τα εθνικά μας θέματα.
Πράγματι κε Πατσουρακη αυτό είναι επιπλέον δείγμα ευγενειας ,που σπανιζει στις μερες μας…
Σας ευχαριστώ και σας κύριε Καζάκο για το θετικό σχόλιο σας και τη θερμή υποστήριξη σας.
Αξιότιμε κύριε Μπίσια,κλείνοντας την πάντοτε οφέλιμη και απαραίτητη ανταλλαγή απόψεων για τα εθνικά μας θέματα,θέλω να σας ευχαριστήσω για την κατάθεση των απόψεων σας.Δεδομένου ότι, όλοι επιδιώκουμε την προάσπιση των συμφερόντων της πατρίδος μας οι επί μέρους διαφωνίες είναι εποικοδομητικές και μπορεί να καταλήξουν σε μια σύνθεση απόψεων που στην διπλωματία αποκαλείται “Εθνική Θέση” η “Εθνική Στρατηγική”. Η ιστορία μας διδάσκει ότι στην επιλογή στρατηγικής πάντοτε υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.Αρκεί στο τέλος να επικρατεί η συμφερότερη για το ΄Εθνος.Μην ξεχνάμε την διαφωνία Θεμιστοκλή-Ευρυβιάδη στην μεγάλη στιγμή όχι μόνο για τον Ελληνισμό αλλά για την δημοκρατία και τον πολιτισμό παγκοσμίως.Είναι πολλοί οι ιστορικοί σε μεγάλα ΑΕΙ του εξωτερικού,οι οποίοι παραδέχονται ότι αν η ναυμαχία της Σαλαμίνος είχε άλλο αποτέλεσμα ο κόσμος όπως τον ξέρουμε σήμερα δεν θα υπήρχε…..Στα εθνικά μας θέματα δεν χωράνε κομματικές σκοπιμότητες και ταμπέλες δεδομένου ότι στις διεθνείς σχέσεις οι διαχωρισμοί δεξιά-αριστερά-πάνω κάτω δεν παίζουν κανένα ρόλο,ουδέποτε έπαιζαν και προκαλούν μειδιάματα στους συνευρισκόμενους όταν κάποιος πίσω από κλειστές πόρτες επικαλείται τέτοια επιχειρήματα προκειμένου να υποστηρίξει τις θέσεις του (λέγε συμφέροντα).΄Οπως μας δίδαξε ο Θουκυδίδης τα κράτη έχουν πριν και πάνω απ΄όλα συμφέροντα.Θεωρώ απαραίτητο,όπως η μεταξύ μας ανταλλαγή απόψεων απέδειξε, ότι πρέπει να διατηρούμε το προσήκον επίπεδο συζήτησης και τον σεβασμό στην διαφορετική άποψη.Μην λησμονούμε την παρακαταθήκη του μεγάλου πατριδοφύλακα στρατηγου Μακρυγιάννη:” Τούτη την πατρίδα την έχομεν ολοι μαζί και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι.Όσοι αγωνιστήκαμεν,αναλόγως ο καθείς έχομεν να ζήσωμεν εδώ.Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί και να μη λέγει ο δυνατός “εγώ” ούτε ο αδύνατος.Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ” όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει η χαλάσει να λέγει “εγώ”. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν,τότε να λέμε “εμείς”.Είμαστε στο “εμείς” και όχι στο “εγώ”…Τούτων δοθέντων σας εύχομαι κάθε καλό….Με εκτίμηση
Ευχαριστώ και εγώ αξιότιμε κύριε, με μεγάλη εκτίμηση για τη συζήτηση και ειδικά για τα ιστορικά επιχειρήματα που καταθέσατε. Πραγματικά η ανταλλαγή απόψεων που είχαμε με δίδαξε πολλά. Ελπίζω να μπορέσουμε, όπως ανέφερα και σε άλλο συνομιλητή να συνεχίσουμε να μιλάμε επικοδομοιτικά για τα πολύ ενδιαφέροντα εθνικά μας θέματα. Με σεβασμό…